Ο Άγγελος Γαλανόπουλος (1910-2001) ήταν Ελληνας σεισμολόγος, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και διευθυντής του Γεωδυναμικού Ινστιτούτου του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών. Το 1983 εξελέγη τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.^[2]

Γεννήθηκε στον Ριόλο της Αχαΐας το 1910 και σπούδασε φυσικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, στην Οττάβα και στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Καλιφόρνια. Το 1944 έγινε υφηγητής στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, το 1953 έκτακτος και το 1959 τακτικός καθηγητής στην έδρα της σεισμολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Διετέλεσε κοσμήτορας της Σχολής Θετικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών, κατά το ακαδημαϊκό έτος 1969-1970.^[3]

Το 1949 ανέλαβε τη διεύθυνση του Γεωδυναμικού Ινστιτούτου του Αστεροσκοπείου Αθηνών. Την περίοδο που διηύθυνε το Ινστιτούτο αναπτύχθηκε δίκτυο με 12 σύγχρονους για την εποχή σεισμογραφικούς σταθμούς. Ακόμη, θεμελιώθηκε ο ελληνικός σεισμογραφικός σταθμός των Αθηνών σύμφωνα με τις προδιαγραφές του Παγκόσμιου Σεισμογραφικού Δικτύου WWSSN, ενώ δημιουργήθηκε το πρώτο δίκτυο επιταχυνσιογράφων.^[4]

Ο Γαλανόπουλος συνέγραψε κυρίως πανεπιστημιακά συγγράμματα, όπως Στοιχεία ορυκτολογίας (1934), Μαθήματα σεισμολογίας (1955), Μαθήματα εφηρμοσμένης γεωφυσικής (1956), αλλά και το μικρό εκλαϊκευτικό βιβλίο Το φαινόμενο του σεισμού (1981).

Απεβίωσε στις 27 Δεκεμβρίου 2001.