Evidence is presented that the monthly number of earthquakes tends to be relatively higher in the spring season, while the amount of the seismic energy release per month seems to be relatively higher in the summer months.
There is a good reason to believe that the fault-plane lubrication and/or the intrinsinc pore-fluid pressure, conditioning the effective coefficient of internal friction, is affected by the downward percolation through fissured rocks well below the upper layer of the Earth.
A decrease of the effective coefficient of internal friction facilitates the process of slippage at depth within an active fault zone as well as the breaking of the fault-plane asperities and consequently the occurrence of earthquakes. The assumed decrease of the breaking or ultimate strength of the rocks involved may account for the relatively higher number of earthquakes observed in the spring season.
The relatively higher amount of seismic energy release per month in the summer months might be ascribed to the increase of the effective coefficient of internal friction in the drought season. An increase of the coefficient in question handicaps the process of slippage at depth within an active fault zone. Halting the process of slippage by stronger asperities or barriers leads to a higher strain at depth and consequently to the occurrence of relatively fewer but larger earthquakes.
Μελετάται η τάση συγκέντρωσης της σεισμικήε δράσης στον ελληνικό χώρο, για την χρονική περίοδο 1911-1980. Από την επεξεργασία των δεδομένων προέκυψε ότι ο ανά μήνα ολικός αριθμός των σεισμών εμφανίζει ένα πρωτεύον μέγιστο το Μάρτιο και ένα δευτερεύον μέγιστο τον Αύγουστο. Αντίθετα, η σεισμική ενέργεια εμφανίζει πρωτεύον μέγιστο τον Αύγουστο και δευτερεύον μέγιστο τον Μάρτιο. Η διαφορά αυτή της σεισμικής δράσης κατά μήνα, μπορεί να αποδοθεί σε μείωση του ενεργού συντελεστή εσωτερικής τριβής λόγω εκτεταμένης λίπανσης των ρηξιγενών επιφανειών σε αρκετό βάθος μετά την περίοδο των βροχών, κατά τους φθινοπωρινούς και χειμερινούς μήνες. Το σχετικά μεγαλύτερο ποσό σεισμικής ενέργειας που παρατηρείται κατά το θέρος μπορεί να αποδοθεί στην αύξηση του συντελεστή εσωτερικής τριβής κατά την περίοδο της ξηρασίας.
Η χαρτογράφηση της σεισμικής δράσης, στην εξεταζόμενη χρονική περίοδο 1911-1980, έγινε σε τρεις περιόδους: 1951-1980 και 1911-1980, στις οποίες η σεισμική δράση εμφανίζει την ίδια ακριβώς τάση.
