Drawing the seismic activity change against overlapping depth steps, 10km wide, is a competent method for showing differences in the ability of deformation at various levels of the earth's crust and upper mantle. Drawings made seperately for the northern and southern half of the greater area of Greece reveal marked differences in the thickness of their brittle and ductile layers. In the brittle layer the seismic activity is decreasing with increasing depth; in the ductile layer the seismic process is reversed, i.e. the seismic activity is increasing with increasing depth. In the northern subregion the brittle layer extends down to a depth of 15km. Below this level there is apparently a transition zone 15 km thick. A ductile layer that follows is relatively thin; it reaches the 40km depth. In the southern subregion the brittle layer is not well expressed in drawings showing the activity in terms of strong shocks. This probably indicates that in the southern subregion the upper layer does not have the ability of large deformation and/or the barriers or asperities of the fault-planes are relatively small. Consequently, the southern subregion does not suffer from very shallow shocks, which are generally more destructive, as much and often as the northern half of the region. The ductile layer in the subduction region seems to extend from 25 or 30 to 45 km depth
Πιστεύεται ότι η γένεση των σεισμών έχει στενή σχέση προς τις μηχανικές ιδιότητες των εστιακών όγκων και/ή των εμποδίων ή προεξοχών των επιφανειών των ρηγμάτων, ως και προς τον τρόπο κατανομής των τάσεων που ασκούνται επ' αυτών. Με αυτό το δεδομένο είναι λογικό οιαδήποτε μεταβολή ευρείας κλίμακας στις μηχανικές ιδιότητες και στην ικανότητα παραμορφώσεως των πετρωμάτων σε διάφορες στάθμες του γήινου φλοιού και του ανώτερου μανδύα να εμφανίζεται σε κατακόρυφο τομή της σεισμικής δράσεως. Λαμβάνοντες υπ' όψη ότι το νότιο ήμισυ του ελληνικού χώρου είναι κατά το πλείστον χώρος συγκλίσεως και εφιππεύσεως του Αιγαίου τεμάχους επί της Αφρικανικής πλάκας, η τεκτονική δομή του και το πεδίο των τάσεων που ασκείται σ' αυτή πρέπει να διαφέρουν σημαντικά από τα αντίστοιχα τεκτονικά στοιχεία που επικρατούν στο βόρειο ήμισυ του ευρύτερου ελληνικού χώρου. Αν και το βόρειο όριο καταδύσεως της Αφρικανικής πλάκας δεν ορίζεται ακριβώς από τον 38 παράλληλο, η αναμενόμενη διαφορά στο σεισμοτεκτονικό καθεστώς δεν μπορεί να καλυφθεί από ενδεχόμενη προέλαση τη ζώνης Benioff βορείως του 38 παραλλήλου 'η/και άλλες ανωμαλίες στην έκταση της βυθιζόμενης στην ελληνική τάφρο βόρειας παρυφής της Αφρικανικής πλάκας. Με αυτό το σκεπτικό εγένετο απόπειρα αποκαλύψεως της πιθανής διαφοράς στην τεκτονική δομή του βορείου και νοτίου τομέα από τα αντίστοιχα σχέδια μεταβολής της σεισμικής δράσης συναρτήσει του εστιακού βάθους
