Βιογραφία

Ο Θεόφιλος Βορέας (1873-4 Ιανουαρίου 1954), ήταν Έλληνας καθηγητής πανεπιστημίου.

Γεννήθηκε στην Αθήνα (Μαρούσι), όπου έλαβε εγκύκλια μόρφωση για να συνεχίσει έπειτα την εκπαίδευσή του στη Ριζάρειο Εκκλησιαστική Σχολή. Στη συνέχεια, στράφηκε προς στις φυσικές επιστήμες και υπηρέτησε ως βοηθός του Δημητρίου Αιγινήτη στο Αστεροσκοπείο Αθηνών.

Τα ευρέα επιστημονικά του ενδιαφέροντα τον οδήγησαν στη Θεολογική Σχολή, όπου φοιτούσε, ενώ συγχρόνως παρακολουθούσε μαθήματα και στη Φιλοσοφική. Το 1895 έφυγε για τη Γερμανία και συνέχισε με φιλοσοφικές και ψυχολογικές σπουδές στο Πανεπιστήμιο της Λειψίας. Εκεί, μαθήτευσε κοντά στον καθηγητή Βίλχελμ Βουντ και εργάστηκε επιτυχώς στο ψυχολογικό του εργαστήριο, ενώ το 1899 αναγορεύτηκε διδάκτωρ Φιλοσοφίας.

Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα το 1900 διορίστηκε υφηγητής της Θεολογικής Σχολής και διευθυντής του διδασκαλείου Τριπόλεως, για να πάρει αργότερα μετάθεση για το Διδασκαλείο της Αθήνας. Το 1912 ανέλαβε καθήκοντα τακτικού καθηγητή Φιλοσοφίας στη Φιλοσοφική Σχολή, όπου και δίδαξε ως το 1939 και ξανά από το 1946 ως το 1949.

Ήταν από τα πρώτα μέλη της ιδρυθείσας το 1926 Ακαδημίας Αθηνών και πρόεδρός της το 1936.

Το 1939 ο Βορέας έλαβε τιμητικό διδακτορικό από το Πανεπιστήμιο της Λειψίας. Το πιστοποιητικό του απένειμε ο Bernhard Rust, Υπουργός Επιστημών και Λαϊκής Παιδείας του Ράιχ, σε τελετή στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Ο Βορέας ως καθηγητής προσπάθησε να δημιουργήσει στην Ελλάδα παράδοση επιστημονικής φιλοσοφίας και ψυχολογίας. Ήταν ο εισηγητής της πειραματικής ψυχολογίας ως επιστήμης και ο ιδρυτής του πρώτου Ψυχολογικού Εργαστηρίου το 1925. Το ακαδημαϊκό έτος 1929-1930 εξελέγη πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Παραχώρησε τη συλλογή του των 3.583 βιβλίων στο δήμο Αμαρουσίου και έτσι δημιουργήθηκε η Βορέειος βιβλιοθήκη, που συνολικά φιλοξενεί 18.000 τόμους όλων των επιστημών και των λογοτεχνικών ειδών.

Ο Βορέας πέθανε στις 4 Ιανουαρίου 1954 από την εξασθένηση της καρδιάς του, έπειτα από εγχείριση στα νεφρά.

Έργα

Με τον τίτλο Ακαδημαϊκά εκδόθηκε το συστηματικό έργο του, που περιλαμβάνει τα ακόλουθα:

• "Λογικήν" (1932)
• "Ψυχολογίαν" (1933)
• "Εισαγωγήν εις την Φιλοσοφίαν" (1935)
• "Ηθικήν" (1957)
• "Ανάλεκτα" (τόμ. 1-4, 1937-1940)
• "Ρυθμοί Αθανάτων" (τόμ. 1-3, 1935-1937).

Μετέφρασε τον Πίνδαρο (τόμ. 1-2, 1948), καθώς και άλλους κλασσικούς και νεότερους λυρικούς. Το 1940 εκδόθηκε η "Τεσσαρακονταετηρίδα Θεοφίλου Βορέα", όπου αναφέρονται οι ως τότε εργασίες του.