Κούζης, Αριστοτέλης Π. (1875-1961)

Kouzis, Aristotelis (1875-1961) (Αγγλική)

  1. Πρόσωπο
  2. Άνδρας
  3. 22 Σεπτεμβρίου 1875
  4. Αθήνα
  5. 17 Ιανουαρίου 1961
  6. Αθήνα
  7. Ελληνικά
  8. Τάξις των Θετικών Επιστημών
    9. Ακαδημία Αθηνών (1946 - 1946)
    Ακαδημία Αθηνών (1932 - 1961)
  9. Ακαδημία Αθηνών (1946 - 1946)
  10. Ακαδημία Αθηνών (1932 - 1961)

    • Βιογραφικά στοιχεία

      Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 22 Σεπτεμβρίου 1872. Σπούδασε ιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, απ' όπου αποφοίτησε με διδακτορικό δίπλωμα. Μετέβη στην Γερμανία και την Γαλλία για να εμβαθύνει τις σπουδές του στην Παθολογία και την Ιστορία της Ιατρικής στα Πανεπιστήμια του Γκέτινγκεν και του Παρισιού αντίστοιχα. Επέστρεψε στην Ελλάδα και διορίστηκε αρχικά Υφηγητής της Ιστορίας της Ιατρικής το 1902, έκτακτος καθηγητής και αργότερα το 1921 τακτικός καθηγητής της ίδιας έδρας του πανεπιστημίου. Έφυγε από το πανεπιστήμιο με τον τίτλο του ομότιμου καθηγητή.

      Διετέλεσε γενικός γραμματέας της «Ιατρικής Εταιρείας Αθηνών», του «Πανελληνίου Συνδέσμου κατά της Φυματιώσεως» και αντιπρόεδρος του «Συλλόγου προς περιστολήν των ελωδών νόσων», δείγμα των ενδιαφερόντων του για τα σοβαρά νοσήματα της εποχής του, της φυματίωσης και της ελονοσίας. Μέλος του πρώτου διοικητικού συμβουλίου της Βυζαντιολογικής Εταιρείας και ως εισηγητής συμμετείχε στις κριτικές επιτροπές του Συμβουλιδείου διαγωνισμού τα έτη 1906, 1911 και 1912.

      Εξέδιδε το Ιατρικό περιοδικό «Αρχεία Ιατρικής» από το 1905 έως το 1922, του οποίου ήταν διευθυντής και στο οποίο δημοσίευσε πολλές ιατρικές μελέτες, καθώς και μελέτες στην Ιστορία της Ιατρικής. Η πραγματεία του «Ο αγών κατά της φθίσεως» βραβεύθηκε με χρυσό μετάλλιο στο Α΄ Πανελλήνιο Συνέδριο κατά της Φυματιώσεως (1909), του οποίου εξέδωσε και τα Πρακτικά.

      Ίδρυσε το 1927 την Ελληνική Εταιρεία Ιστορίας της Ιατρικής. Διετέλεσε υφυπουργός Υγιεινής στην την κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Δεμερτζή (1935-1936). Έγραψε αρκετά άρθρα στη Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια και στην Εγκυκλοπαίδεια Ηλίου. Είχε επισκεφθεί προς έρευνα ιατρικών χειρογράφων βιβλιοθήκες της Ελλάδος και του εξωτερικού.

      Αρκετά νωρίς συνειδητοποίησε την ανάγκη δημιουργίας ενός ερευνητικού κέντρου για τον καρκίνο, ο οποίος πολλαπλώς αυξανόταν. Για το σκοπό αυτό ίδρυσε το Ελληνικό Αντικαρκινικό Ινστιτούτο και το Νοσοκομείο «Αγιος Σάββας» κατά το 1935, το οποίο άρχισε να λειτουργεί μετά διετία και του οποίου ήταν ισόβιος πρόεδρός του.

      Εκλέχθηκε μέλος της Ακαδημίας Αθηνών το 1932,[4] διετέλεσε πρόεδρός της το 1946.

      Βιογραφικά για τον Αριστοτέλη Κούζη έχουν γραφεί από τον Ορέστη Ραλλίδη στη Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια, τον καθηγητή Κωνσταντίνο Μουτούση στην Επετηρίδα Εταιρείας Βυζαντινών Σπουδών, τον καθηγητή Σπυρίδων Μαρκέτο στο Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό και στον τόμο της Ακαδημίας Αθηνών «Οι εκλιπόντες Ακαδημαϊκοί της πεντηκονταετίας (1926-1976)» (Αθήναι 1977, σελ. 99-103).

      Απεβίωσε στις 17 Ιανουαρίου 1961 στην Αθήνα.

      Επιστημονικές εργασίες

      Είχε γράψει αρκετές επιστημονικές εργασίες ιατρικού περιεχομένου. Ακόμη, εξέδωσε συγγράμματα Βυζαντινών ιατρών, ενώ μετέφρασε στα ελληνικά, συγγράμματα από την αραβική γλώσσα. Μεταξύ των σημαντικότερων έργων του περιλαμβάνονται τα εξής:

      • Ο Καρκίνος παρά τοις αρχαίοις Έλλησιν ιατροίς, 1902 (βραβείο Συβουλίδειου διαγωνισμού).
      • Περί εχινοκόκκων παρά τοις αρχαίοις Έλλησιν ιατροίς, 1903.
      • Πειραματικαί έρευνα περί της διά χλωρόν κυάμων αιμοσφυρινουρίας, 1906.
      • Sur les fièvres paludéenes d'après les anciens médecins Grecs, 1908.
      • Ο τριήμερος πυρετός, 1911.
      • L'oevre médicale inédite de Paul de Nicée, 1911.
      • L'oevre médicale de Paul de Nicée, 1911.
      • Το «περί των εν οδούσι παθών» ανέκδοτον έργον Νεοφύτου του Προδρομικού, 1927.
      • Contribution à l'étude de la médecine des Xenons pendant le XVe siècle, basée sur deux manuscrirs inédits, 1927.
      • Περί του περί ούρων ανεκδότου έργου του Ιωάννου επισκόπου Πρισδρυανών, 1928.
      • Das (lateinische) Fragment: Quo mode visitare debes infirmum und seine Abhängigkeit von Werke des Paulus Nicaenus, 1930
      • «Παθογόνον αίτιον του καρκίνου», Ιατρική Επιθεώρησις, Α΄ τομ., σελ. 190.
      • «Τινά περί καρκίνου», Δελτίο Καρκινολογίας, 1930.
      • Ιστορία της Ιατρικής, τόμ. Α΄, 1930.
      • «Ο καρκίνος» στη Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαιδεία, Αθήναι 1930. τομ.13, σσ. 845-850.
      • Τι επετέλεσεν η αρχαία ελληνική ιατρική εις θελεμίωσιν της ιατρικής, 1932.
      • L'évolution de la médecine en Grèce, 1932
      • Ο Κοραής ως ιατρός, 1933.
      • Η σπουδαιοτάτη σημασία της ιδρύσεως του Ελληνικού Αντικαρκινικού Ινστιτούτου και των εν αυτώ νοσοκομείων και ιατρείων, Αθήναι. 1935.
      • Τι είναι ο καρκίνος και πώς δυνάμεθα να προφυλαχθώμεν και θεραπευθώμεν απ’ αυτόν. Διάλεξις δια τον λαόν. Α΄ έκδ, 1935. Β΄ έκδ. 1936.
      • Ο καρκίνος. Προφύλαξη και θεραπεία αυτού. Στοιχειώδεις γνώσεις δια τον λαόν, Αθήναι 1938.
      • Ο αγών κατά του καρκίνου, Αθήναι 1940.
      • Ο Καρκίνος, τόμ. Α΄. Γενικόν μέρος. Ιστορία του περί της νόσου ερευνών. Αιτιολογία. Παθογένεια. Κλινική εικών. Πειραματικός καρκίνος. Διάγνωσις. Προφύλαξις. Θεραπεία. Αγών κατά του καρκίνου. Ελλ. Αντικαρκινικόν Ινστιτούτον, Αθήναι 1941, (196 σ.).
      ⟶ Πατήστε εδώ