Βίος

Ο Γεώργιος Τενεκίδης (30 Αυγούστου 1910 - 10 Οκτωβρίου 1990) ήταν Έλληνας πανεπιστημιακός, διεθνολόγος, νομικός και μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.

Γεννήθηκε στη Σμύρνη το 1910. Με τη Μικρασιατική καταστροφή ήλθε στην Ελλάδα και ολοκλήρωσε τις γυμνασιακές σπουδές του στο Γυμνάσιο της Κυψέλης. Στη συνέχεια μετέβη στο Αιξ της Προβηγκίας για νομικές και φιλολογικές σπουδές. Στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού έκανε μεταπτυχιακές σπουδές απ' όπου έλαβε δύο μεταπτυχιακά στο Δημόσιο και στο Ιδιωτικό Δίκαιο, ενώ υπέβαλε διδακτορική διατριβή με θέμα H θέση του ατόμου στο Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο. Το 1933 ανακηρύχθηκε doctorat d'etat του Πανεπιστημίου του Παρισιού. Το 1938 εξελέγη υφηγητής της Νομικής Σχολής Αθηνών με διατριβή Η ισχύς των πράξεων εσωτερικού δικαίου των αντικειμένων προς τα διεθνή νόμιμα. Συμβολή εις την μελέτην των σχέσεων εσωτερικού και διεθνούς δικαίου (1936). Το 1941 εξελέγη εντεταλμένος υφηγητής στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και το 1944 έκτακτος καθηγητής του δημοσίου διεθνούς δικαίου στο ίδιο Πανεπιστήμιο. Οι γερμανικές αρχές κατοχής τον συλλαμβάνουν το 1944 για τη δράση του στην Εθνική Αντίσταση και τον φυλακίζουν για τρεις μήνες. Το 1946 λόγω της αντιστασιακής του δράσης παύεται από το Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης. Το 1951 εκλέγεται έκτακτος καθηγητής του δημοσίου διεθνούς δικαίου στην Πάντειο Ανώτατη Σχολή Πολιτικών Επιστημών, ενώ το 1957 εκλέγεται τακτικός καθηγητής στην ίδια σχολή και το 1966-1967 πρύτανης στην ίδια σχολή. Το 1968 η στρατιωτική δικτατορία τον απολύει και εκλέγεται καθηγητής στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου του Παρισιού.,όπου διδάσκει μέχρι το 1976. Μετά την πτώση της δικτατορίας επανέρχεται στο Πάντειο επανεκλεγείς πρύτανης το 1976-1977.Από το 1977 είναι μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Κέντρου Μικρασιατικών Σπουδών και το 1988 πρόεδρός του. Στα 1956, 1963 και 1980 διδάσκει στην Ακαδημία Διεθνούς Δικαίου της Χάγης, όπου το 1968 διευθύνει το Κέντρο Μελετών και Ερευνών. Το 1975 εκλέγεται μέλος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, ενώ το 1977 εταίρος και το 1983 τακτικό μέλος του Ινστιτούτου Διεθνούς Δικαίου. Το 1978 εκλέγεται μέλος της δεκαοκταμελούς Επιτροπής του ΟΗΕ για την εξάλειψη των φυλετικών διακρίσεων. Πέθανε στις 10 Οκτωβρίου 1990.

Αναγνωρίσεις

Το 1961 αναγορεύεται επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Λυών, το 1965 εκλέγεται αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας του Μπορντώ, το 1969 εκλέγεται επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου των Βρυξελλών ,το 1982 επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης και το 1983 επίτιμος πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Διεθνούς Δικαίου και Διεθνών Σχέσεων. Τέλος το 1986 εκλέγεται μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Το 1988 η Γαλλική Ακαδημία του απονέμει βραβείο για τη συμβολή του στην προαγωγή της επιστήμης του με όργανο τη γαλλική γλώσσα.