Ο Γεώργιος Γεωργαλάς (Δερβένι Κορινθίας, 1887 - Αθήνα, 1980) ήταν Έλληνας γεωλόγος και αντιστασιακός. Διετέλεσε πρόεδρος της Ελληνικής Γεωλογικής Εταιρείας.

Σπούδασε στη Φυσικομαθηματική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών όπου και αναγορεύτηκε Διδάκτωρ. Τιμήθηκε με το Ράλλειο βραβείο το 1909. Μετά την αποφοίτησή του διετέλεσε βοηθός επιμελητής του εργαστηρίου της Ορυκτολογίας και Γεωλογίας και της Φυσικής στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, του Γεωλογικού και Παλαιοντολογικού Μουσείου του Πανεπιστημίου και του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας. Το 1926 υπήρξε διευθυντής της Γεωλογικής Υπηρεσίας της Ελλάδας. Το 1920 διορίστηκε καθηγητής Γεωλογίας και Ορυκτολογίας στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών και το 1936 στην έδρα Ορυκτολογίας και Πετρολογίας της Φυσικομαθηματικής Σχολής στην οποία διετέλεσε κοσμήτορας την περίοδο 1940-1941.

Κατά τη διάρκεια της Κατοχής εντάχθηκε στο Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (ΕΑΜ) και έγινε πρόεδρος της Ενιαίας Πανελλαδικής Οργάνωσης Νέων (ΕΠΟΝ). Εξελέγη στο Εθνικό Συμβούλιο της Πολιτικής Επιτροπής Εθνικής Απελευθέρωσης (ΠΕΕΑ) ως αντιπρόσωπος Αθήνας. Μαζί με τους καθηγητές Αλέξανδρο Σβώλο, Άγγελο Αγγελόπουλο της Νομικής και Πέτρο Κόκκαλη της Ιατρικής απολύθηκε από το Πανεπιστήμιο για τη δράση του στις 27 Απριλίου 1944. Με την απελευθέρωση ακυρώθηκε η απόλυσή τους το Νοέμβριο του 1944 αλλά λόγω των Δεκεμβριανών τέθηκαν σε διαθεσιμότητα και απολύθηκαν οριστικά το Σεπτέμβριο του 1946.

Ήταν μέλος της Ελληνικής Θαλασσογραφικής Επιτροπής και του Χαρτογραφικού Συμβουλίου της Ελλάδας. Από το 1939 διετέλεσε πρόσεδρον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.

Απεβίωσε τον Αύγουστο του 1980. Κηδεύτηκε στις 23 Αυγούστου 1980 από τον ιερό ναό του Πρώτου Νεκροταφείου.