- Πρόσωπο
- Άνδρας
- 1878
- Φετίγιε
- 8 Μαίου 1954
- Ελληνικά
- Τάξις των Θετικών Επιστημών
- Ακαδημία Αθηνών (1946 - 1954)
-
- Q46190835 ⟶ Πατήστε εδώ
-
- 196341079 ⟶ Πατήστε εδώ
-
-
Βιογραφικά στοιχεία
Ο Χαρίτων Χαριτωνίδης του Χαραλάμπους (1878 – 8 ή 9 Μαΐου 1954) ήταν Έλληνας κλασικός φιλόλογος, καθηγητής στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και ακαδημαϊκός.
Ο Χαριτωνίδης γεννήθηκε στη Μάκρη της Μικράς Ασίας. Διδάχθηκε τα εγκύκλια μαθήματα στο Πυθαγόρειο Γυμνάσιο της Σάμου, αποφοιτώντας όμως από το Γ΄ Γυμνάσιο Αθηνών, και στη συνέχεια σπούδασε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Εκεί συνδέθηκε με τον κύκλο του καθηγητή Κωνσταντίνου Σ. Κόντου του. Πήρε το πτυχίο του το 1902 και το 1907 διορίσθηκε στο Αρσάκειο, όπου παρέμεινε μέχρι το 1926. Το 1909 αναγορεύθηκε διδάκτορας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Ο Χαριτωνίδης υπήρξε ένας από τους πρώτους καθηγητές του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ο πρώτος που δίδαξε αρχαία ελληνικά στο νέο τότε Πανεπιστήμιο), από το 1926, και είναι εκείνος που εμπνεύσθηκε το λεκτικό έμβλημά του: «Μούσαις Χάρισι Θῦε» (= «Θυσίαζε στις Μούσες και στις Χάριτες»). Αφυπηρέτησε από το πανεπιστήμιο το 1940, έχοντας διατελέσει δύο φορές κοσμήτορας της Φιλοσοφικής Σχολής του. Το 1948 εκλέχθηκε τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Απεβίωσε σε ηλικία 76 ετών από καρδιακή προσβολή.
Το έργο του
Ο Χαριτωνίδης δημοσίευσε πολυάριθμες γραμματικές, κριτικές και ερμηνευτικές παρατηρήσεις στους αρχαίους συγγραφείς. Ο πλήρης κατάλογος έργων του βρίσκεται στην Επετηρίδα Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης τομ. 7, σελ. ζ΄-ιη΄ (1957). Μερικά έργα του μπορούν να ανακτηθούν σε εκδοχή PDF χρησιμοποιώντας την ηλεκτρονική μηχανή αναζήτησης της Βιβλιοθήκης του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Δημοσιεύσεις
Βιβλία
- 1904. Ποικίλα φιλολογικά. Αθήνα: Π. Δ. Σακελλαρίου.
- 1935. Απόρρητα. Θεσσαλονίκη: Μιχ. Τριανταφύλλου (ψευδώνυμο: Εύιος Ληναίου).
- 1938. Κριτικά και γραμματικά (=Επιστημονική Επετηρίς εκδιδομένη υπό της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης 4). Θεσσαλονίκη: Κορν. Οδ. Θεοδωρίδου.
Για περισσότερα βιβλία βλ. πλήρη κατάλογο έργων
Άρθρα
- 1910. Έλεγχος του Βερναρδακείου λεξικού. Αθηνά 22..
- 1912. Έλεγχος του Βερναρδακείου λεξικού: μέρος δεύτερον. Αθηνά 24.
- 1914. Παρατηρήσεις: εις τα υπό του E. Legrand και A. Passow εκδεδομένα δημώδη ελληνικά άσματα. Αθηνά 26.
- 1914. Χρήμα-Χρήματα apud Herodotum. Mnemosyne. Bibliotheca Philologica Batava.
- 1915. Ερμηνεία και θεραπεία Ηροδοτείου χωρίου. Αθηνά 27.
- 1915. Miscellanea. Mnemosyne. Bibliotheca Philologica Batava.
- 1927. Σύμμεικτα κριτικά. Επιστημονική Επετηρίς εκδιδομένη υπό της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης 1.
- 1927. Πέτρος Σ. Φωτιάδης. Αθηνά 39.
- 1930. Varia ad Varios. Επετηρίς Εταιρείας Βυζαντινών Σπουδών 7.
Για περισσότερα άρθρα βλ. πλήρη κατάλογο έργων
⟶ Wikipedia
-