Το 1911, στη «Λο­γο­τε­χνι­κή Βι­βλιο­θή­κη Φέ­ξη», ξε­κι­νά η έκ­δο­ση με τους δυο πρώ­τους τό­μους, στους ο­ποίους συ­γκε­ντρώ­νο­νται τα διη­γή­μα­τα. Το 1912, α­κο­λου­θεί ο τό­μος «Κρι­τι­καί Με­λέ­ται». Το 1913, έρ­χο­νται οι τρεις ε­πό­με­νοι τό­μοι: «Τα Εί­δω­λα», «Έργα, Με­λέ­ται φι­λο­λο­γι­καί, καλ­λι­τε­χνι­καί, φι­λο­σο­φι­καί», «Πά­ρερ­γα και πα­ρα­λει­πό­με­να». Και το 1914, ο έ­βδο­μος και τε­λευ­ταίος τό­μος, «Το πνεύ­μα του Ροΐδου και διά­φο­ροι πο­λι­τι­καί και δι­πλω­μα­τι­καί με­λέ­ται». Την πρω­το­βου­λία και την ε­πι­μέ­λεια των Απά­ντων την α­να­λαμ­βά­νουν δυο συγ­γε­νείς του Ροΐδη, ο Ανδρεά­δης και ο ε­ξά­δελ­φός του Δη­μή­τρης Πε­τρο­κόκ­κι­νος.