O Δρ. Αργύρης Ευστρατιάδης, M.D., Ph.D., Επιστημονικός Διευθυντής του Ιδρύματος Ιατροβιολογικών Ερευνών της Ακαδημίας Αθηνών, είναι Ομότιμος Καθηγητής (Έδρα Higgins) της Γενετικής και Αναπτυξιακής Βιολογίας του Πανεπιστημίου Columbia της Νέας Υόρκης και Αντεπιστέλλον Μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.

Ο Δρ. Ευστρατιάδης έλαβε Πτυχίο Ιατρικής από την Ιατρική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών το 1966 και το 1971 ολοκλήρωσε διδακτορική διατριβή στο ίδιο Πανεπιστήμιο. Το 1976 έλαβε το διδακτορικό δίπλωμα Ph.D. στη Βιολογία από το Πανεπιστήμιο Harvard. Διετέλεσε Επίκουρος Καθηγητής (1978-1980) και μετά Αναπληρωτής Καθηγητής (1980-1982) του Τμήματος Βιολογικής Χημείας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Harvard, και το 1982 εξελέγη Καθηγητής του Πανεπιστημίου Columbia, όπου συνέχισε το ερευνητικό του έργο ως το τέλος του 2008.

Το ερευνητικό έργο του Δρ. Ευστρατιάδη έχει αναγνωρισθεί διεθνώς ως πρωτοποριακό σχετικά με την ανάπτυξη της βιοτεχνολογίας του ανασυνδυασμένου DNA (recombinant DNA) και την κατανόηση της δομής, έκφρασης και μοριακής εξέλιξης των γονιδίων των ευκαρυωτικών οργανισμών. Ο Δρ. Ευστρατιάδης και οι συνεργάτες του ανέπτυξαν πρώτοι την τεχνολογία κλωνοποίησης cDNA, γεγονός που έκανε εφικτό τον χαρακτηρισμό και τον καθορισμό της αλληλουχίας των βάσεων ενός ευκαρυωτικού mRNA για πρώτη φορά. Αυτό το πρωτοποριακό έργο δημιούρησε τις απαραίτητες συνθήκες για την ταυτοποίηση και την χαρτογράφηση  ευκαρυωτικών γονιδίων και την ικανότητα σύνθεσης σε βακτηρίδια ανθρωπίνων πρωτεϊνών με θεραπευτική σημασία (ο Δρ. Ευστρατιάδης ήταν μέλος της ομάδας που δημιούργησε για πρώτη φορά ένα βακτηρίδιο που είχε την δυνατότητα να παράγει ινσουλίνη).  Από τότε, ο Δρ. Ευστρατιάδης έχει συμβάλλει ουσιαστικά στη μελέτη των γονιδίων που κωδικοποιούν την αιμοσφαιρίνη, την ινσουλίνη και τους ινσουλινοειδείς αυξητικούς παράγοντες (IGFs, insulin-like growth factors). Στο πλαίσιο ερευνών για την μοριακή εξέλιξη, ανακάλυψε για πρώτη φορά ότι λειτουργικά γονίδια μπορούν να δημιουργηθούν από μετάθεση αντιγράφων RNA στο γονιδίωμα (RNA retroposition). Επίσης αξιοσημείωτη είναι η πρώτη in vivo περιγραφή της διαδικασίας ωρίμανσης (splicing) της πρόδρομης μορφής mRNA μέσω ενδιαμέσων μορίων (lariats). Στη συνέχεια, πειράματα γονιδιακής στόχευσης σε ποντίκια έδωσαν στον Δρ. Ευστρατιάδη την δυνατότητα να ανακαλύψει το πρώτο παράδειγμα ενός ενδογενούς γονιδίου (Igf2) που υπόκειται σε γονική αποτύπωση (parental imprinting) και να καθορίσει ότι το σηματοδοτικό σύστημα των IGFs είναι ο κύριος καθοριστικός παράγοντας της αύξησης του οργανισμού. Πιο πρόσφατα, το εργαστήριό του, χρησιμοποιώντας προηγμένες γενετικές μεθόδους, εστίασε τις ερευνητικές του δραστηριότητες στο ρόλο των αυξητικών παραγόντων στην φυσιολογική ανάπτυξη και την ογκογένεση, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στον καρκίνο του μαστού (οι ερευνητικές αυτές προσπάθειες έχουν συμπεριλάβει μελέτες  για τη σημασία του σηματοδοτικού δικτύου Notch και για τoν ρόλο των γονιδίων Βrca1 και Brca2 που σχετίζονται με κληρονομικό καρκίνο του μαστού). Πρόσθετες εργασίες στο πεδίο της καρκινογένεσης περιλαμβάνουν (α) την ανάπτυξη νέων προσεγγίσεων για την δημιουργία μοντέλων  καρκίνου σε επιλεγμένες ανατομικές περιοχές του σώματος ("σχεδιασμένοι όγκοι"), (β) προκλινικές μελέτες για τη θεραπεία του καρκίνου του μαστού σε ποντίκια με φάρμακα που αναστέλλουν τη σηματοδότηση των IGFs (παράγωγα της πικροποδοφυλλίνης), (γ) μελέτες σχετικές με τη συμμετοχή βλαστικών κυττάρων στην δημιουργία όγκων και (δ) ανάπτυξη μοντέλων ποντικών για τους καρκίνους του προστάτη και του παγκρέατος. Σε ένα ευρύτερο πλαίσιο, το εργαστήριο του Δρ. Ευστρατιάδη έχει παράγει ζωικά μοντέλα και άλλων ανθρωπίνων ασθενειών (νόσος Huntington, διαβήτης, σύνδρομα καθυστέρησης της ανάπτυξης, όπως ο νανισμός Laron κλπ.).
 

Επιλεγμένες Δημοσιεύσεις

Klinakis, A., Szabolcs, M, Chen, G., Xuan, S., Hibshoosh, H., and Efstratiadis, A. (2009). Igf1r as a therapeutic target in a mouse model of basal-like breast cancer. Proc. Natl. Acad. Sci. USA 106: 2359-2364.

Klinakis, A., Szabolcs, M., Politi, K., Kiaris, H., Artavanis-Tsakonas, S., and Efstratiadis, A. (2006). Myc is a Notch1 transcriptional target and a requisite for Notch1-induced mammary tumorigenesis in mice. Proc. Natl. Acad. Sci. USA 103: 9262-9267.

Politi, K., Kljuic, A., Szabolcs, M., Fisher, P., Lugwig, T., and Efstratiadis, A., (2004). “Designer tumors in mice. Oncogene 23: 1558-1565.

Ludwig, T., Fisher, P., Murty, V.V., and A. Efstratiadis. (2001). Development of mammary    adenocarcinomas by tissue-specific knockout of Brca2 in mice. Oncogene 20: 3937-3948.

Ludwig, T., Fisher, P., Ganesan, S., and A. Efstratiadis. (2001). Tumorigenesis in mice carrying a truncating Brca1 mutation. Genes Dev. 15: 1188-1193.

Lupu, F., Terwilliger, J.D., Lee, K., Segre, G.V., and Efstratiadis, A. (2001). Roles of growth hormone and insulin-like growth factor 1 in mouse postnatal growth. Dev. Biol. 229: 141-162.

Baker, J., Liu, J.-P., Robertson, E.J., and Efstratiadis, A. (1993). Role of insulin-like growth factors in embryonic and  postnatal growth. Cell 75: 73-82

DeChiara, T.M., Robertson, E.J., and Efstratiadis, A. (1991). Parental imprinting of the mouse insulin-like growth factor II gene. Cell 64: 849-859.

Soares, M.B., Schon, E., Henderson, A., Karathanasis, S., Cate, R., Zeitlin, S., Chirgwin, J.,  and Efstratiadis, A. (1985). RNA-mediated gene duplication: The rat preproinsulin  I gene is a functional retroposon. Mol. Cell. Biol. 5: 2090-2103.

Zeitlin, S., and Efstratiadis, A. (1984). In vivo splicing products of the rabbit b-globin pre-mRNA. Cell 39: 589-602.

Efstratiadis, A., Posakony, J.W., Maniatis, T., Lawn, R.M., O'Connell, C., Spritz, R., DeRiel, J.K., Forget, B.G., Weissman, S.M., Slightom, J.L., Blechl, A.E., Smithies, O., Baralle, F.E., Shoulders, C.C., and Proudfoot, N.J. (1980). The structure and evolution of the human b-globin gene family. Cell 21: 653-668.

Efstratiadis, A., Kafatos, F.C., and Maniatis, T. (1977). The primary structure of rabbit b-globin mRNA as determined from cloned DNA. Cell 10: 571-585.