Βιογραφία

Ο Πέτρος Ιωάννης Πετρίδης (Νίγδη, 23 Ιουλίου 1892 – Αθήνα, 20 Αυγούστου 1977) ήταν Έλληνας συνθέτης, κριτικός και ακαδημαϊκός.

Γεννήθηκε το 1892 στη Νίγδη της Καππαδοκίας και σε νεαρή ηλικία εγκαταστάθηκε στην Κωνσταντινούπολη όπου διδάχτηκε αρμονία και πιάνο, φοιτώντας παράλληλα από το 1906 μέχρι το 1911 στη Ροβέρτειο Σχολή. Μετά την αποφοίτησή του μετέβη στη Γαλλία για σπουδές στη νομική και τις πολιτικές επιστήμες, τις οποίες όμως διέκοψε το 1913 προκειμένου να συμμετάσχει ως εθελοντής στον Ελληνικό Στρατό κατά τους Βαλκανικούς Πολέμους, στη διάρκεια των οποίων τραυματίστηκε πολεμώντας στο μέτωπο της Ηπείρου. Κατόπιν απέκτησε την ελληνική υπηκοότητα και επέστρεψε στο Παρίσι όπου αφοσιώθηκε στις μουσικές σπουδές.

Το 1918 ανέλαβε τη διεύθυνση του γραφείου Τύπου της ελληνικής πρεσβείας στο Λονδίνο και ταυτόχρονα έδινε διαλέξεις για την ελληνική μουσική στο Βασιλικό Κολέγιο ενώ από το 1919 ως το 1921 δίδαξε νεοελληνική γλώσσα στη Σορβόννη. Τα επόμενα χρόνια συνέθεσε σειρά μουσικών έργων που περιλάμβαναν συμφωνίες, μουσικές δωματίου, όπερα, κονσέρτα, σουίτες, φωνητικά, παραλλαγές βυζαντινών θεμάτων κλπ και διηύθυνε συναυλίες σε διάφορα κράτη.

Υπήρξε επί σειρά ετών συνεργάτης ελληνικών και ξένων εφημερίδων και περιοδικών όπως το Ελεύθερο Βήμα, η Καθημερινή, η Πρωΐα, οι The Musical Times του Λονδίνου και η Christian Science Monitor της Βοστώνης, δημοσιεύοντας άρθρα και κριτικές του πάνω στη μουσική. Το 1958 εξελέγη αντεπιστέλλον μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας Καλών Τεχνών και το 1959 τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών^[4][5][6] ενώ τιμήθηκε με τον Γαλλικό ταξιάρχη Γραμμάτων και Τεχνών.

Απεβίωσε στις 20 Αυγούστου του 1977.

Συνθέσεις (ενδεικτικές)

• Διγενής Ακρίτας (διπλή επική συμφωνία)
• Άγιος Παύλος (ορατόριο)
• Ο Πραματευτής (χορόδραμα)
• Ιωνική σουίτα
• Ζεφύρα (μουσικόδραμα)
• Βυζαντινή μνημόνιος ακολουθία