Μετά τον Ανέστη Κωνσταντινίδη, ο Μιχαήλ Σαλίβερος θα μάθει στις επιχειρήσεις του Κορομηλά και του Κωνσταντινίδη τη τέχνη και το 1892 ιδρύει βιβλιοπωλείο πρώτα, εκδοτικό οίκο αργότερα, και τέλος το 1896 αποκτά το δικό του τυπογραφείο στην Αθήνα. Ο Σαλίβερος τυπώνει και διακινεί σχολικά κυρίως βιβλία, κατοχυρώνοντας πολλούς τίτλους ξένων σχολικών βιβλίων και συμπληρώνει το εκδοτικό του πρόγραμμα, τυπώνοντας χάρτες, εικόνες, τετράδια καλλιγραφίας, και άλλο εκπαιδευτικό υλικό. Δραστηριοποιείται και στο χώρο του ελληνικού θρησκευτικού –εκκλησιαστικού βιβλίου- εκδίδοντας την «Εκκλησιαστική Βιβλιοθήκη», που περιέχει λαϊκής κατανάλωσης, φτηνά, εκκλησιαστικά βιβλία. Το 1934, ένα χρόνο πριν το θάνατο του ιδιοκτήτη τους, ο εκδοτικός οίκος παίρνει τη μορφή ανώνυμης εταιρείας.