- (01) BIBLIOGRAPHIE HELLENIQUE XV-XVI TOME PREMIER
- 104. AΠΟΚΟΠΟΣ [Au verso du dernier f.] In Vinegia, per M. Damian di Santa Maria, ne l'anno del Signore MDXLIII. In-4° de 8 ff. non cbiffres. Sur le titre, le meme bois que dans l'edition de 1554 (voy. n° 90) et au-dessous la marque d'Andre Counadis. Modifica- tions peu nombreuses dans le texte; la plus considerable est peut-etre la substitution de χρήζουσιν a χουράρουσιν, f. 8 verso (vers 547). Bibliotheque Ambrosienne (dans un Recueil factice cote : Υ 89, p. sup.). 11 parait certain que Beiigadis, auteur du present poemc, ctait originaire de Rheihymno, en Ci^te. En effet, on trouve dans la Φιλονεικία τοο Χάνδακος χαί too 'Ρεθέμνου, du ροέΐβ Marinos Zanes Bounialis1, une enumeration des principales families cretoises, parmi lesquellcs figure celle des Bergadis. Nous reproduisons integralement ce passage, auquel nous aurons aillcurs occasion de nous referer. C'est la villc de Rhetbymno qui parle : Τζϊ) Κρήτης τζ έκατόμπολις καρδιάν έμενα λέσι, γιατί χτισμένη ευρίσκομαι ε!ς τοΟ νησιοΟ τήν μέση, δχι ς τή μέση ς τά βουνά, άμμή ς τί> περιγιάλι, κή δσοι και άν μέ χοιτάζασι χαράν 'χασι μεγάλη · κή είχα γενεια'ις τής Βενετίας δέκα, χή αύταίς μ' ώρίζαν, χαί στέχαν μετά λόγου μου πάντα χαί μ' έστολίζαν · Μπαρότζοι, Σεμιτέχολοι, γιά τζο'ι Καλλέργους λέσι, Κορνάροι κα! ΙΙολάνιδες, Μοάτζοι, Μανολέσοι, καΐ Μπεργαδ^δες άξιοι, Μπολάνοι, Κονταρήνοι, σοΟ δείχνω πώς τζ ανάθρεψα και τήν τιμ' ε?χαν κεΤνοι, και ακόμη άνδρας μετά μέ ε?χαν και μ' έκρατοΟσαν · τζή Κρήτης τάρχοντάπουλα όποΟ μ' έκυβερνοΟσαν · Γριμπίλλοι, Σαϊνάτζηδες, Τακιότζοι και ϊατόλοι, Λήμηδες, Πισκοπάπουλοι, Τζάνηδες και Κανιόλλοι, 1. Cette piece de vers se trouve imprimcc a la suite (pp. 439 et suiv.) de la Διήγησις δια στίχων τοΰ δεινού πολέμου τοΰ εν τή νήσω Κρήτη γενομένου [1043-1009]... παρά Μαρίνου Τζάνε του λεγομένου Μπουνιαλή του 'Ρεθύμναίου έκ Κρήτης. Venisr, 1081; in-8". — L'cxcmplaire de ce rarissime ouvrage que j'ai eu sous les ycux appartient a M. le prince G. Maurocordato. II scrait a s-uliaiter qu'on donnat une edition noiivelle do cette cousciencieuse relation de la guerre de Candie, ecritc par un tcmoin oculaire; on y trouve des details qu'on chcrrhernit vainement ailleurs. SEIZIEME SIECLE. 245 Γρίτοι, Φουρλάνοι, Σοφιανοί, Άχέληδες, Ταρτόνοι, και Μοτζενϊγοι, ΚατεροΙ, Βισχέτοι, Ταβερόνοι, Σουργιαδες, Ταμπιαζέντζηδες, ΠερκοΟτοι, Ταφεράροι, ΗαροΟχοι xai Βεργίτζηδες, Λαμπάρδοι, Πατελάροι (ρ. 445). 1543 105. ΛΟΓΟΙ ΔΙΔΑΚΤΙΚΟΙ ΤΟΓ ΠΑΤΡ02 Ι1ΡΟΣ Τον υ Ιόν : — [Au f. 13 »·.] In Vinegia, per Μ. Damian di santa Maria, ne 1'anno del Signore. MDXL1II. Petit in-4° de 14 ft", non chiffres (flont le dernier entiercment blanc), en un seul cahier signe A. Sur 1c titre, les mots 'Ανδρέου Κουνάδου, places au- dessous de sa marque. 34 vers a la page pleine. Le titre est encadre d'un bois assez grossier, dont la partie inferieure reprosente differentes scenes d'ecole primaire, notamment le maitre fouettant sur le derriere un de ses eleves. Au f. 15 verso, on lit les vers suivants : Στίχοι τριακόσιοι ένεν})ντα τρεϊς είναι έπα γραμμένοι ·,. όλοι είναι λόγοι διδακτικοί όποΟ ειναί έπα βαλμένοι. Κα! κεΤνος όποΟ τάκαμε 'ς τήν Ηενετιά τιμήθη, τά γονιχά του λέγουσι 'ς τήν Ζάχυνθο γεννήθη · cov ξϊ)ντα Ενα στίχον άρχισε ώς τους έβδομηνταπέντε s, νά 6ρ?[ς τό πώς τον χράζουσι χαί τώνομά του πώναι ¦ τδ πρώτον γράμμα έπαιρνε ξέ πάσα έναν στίχον, τοΟτο δουκάτο καθενός δέν βάνω εις τον ήχον. Avant de chercher le nom du ροέΐβ d'apres les indications fournies par les vers que nous venons de citer, il n'est pas inutile de rappelcr que les versificateurs de cette epoque ont I'habitude de ne compter un distique rimo que pour un seul vers. Ainsi les 594 vers des Λίγοι διδακτικοί forment en realite un total de 788. Consequemment, c'est au vers 125, ct non au vers 62, qu'il faut nous reporter. Le vers 123 commence par χά, qui est une faute d'impression pour μά; or, en prenant les lettres initiales des vers 1. C'cst une crrcur; il faul lire 304 (distiques = 788 vers). 2. Autre erreur; lisez 62 et 76 (distiques). portant les n°" 125, 125, 127, 129, 131, 135, 135, 137, 139, 141, 143, 145, 147, 149, 151, on obtient ΜΑΡΚΟΣ ΔΕΦΛΡΑΝΛΣ· (voy. les if. signes A3 verso et A4 recto). Marc Depharanas, qui a aussi versifie une Histoire de Suzanne, a, dans cet opuscule, use du meme procede pour se faire connaitre, avec cette le- gere difference toutefois que les lettres initiates qui composent ses nom et prenom se trouvent au commencement du ροέπιε. Voici comment il ter- mine son recit : Και χείνος όποΟ τάχαμε έσύ ποΟ τδν γυρεύγεις, ε!ς τα κεφάλαια τ*5ς αρχής αύτήνονε νά εΰρ»]ς. J'ai donne une nouvelle edition de Υ Histoire de Suzanne dans le tome premier de ma Bibliotheque grecque vulgaire (pp. 269-280). Quant aux Λόγοι διδαχτιχοί, ce petit poeme offre plus d'un trait de ressemblance avec |e Spane'as et les ΈρμηνεΓαι d'Etienne Sachlikis; denue de valcur poetique, il est pourtant fort interessant au point de vue de la langue. Bibliotheque Ambrosienne (dans un Recueil facticc cote : Y, 89 p. sup.). Bibliotheque royale de Munich, A. Gr. b. 47. 1543
