ΣΤΙΧΟΙ ΙΑΜΒΙΚΟΙ ΠΕΡΙ ΖΩΩΝ ΙΔΙΟΤΗΤΟΣ.

  1. (01) BIBLIOGRAPHIE HELLENIQUE XV-XVI TOME PREMIER
  2. 89. TOΥ ΣΟΦΩΤΑΤΟΥ ΦΙΛΗ. ΣΤΙΧΟΙ ΙΑΜΒΙΚΟΙ ΠΕΡΙ ΖΩΩΚ ΙΔΙΟΤΗΤΟΣ. [Au r° du f. antepenultieme.] Χαβγδε ¦ απαντά είσι τετράδια. Ενε- τίησι παρά Στεφάνω Σαβίφ καί τοις άδελφοϊς αύτοΰ, χ'ιλιοστώ πεντα- κοσιοστώ τριακοσιοστω (sic) τρίτω, μουνι^ιώνος ογδόη. Petit in-8° de 44 ff. non chiffres, divises en 6 cahiers, dont le premier de 4 ff. et les cinq autres de 8 ff. chacun. C'est par erreurque 1c registre indique que tous les cahiers sont de 8 ff. Titre encadre. Les ff. 7 et 8 du dernier cahier sont entierement blancs. Edition devenue fort rare. Bibliotheque nationale de Paris, S 800 Reserve. Relie avec le n° 93. Les ff. 1 (v°) et 2-4 sont occupes par une epitre dedicatoire et des vers adress^s a l'empereur Charles-Quint par l'editeur du volume, Arsene, ar- cheveque de Monembasie. Epitrc et vers sont accompagnes d'une version latine; nous en reproduirons seulement le texte grec. 216 BIBLIOGRAPHIE HELLENIQUE. TO ΕΥΣΕΒΕΣΤΑΤΟ ΚΑΙ ΘΕΟΣΤΕΠΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙ ΚΑΡΟΛΟ ΑΡΣΕΝΙΟΣ, ο Μονεμβάσιας αρχιεπίσκοπος, ΑΙΡΕΙΝ ΑΕΙ ΤΡΟΠΑΙΑ ΚΑΤΑ ΒΑΡΒΑΡΩΝ. Όππιανός μεν πάλαι, γαληνότατε βασιλεΰ, Αλιευτικά και Κυνη- γετικά συγγραψάμενος, τω βασιλεϊ Άντωνίνω άφωσιώσατο ' οΐς εκεί- νος ύπερησθείς, τον [λεν εκείνων πατέρα μεγαλοπρεπώς τε άμα και έλευθερίως έδεςιώσατο ¦ τον δέ πάππον, έξόριστον δντα, τω υίώ φίλα φέρων, τΐι π/τρίδι κατηγαγε. Φίλης δέ τις των μεταγενεστέρου, εν τε άλλοις καν τω ίαμβοπλοκεΐν θαυμαζόμενος, έν δυσί χιλιάσιν ιάμβων εγγύς περί ζώων Ιδιότητος βιβλίον συνέθετο · ο δη Μιχαηλω τω αΰτο- κράτορι προσεφώνησε, φιλοτιμηθείς και αυτός παρά του βασιλέως τά μάλιστα. 'Αλλά τά μεν του ΌππιανοΟ, και πριν τυπωθήναι, εύρί- σκετο δηπου παρά πολλοίς ' το του Φίλη δέ τούτο και μόνον, ώς λέ- γουσι, τό πρωτότυπον παρ' έμοί ¦ πλην γε καταπεπατημένον, και εις πολλάς διερρηγμένςν τομάς, είρμόν άνάρμοστον έχον, τών φύλλων μετατιθεμένων και έναλλάγδην διερραμμένων, και, ώς άλλος Πελίας, προς άνακαινισμόν ετέρας Μήδειας δεόμενον. Άλλ' ουν εγώ τό βιβλίον άνατεμών, και τά φύλλα κατά τάζιν συνθείς τε και άρμολογησάμενος, εις τε την προτέραν άποκατάστασιν επιμελείας ζέσει συναγαγών, έ'γνων έντυπώσαι, και άφιερώσαι τί) βασιλεία «ου. "Ο δη, συναιρουμένου θεοΰ, και πεποίηκα, δώρον επωφε- λές τε και χάριεν νομίσας προσκομίσαι τφ κράτει σου. Ένταΰθα γάρ αν ϊδοις τά ζώα, θειότατε βασιλεΰ, όπως τω κοινω νόμω της φύσεως χρώμενα, άνευ προσταγμάτων και διαγραμμάτων βασιλικών, της εαυτών σωτηρίας επιμελούνται· και προαιρούνται μεν την άφωρισμένην αϋτοΐς παρά της φύσεως δίαιταν, έκφεύγουσι δέ τά φευκτά, και προσκολλώνται τοις κρείττοσι · τών λογικών μάλλον, οι λόγω και νόμω κα> παιδεία κοσμούμεθα. Θεάση δ' αύ την εις τους γονείς φιλοστοργίαν τών πελαργών, δπως τε έπιδημοΰσι και άποδη- μοΰσιν, ώς έξ ενός συνθήματος · και αύθις τάς κορώνας, δπως αΰτοϊς τό συμπαθές ένδεικνύμεναι, και ώσπερ τινά συμμαχίαν αΰτοΐς πάρε- SEIZIEME SIECLE. 217 χόμεναι, προς άλλοτρίους όρνιθας παραπέμπουσι. Θαυμάσεις ετι το προφυλακτικον των γερανών, δπερ εν τε τφ καθεύδειν καν τϊ) πτησει φυλάττουσιν · ή μέν γαρ ηγείται προς ώραν, είτα πάλιν κατόπιν έλ- θοϋσα την δδηγίαν τϊ) μεθ' έαυτην παραδίδωσι. Γνώση την κατά τους σηρας μεταβολην, κάκ τούτων προσέτι μυηθείς της αναστάσεως την άσφάλειαν, καταφρονήσεις των άθετούντων αύτης τό απόρρητον δόγμα. Αποβλέψεις πάλιν τους γϋπας, πώς άσυνδυάστως τίκτουσι ¦ και κατα- πτύσεις τών καταγελώντων το της ένσάρκου οικονομίας' μέγα μυστη- ριον, αδύνατον και εζω της φύσεως είναι ληρούντων παρθένον τεκεΐν, της παρθενίας αΰτϊ) φυλαττομένης αχράντου · ην χριστιανοϊς ύμνητέον είναι, έπαινετέον τε ν%\ δοζαστέον, μετά τον έξ αΰτης σαρκωθέντα θεόν ημών, νενόμισται. Άγασϋείης δέ πάλιν την τών ιχθύων και τών λοιπών ζώων σοφίαν και εΰτακτον διακόσμησιν · πώς τας μεταβολάς τών καιρών τϊ) φυσικϊ) αίσθησει προκατανοοΰσι και προγινώσκουσιν · όπως τε τοϊς τοϋ Ιππο- κράτους ε'ιπόντες χαίρειν άφορισμοϊς, άλλο άλλω χρώμενα τών φαρμά- κων, εαυτα έξιώνται. Και άρκτος μέν τω φλώμω τάς ώτειλάς παρα- βύεται ¦ χελώνη δε δι' όριγάνου την τοΰ 'ιοβόλου λύμην έκκρούεται ' άλώπηξ τω δακρύω της πίτυος έαυτην Ιατρεύει" όφις, εμφορηθείς μα- ραθώ, ττν όφθαλμίαν αποβάλλεται. Τούτων και τών λοιπών ζώων, πτηνών, πεζών, έρπυστικών τε και νηκτών, τϊ)δε θεάση την εμφυτον φύσιν και Ιδιότητα. "Ηδιστον ουν, ώς εφην, καΐ επωφελές δια ταΰτα νενόμικα το βιβλίον γενέσθαι τϊ) βασιλεία σου. Πέπεισμαι δε τηνδε την δευτέραν εκδοσιν τούτου της προτέρας την εΰδαιμονίαν ύπερακοντίσασθαι1 * έπείπερ ανατίθεται βασιλεϊ, άπασι τούτοις την βασιλείαν κοσμοϋντι, οίς εκείνη σεμνύνεται, τών προτέρων βασιλέων έπέκεινα. ΤΕρρωσο. Οΰ'τω σε τανϋν έστιώ τον κράτιστον νηκτοΐς, πετεινοΐς, κτηνεσιν, έρπυστοϊς τε. 1. Par premiere edition, Arsenc cuUnd le manuscrit de Phile, lequel fat dedie a Niclicl IX Paleologue. .Αύθις δε σοι τράπεζαν εί δοι'ης θησω είς έκτύπωσιν πορισυ.όν τον άρκοϋντα λακ.προΐς Στρατηγηρασι τοϋ Πολυαίνου, οίς κείνος είστίασε τώ βασιληε πάλαι, τον Ούϊίρόν τε καΐ Άντωνϊνον. Κυων έγώ σος, και γλυκύς σύ δεσπότης ¦ ούκοϋν ύλακτώ, και φαγεΐν ζητώ βρώ[ΐ.α. Άναζ λεοντόβυ[Αε, τον κύνα τρέφε, θρέμ-ματα. γαρ θηράν σε βλέπω βαρβάρων. MARS 1554
  3. TOΥ ΣΟΦΩΤΑΤΟΥ ΦΙΛΗ