ΑΙ ΘΕΙΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙΑΙ

  1. (01) BIBLIOGRAPHIE HELLENIQUE XV-XVI TOME PREMIER
  2. 76. ΑΙ ΘΕΙΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙΑΙ. TOY ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ TOY ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ. ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ TOY ΜΕΓΑΛΟΥ. ΚΑΙ Η ΤΩΝ ΠΡΟΗΠΑΣΜΕΝΩΝ. ΓΕΡΜΑΝΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ Κως-αντινουπόλεως, Ιστορία ΐκκλησιας-ικη και (Αυστικη θεωρία. [Au ν du f. 4 du cahier Σ.] Et τις εις ενιαυτούς δέκα ταυτασί τας ϊείας λειτουργίας έντυποϋν τολμήσει, η άλλοθέν πόθεν ίντετυπω(Λενας 1. Lc texte d'Hermoniacos ici icproduit est emprunte au Rec.cil d« Blaurophrydis. SEIZIEME SIECLE. 193 ώνίας εχειν, ε* τοϋ προνομίου τοϋ Μακαριωτάτου άκρου άρχιερέως Κλήμεντος έβδομου ζημιωθήσεται. — Έν ρώμη χιλιος-ώ φκς-'. Μηνός όκτοβρίου. Δεξιώτητι Δημητρίου Δουκάτου κρητός. ΑΒΓΔΕΖΗΘΙΚ ΛΜΝΞΟΠΡ2:. "Απαντα δυάδια. In-4° de 74 ίΤ. non chiffrcs, divisos en 18 cahiers de 4 IT. chacun (signes A-l) et 1 de 2 if. noh signes (dont le premier, blanc au verso, contient au recto le privilege aceorde par Clement VII. et le second est entierement blanc). Ces deux derniers ff. manquent souvent. Impression rouge et noire assez elegante. Premiere et rarissime edition de ces Messes. Elle est marquoe ο liv. 8 sh., fine copy, limp vellum, sous le n° 1398, dans le General Catalogue de Quaritch (Londres, 1874). Bibliotheque nationalc de Paris, Inventaire Β 1556, Beserve. Au verso du titre on lit l'avertissement suivant : ΤΟΙΣ ΠΑΝΤΑΧΟΤ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΔΟΤΚΑΣ Ο ΚΡΗΣ ET ΠΡΑΤΤΕΙΝ. Τούς δόζης όρεγομένους και αθανασία.; two; άντιποιουμένους χρη μη το λάθε βιώσας πρόχειρον εχειν, άλλα δημόσιον τι έργον καΐ κοινωφελές καταλιπεϊν άείποτε μεριμνϊν και σπουδάζειν. "Οσοι (Λεν ουν συντιθέντες τα τ?) εαυτών γνώμη δοκοΰντα άριστα συγγράμματα τίνα έζέδωκαν, η τά τών άλλων Ελλήνων ποιήματα παλαιωθέντα καΐ τη έρυσίβη βρωθέντα, ώσπερ Ναυάγια τίνα κινδυνεύοντκ πάντως καταποντισθήναι, συλλέξαντες και άνανεωσάμενοι και ε'ι; το άρχαΐον κάλλος συστησαντες, τοις φιλολόγοις κοινά κατέστησαν, καλόν μεν έργον τοιοϋσιν, ού μην περί το κάλλιστον της θεολογίας διατρίβουσιν. "Οσοι δε τά της θείας γραφής νοερά παραγγέλματα καΐ τους τών αγίων πατέρων λόγους τε και εΰχάς, δι' ων αί ήμέτεραι ψυχαΐ τοις έπουρανίοις άγγέλοις συμβιώσουσι, δημόσια τοις βουλομένοις εποίησαν, ούτοι γνησίως και της παρούσης ζωής και τοϋ μέλλοντος βίου ήμϊν βρώματα παρέθηκαν. Κάγώ τοιγαροϋν εύρων τάς θείας λειτουργίας τι) ημών άμελεία διεφθαρμένας, συνεργώ χρώμενος Λιβίω τω Ποδοχάταρω1, αίδεσιμωτάτω 1. Ποδοχάταρω est bien la Ιβςοπ de 1'original. Sur Livio Podocataro on Puuocator, voir les Archives de {"Orient lalin, tome II, pp. 320-324. DIBLIOSIIAPHIE IIELLfrllQOE. 13 m BIBLIOGRAPHIE HELLENIQUE. ττίς Κύπρου αρχιεπίσκοπο), και της Ρόδου μητροπολίτη', λογιωτάτοιν και άρίατοιν θεολόγοιν, και εις το άρχαΐον κάλλος συναγαγών, και μετά επιμελείας έντυπωθηναι έπινοησας, ύμΐν τοις όρθοδόζοις δώρον έδωκα, και ει [Λεν το δώρον άζιόλογον ύμΐν φαίνεται, εν ταΐς υμών θείαις ίερουργίαις μνημόσυνον ήμΐν ποιήταιτε. "Ερρωσθε. Au recto de l'avant-dernier f. non signe, on lit: CLEMENS PAPA VII Universis et singulis ad quos bae nostra? litterae pervenerint salutem et apostolicam bcnedictionem. Cum dilectus filius Demetrius Ducas, Cretensis, gnecarum litterarum in alma urbe nostra Roma publicus professor1, libros graecos nonnul- los, qui, nondum impressi, vetustate corrosi et mendis corrupti sunt, emendandi et imprimendi'vel imprimi faciendi ad commu- nem studiosorum et litteratorum ulilitatem multa cum diligentia et labore, suaque etiam impensa, curam susceperit; proximo autem missas graecas et alia eodem volumine vel libro contenta nonnulla, quae injuria temporum dissipata et deperdita hucusque fuerunt, eadem diligentia et impensa sua in pristinum decorem reslituerit imprimique fecerit, nos aequum esse censentes ut ex virtutum et laborum hujusmodi suorum mentis aliquem gratia; fructum a nobis consequatur, omnibus et singulis Iibrorum impressoribus, quicunque et ubicunque Christianitatis locorum illi fuerint, ip- samque imprimendi artem quovis modo exercuerint aut exerceri curaveiint, sub excommunicationis latse sententiae, nostris vero et S. R. E. mediate vel immediate subjectis, pecuniariis praeterea nostro arbitrio imponendis, ac amissionis omnium Iibrorum poenis, per praesentes expresse inhibemus ne dictas Missas graecas et quae cum eis conjunctim impressa sunt per spatium annorum sex, a tempore 1. Sans tloute Leonardus dc Balcstrinis, de l'ordre des Freres mineurs, qui occupait cc poste quand Rhodes fut prise par les Turcs, en 1522, el qui mourut a Rome en 1524. Selon le temoignage de Lequien (Oriens christiantu, I. HI, colonne 1054), son successeur, le Ginois Marc Cataneo, de l'ordre des Freres Preclieurs, ne ful nomine que le 24 aout 1529. 2. Ajoutons que Demetrius Ducas avail aussi professc a l'Univcrsite d'Alcala, ainsi que nous l'apprend un de ses clcvcs, Diego Sigeo, dans un livre rarissime intitule De ratione accentuum (Lisbonne, 1560) : « Et viva! vocis pra?ceptorem meum in schola Complutensi Demetrium Ducam natione Gracum, patria Cretensem. » (Voir Barbicri, dans le Bolelin historico, 1880, t. I, p. 54.) — Demetrius Ducas signa, comme temoin, le testament de Jean Costomiris, ,redige le 24 novcmbre 1500, a Candie, par le notaire Antoine Damilas; la signature est ainsi concue : έγώ Δημήτριο? λεγόμενος Δούκα; μάρτυς ειμί. (C. Salhas, liibliotheca gracca medii sevi, t. VI, pp. 076-077.) hujus ipsius prima· impressionis connumerandorum, imprimerc aut imprimi facere ullo modo audeant vel prasumant; decernentes ex nunc, auctoritatc apostolica absque alia declaratione, quicunquc contra hanc nostram inhibitionem fecerint, dictam excommunica- tionis sententiam illico iiicursuros, ab eisdcm vero nostris et sanctae Rom. Ecc. subditis prater excommunicationis incursionem, ipsas pecuniarum Iibrorumquc amissionispoenas per nostros et camera apostolica; ministros et officiates, ad quos id spectaverit, integre et irrcmissibiliter exigi debere, prout exigi volumus et mandamus, in contrarium facientibus non obstantibus quibuscunquc. Datum Noma; apud Sanctum Petrum, sub annulo Piscatoris, die xxvm octob. MDXXYI, Pont, nostri anno HI. la. Sadoletus. 1526
  3. TOY ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ TOYΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ.ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ TOY ΜΕΓΑΛΟΥ.ΚΑΙ Η ΤΩΝ ΠΡΟΗΠΑΣΜΕΝΩΝ.ΓΕΡΜΑΝΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ