ΒΟΥΚΟΛΙΚΑ.

  1. (01) BIBLIOGRAPHIE HELLENIQUE XV-XVI TOME PREMIER
  2. 45. ΘΕΟΚΡΙΤΟY ΒΟΥΚΟΛΙΚΑ. [Au recto du /". ani^nuiii'emc] Theocriti castigatissima opera omnia, Florentic impressa in edibus Philippi iuntse, finem nacta sut. die .x. ianuarii. M.D.XV. Leonis .X. pontificis maximi anno tertio. — abcdefghik. Quaterni[o]nes omnes, excepto ultimo duernione. In-8° de 76 ff. non chiffres. Le 75e f. est entierement blanc, ainsi que le verso du premier, l'e verso du 74e et le recto du dernier, dont le verso porte seulement la marque juntine. Rarissime edition, a laquelle a contri- bue Musurus, ainsi qu'il resulte de 1 epitre dedicatoire a Bonini'. Vend. 9 florins, Crevenna; 15 fr. maroquin bleu, Caillard; 16 florins, Meerman; 1 liv. 16 sh., tres bel exemplaire, Heber. Bibliotheque nationale de Paris, Υ -)- 255 Reserve. Des deux pieces suivantes, la premiere se trouve au f. 2 (r° et v°) et la seconde au verso du f. 75. 1. Editio princcps, facta c codicc manuscripto unico, qui Venetiis bibl. St. Marci adser- vatur. Sod Musurus editor tcxtum temcre intcrpolavit, et editio ipsa vitiis typograpliicis laborat. Hoffmann. 2. Hoffmann fait, a propos do cette edition dc Thoocritc, lObscrvation suivante, qui n'a pas entierement ccsso d'etre vraie : · Non satis accurate hucusquc hac cditione usi sunt poslcriores Thcocriti cditores; non solum novam rcccnsioncm, scd inprimis ctiam dorica: dialect! formas restitutas habct. » SEIZIEME SIECLE. 125 Π. ΦΙΛΙΠΠΟΣ Ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΝΔΟΥΛΦΙΝΟΥ ΕΥΦΡΟΣΥΝΑ ΒΩΝΙΝΩ ΦΛΩΡΕΝΤΙΝΑ, ΣΟΦΩ ΤΕ ΚΑΓΑΘΩ, ΕΥ ΠΡΑΤΤΕΙΝ. Έγώ καίπερ μήτε γενόμενος αυτόπτης μηδέπω και νυν της λογιω- τάτης σου κεφαλής, μήτε συγγενόμενός σοι το παράπαν, έ'τι γαρ βρέ- φος δντα νεογνον και τοις σπαργάνοις έντυλισσόμενον, της γλυκύτατης [/.ε πατρίδος έζεκόμισαν οί γονείς, δμως άεί και φιλών και της σοφίας άγάμενός σε διατελώ. Αλλοι jj-έν γάρ άλλων πεφύκασιν έρασταί, έγώ δε λογίοις προσπέπονθα και πεπαιδευμένοις, οίον ή φήμη και σέ μαρ- τυρεί διαθρυλλοϋσα. Συνειδώς οΰν έμαυτώ εύνοϊκώς έ'χοντι προς σε άντι- φιλεΐσθαι πέπεισμαι προς σου. Θεία γάρ τινι προνοία τών δμοφυών αί ψυχαί αλλήλων έζηρτηνται και συνόδοις άρρήτοις ε'ιώθασι συμπλέκε- σθαι μετ' αλλήλων, ώς έπάναγκες δν την έρωμένην άντεράν, άτε δή φίλου σοϋ και χρηστού τον τρόπον ανδρός ήβουλήθην δεηθήναι μικράν μεν, έπαζίαν δέ σοι μεν δούναι χάριν, έμοί δε λαβείν. Τίς ουν έστιν αυτή; Διατριβών Ένετίησι και τών Μουσουρείων εις ων ακροατών, ένέτυχον αντιγράφω τινΐ τών Θεόκριτου ειδυλλίων, ύπ' αΰτοϋ Μουσού- ρου της ακριβούς έπιδιορθώσεως άξιωθέντι, καθ' δν χρόνον τοις έν Παταβίω σχολασταϊς την συρακόυσίαν μοΰσαν φιλοφρόνως άναγνωρίζων τε και ζεναγωγών, οΰ μόνον έπηνωρθου τα πριν έντυπωθέντα, τοις έκεϊ σφάλμασι μυρίοις ουσι και δυσιάτοις δμόσε χωρών, άλλα καί τιν'άλλα τ?) μεν ποιημάτια, τή δ' επιγράμματα Θεόκριτου πασών μεστά χαρί- των και τών ίοπλοκάμων εκγονα Μουσών προήγεν ε'ις φώς, άναλεζάμε- νος έπί τίνος αρχαιοτάτου βιβλίου, τδ δ' έλάνθανεν άποκείμενον παρά Παύλω τω Βουκεφάλα, τότε μεν εύφυεΐ νεανίσκω τών εΰ γεγονότων, νυν δ' άνδρί γενναίω καί πολλών έμπείρω πραγμάτων. Τοΰτο δή τάν- τίγραφον άποπέμπομεν τοις περί Βερνάρδον τον Φιλίππου χαλκογρά- φοις πολλαπλασιασΟησόμενον εις δέλτους μικράς μεν καί τοις λεγομέ- νοις έγχειριδίοις έμφερεΐς, πολύ δέ τδ χάριεν ένδεικνυμένας. Επειδή τοίνυν οΰ μόνον αΰτδς ήσθα λόγιος, αλλά καί της κοινής τών φιλολό- γων ωφελείας πολλαχόθεν έ'οικας οΰκ όλιγωρών, έπιμελήθητι, δέομαι σου ίσα θεώ, δπως άπαραλλάκτως τά νεαρά βιβλία τυπωθήσεται κατά ταΰτά τοις έν τωδε τω παρ' ημών άρχετύπω διηκριβωμένοις, .' OTtoGv καινοτο[ΐούντωντων δοκησισόφων διορθωτών, τών ΰπ'αλα- ζονείας τε και άπαιδευσίας τα καλώς έχοντα διαφθειρόντων, επί προ- σχή(/,ατι του [χεθαρρ-όζειν ε'ις το καταλληλότερων τε και βέλτιον. Οΰτω γαρ οί των ελληνικών τρόφψ.οι λόγων, μή [jlovov τοις περί Μουσουρον, τον άρχηγόν ταυτησι της ευεργεσίας, άλλα και σοι τω συναγωνιστϊ) και συνεργώ πολλην εϊσονται χάριν. "Ερρωσο. ΠΑΤΛΟΣ ΜΕΛΑΣ ΡΩΜΑΙΟΣ Π. ΦΙΛΙΠΠΟ ΤΟ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΝΔΟΥΛΦΙΝΟΥ ΦΛΩΡΕΝΤΙΝΟ ΑΝΔΡΙ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΕΥ ΠΡΑΤΤΕΙΝ. Ευφρόσυνος Βωνΐνος, άνήρ, ώς λέγεις, σοφός τε κάγαθός λίαν τε φι- λόφιλος, ούπερ ακροατών εϊς ών τυγχάνω, σοφοΰ ανδρός σοφήν έ'δειξεν έπιστολήν, ης το κάλλος θαμβήσας οΰκ ώκνησα πολλάκις αΰτην άνα- γνώναι. "Ετι δε και άρχέτυπον δείξας τινά, προστάγι,ιασι της επιστο- λής εκέλευσε πά|Λπαν [Αε πείθεσθαι, όπερ ποιεΐν οΰκ ήξίωσα, άδέκα- στον γάρ άρχέτυπον ΰπ' αΰτοΰ του Ευφρόσυνου ακριβώς έπιδιορθωθέν[τα] τών Θεόκριτου εχο[λεν ειδυλλίων. Συγκρίναντες δε πολλούς, τον σον άσπασίως έδεξά(λεθα σύ[/.υ.αχον ή[Λετέρω, την |/.εν αυτών ομοιότητα έπαινοΰντες, έν δε τοις άλλοις τω Βωνίνου φρονήματι έπαρκοΰντες. θάρρει, φίλε, οΰ γάρ αυτός δοκησισόφων διορθωτών εις έστιν, άλλ' δς τών δοκησισόφων διορθωτών άλαζονείαν εΰθύνειν ε'ίωθε. Ταΰτα τοίνυν, φίλων άριστε, η οΰτως έχε η απόπεμπε. "Ερρωσο. JUILLET,1515
  3. ΘΕΟΚΡΙΤΟY