- (05) BIBLIOGRAPHIE HELLENIQUE XVII TOME DEUXIEME
- 597 ΤΓΠΙΚΟΝ ΣΥΝ ΘΕΩ ΑΠΩ Περιέχω τ:ασαν την οιάταςιν τής έκκλησιαστικης άκΐλ:υθίας τ;υ χρόνΐυ ολίό. Νεο)στ'ι τυ-ωΟεν, και επιμελώς δΐΐρΟωθέν τ:αρά Μάρκίυ 'Ιερέως Μαρα τ:ϊ Κρητός. CON PR1VILEG10. Παρά Νικολάω τω Σάρω. αχπέ. ΕΝΕ- ΤΙΗΣΙΝ. 1685. In-folio de σκ' (220) pages. Titre encadre d'un bois. Texte sur deux colonnes; 51 lignes ΰ la colonne pleine. Impression rouge et noire. Communication de Gabriel Sophocle. Bibliothθque nationale d'Athθnes : Thιologie, 4089. Bibliothθque du monastθre de S. Jean de Patmos : n° 4. Bibliothθque de Jeau Gennadius. Bibliothθque de Pιriclθs Zerlcnlis. 430 BIBLIOGRAPHIE HELLENIQUE Collation du volume : Premier feuillet : Titre, avec la marque parlante de l'imprimeur, un Rouget [Barbon, en dialecte venitien). Feuillets 2-3 : Epitrc dedicatoire ainsi intitulee : Τω πανευγενεστάτω και ένδοξοτάτω ήμετε'ρω τε ευεργέτη κυρίω κυρίω Μιχαήλ τω Περοΰλη, τω έκ τής των 'Αθηνών πόλεως και προθΰμω εισηγητή τ?;ς τοιαύτης βίβλου, 'Ιωάννης Μάκολας 6 ΆΟηναΤος των ϊσα εΰκτά και σωτήρια. Elle est signee : ί του Δημητρίου 'Ιωάννης Μάκολας ο 'Αθηναίος. Feuillets 4-5 : Avis de Jean Macolas aux lecteurs. Feuillets 6-7 : Table des matieres. Feuillet 8 recto : Έπίγραμαα Μιχαήλ ιερέως Μήτρου τοΟ έξ 'Ιωαννίνων προς τον έλλογιμώτατον κυριον Ίωάννην Μάκολαν τον 'Αθήναιον και της παρούσης βίβλου οιερμηνευτήν άριστον. "Αθρε", έύκλεέων Μουσών μήτηρ το πάροιθεν, ίδμοσΰνης τε πάσης νητρεκέως τροφίμη, νυν τεον ερνος έπήρατον, έ'λδωρ οίον ένίσχει' ίστορίαις γήθει, κάρτα θ' ΰπεργανόει. Τοϋνεκα τοσσατίων ενταύθα μετάφρασιν ά'μμι ιστοριών πολλών σκηπτοφόρων μερόπων, ήδ' ά'λλων πόρεν ανδρών κυδαλίμων, όθεν αύτω Ελλάς κ' Άχαίδη κΰδεα άμπλεκέτω. ΤοΟ αύτοΟ δίστιχον εις την τοΟ Κέκροπος πόλιν. Και τόδ', Άθήνη, σον, μεγαλώνυμε, πάτριον ευχος, υί'ϊσιν δττι τεοΐς γήρυς επηλυς e'vt. Feuillet 8 verso : Εις τον αυτόν. "Οσσα παλαιφάτου πολυποίκιλα μνήματα φήμης 'Ρωμαίοις Τρώγου ήδ' έχάραςε δόνας, ANNEE 1686 431 νυν άκοας δαναής, δαναής τε επάξια μνήμης Άργείοις παρέχει σοΐο, Μάκουλα, γραφίς. Τέρπεο, Κεκροπίδων σοφία; τε πριν ολβία πατρίς, τ?] τ' άρετγ3 την σήν μέμφεο δουλοσύν*ν. Νικόδημος ίερίδιάκων ό Βαβατενής. Προς τον άριστον (Αεταφραστήν Ίωάννην Μάκολαν, τον Αθήναιον Γεωργίου ιατροφιλοσόφου Ζανδηρίου δίστιχον. 'Ηρώων μερόπων άνελίττων δράματα πότνα, πόρσυνες ΐστορίης ά'φΟιτον οϋνίμά σου. Εις τον αύτον Γαετάνου Βουκουλα χοΟ έκ Σικελίας δίστι/ον. Ωγυγίων μεταφράσει κύδεα σοΐο άτάλλων μοΐραν Ίουστίνου αίρεθέεις γέραος. Pages 1-307 : Traduction grecque vulgaire de l'Histoire de Justin. Pages 308-364 : Douze fables traduites d'Ovide, a savoir : Pyrame et Thisbe. Daphne. Phaethon precipite du ciel. Les s?urs de Phaethon metamorphosees en peupliers. Fable de Cycnus. Narcisse et Echo. Fable d'Arachne. Fable de Niobe. Fable de Procne, de Philomele, de Tyreus et d'Itis. Fable de Ganymede. Fable d'Hyacinthe. Contestation d'Ajax et d'Ulysse au sujet des armes d'Achille. Pages 365-382 : Doctrine chretienne par demandes et par reponses. A la fin du dernier chapitre, on lit ce qui suit : Προσετέθησαν δέ ταϋτα τι] Χριστιανική διδασκαλία, Παρά Μιχαήλ 'Ιερέως Μήτρου τοΰ ές 'Ιωαννίνων, χάριν τίνος αίτήσαντος αυτά. Bibliotheque d'Emile Legrand.
