ΚΑΤΗΧΗΣΙΣ ΙΕΡΑ

  1. (05) BIBLIOGRAPHIE HELLENIQUE XVII TOME DEUXIEME
  2. 559 ΚΑΤΗΧΗΣΙΣ ΙΕΡΑ •feet; Tvjo. Θείας, καΐ Ίερας ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ Εξήγησις. Κα"; Εξέτασις τών XeiPOTONOYMeNGJN Ο μου κα! μετά πολλών άλλων. Προς ωιιέλΐ'.αν τών Πιστών τα μάλιστα συντεινόντων. 'Εκδοθέντα Προστάξει Του Εκλαμπροτάτον», και Πανα'.δεσ'.μωτάτου Κυρίου, Κυρίου ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ ΚΕΡΚΥΡΑΣ ΜΕΓΙΣΤΟΥ ΠΡΩΤΟΠΑΠΑ, ΚΑΙ ΠΡΟΕΔΡΟΥ. ΙΙαρά δε ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΟΥΛΓΛΡΙ Τοΰ' 'Αδελφού. Κρ'.τοΰ τη; Πολιτείας, Ίατροϋ, και Φιλοσόφου, ΣυντεΟέντα όμοϋ, και άφιερωΟέντα Τω Πανεντιμοτάτω, ν.ύ ΕΊγενεστάτω "Λρχοντι ΛΕΟΝΤΙ ΓΛΥΚΕΙ Τω εξ 'Ιωαννίνων. Ένετίησιν, Έτει χ-ο τής Θεογονίας, ΑΧΙΙΑ'. CON LICENZA DE' SVPERIORI, Ε PRIVILEGIO. Ιη-4° de 10 feuillets non chiffres (dont 1 feuillet blanc, 1 feuillet pour le frontispice grave et 8 feuillets pour les pieces liminaires), 218 pages, et 13 feuillets non chiffres, dont le premier, appartenant au cahier P, contient la marque de Nicolas Glykys, et les 12 autres sont occupes par la table. Marque de l'imprimeur sur le litre. Rare. Collation des feuillets liminaires : Un feuillet blanc, formant pendant au frontispice. Ce feuillet se trouve dans tous les exemplaires qui sont parvenus jusqu'a nous avec leur reliure primitive. Un frontispice grave en taille-douce, representant l'Abeille de Nicolas Glykys (avec ses initiales) soutenue par deux Anges. Dans la partie superieure, on voit un Lion de la gueule duquel sortent 382 BIBLIOGRAPHIE HELLENIQUE deux'abeilles, et au dessus ce passage de l'Ecriture : Έξ ισχυρού εξήλθε Γλυχύ. Κριτών to '. Vient ensuite un cahier de 8 feuillets, ainsi compose : Feuillet 1 : Titre. Feuillet 2 : Epitre dedicatoire, qui se termine au feuillet 3 recto. Voici ce document, qui a une importance historique : Τω έντιμοτάτω και λογιωτάτω κυρίω κυρίω Λέοντι τω Γλυκεΐ, άνδρί κατά πάντα χρησιαωτάτω, τω και άξιο- πρεπεστάτω της Ιωαννίνων [μητροπόλεως λογοθέτη, Νικόλαος ό Βούλγαρις χαίρειν. Έν πασιν οΐς ή μι ν ο μεγαλόδωρος έχαρίσατο και πάντων δημιουργός προς τε σωτηρίαν ψυχη*ς, προς τε διόρθωσιν βίου και ζω^ς αιωνίου έφόδιον, κυριώτατον όντως το μέγα τη*ς Ευχαριστίας μυστήριον, το πασαν έ'ννοιαν ύπερέχον και παντός άνάπλεων παντοκρατορικοϋ θησαυρού. Έν ταύτη γαρ και το σοφδν ύπερεπανέστηκε του θεού, και το παντουργον και πανάγαθον' κατά τε ΑύγουστΤνον, σοφώτατον ον το θείον πλείω διδόναι ττ}ς ιεράς ταύτης ούκ οΐδε θυσίας- παντοδύναμον ον πλείω διδόναι ουκ ί'σχυσε' πλουσιώτατον ον διδόναι πλείω ουκ εσχε. Και ό'ς ούκ έγνώσθη τοϊς εις Εμμαούς λ*αλών μαθηταΐς, ήξίωσε γνωσθήναι τρεφόμενος. Γρηγόριος έν τοΤς εύαγγελίοις. Τοϋτο και 'Ισαάκ έδήλου σίτω και οϊ'νω σ^τ,ρίζχς τον 'Ιακώβ, κα'ι Μελχισεδέκ ό μέγας, του Αβραάμ το προς τΐ) δρυι τί) Μαμβρη1 μοσχάριον, tiJc Διαθήκης ή κιβωτός, το κατ' οίκους των πατριών πρόβατον, ό του πυρός στύλος, κα'ι τ^ς νεφέ)>ης το μάννα ΤΟ οΰράν.ον, το έκ πέτρας έ'λαιον, μέλι τε κα'ι ύδωρ, κα'ι πάνθ' όσα των άχραντων αντίτυπα μυστηρίων έν r?j Γραφ?, πρόχειρα, κα'ι τοις θεοφόροις ημών πατράσι μεθερμηνευόμενά τε κα'ι έςηγούμενα. Ταύτης ουν τη*ς τών τελετών τελετές, ίνα κατά Διονύσιον είπω, κα'ι του μυστηρίου τών μυστηρίων τά άδυτα xctvfl αποκάλυψα·, τί] διαλέκτω θείω γε ζήλω προεχόμενος ό πάση τανϋν θεοσέβεια το Κερκυραίων πηδαλιούχων ποίμνιον, ό μέγας φημί ταυτησ'ι τής μητροπόλεως άρχι- πρεσβύτερος κα'ι πρόεδρος κα'ι ποιμήν, μετά κα'ι πολλών άλλων προς την ίερωτάτην ημών θρησκείαν τά μάλιστα συντεινόντων, Κατήχησιν ANNEE 1681 . 383 έξέδοτο πάσης, οιμαι, βρύουσαν ορθοδοξίας κα: ευσέβειας, να; μήν και ψυχωφελή* και ψυχοτερ^?!, ην ήμεΐς, άδελφώ 0' ίμοί) κα; ποιμένι ϋζεί- κοντες, κα; συνετάξαμεν κα; Θερμί; κατελύσαμεν -rfj σπουδϊ), τα ζάντα ζάρα των ζνευματεμφόρων τής ημών εκκλησίας ίερομυστών ώς οιόν τε τεΟησαυρικότες. "Εδοξε δε σι;, φίλων άρ;στε κα; γλυκύτατε, άνατιθέναι μετά τήν ζατρίδα το σύγγραμμα, ώ; γνησίω τή*ς ανατολικές εκκλησίας υίώ, υπερασπιστή ζροΟυμοτάτω, κληρικώ υπερτιμώ, κα; των εκκλησιαστικών ϋζοΟέσεων αρίστω συζητητή. "Οθεν σε κα; Φροντιστηρίου του τών Γραικών ζρώτανιν, κα; τοις φιλέλλησ; βίβλους ώνούμενον άζδ δυσμών τας χρησ;μωτάτας, κα; πανίριστον τής αυτόθι αγίας μ,ητροζόλεως έζ;- κρ;τήν ζασα Ηπειρος γεραίρει κα; μεγαλώνει. Οϋ μήν άλλα και αί πέριξ πάλεις και νΐ|σοι, αϋτο το Βυζάντιον, εΰοημεΐ, και τουνομα το γλυκύ κα; μελίρρυτον άε'ι δια στόματος έχει. 'Ιδού γαρ συστροφή μελισ- σώνος (Κριτών ιδ') έν τω στόματ; του λέοντος κα; μέλι' εξ ισχυρού έξελθε γλυκώ. Τί γλυκώτερον μέλιτος, κα; τί Ίσχυρότερον λέοντος; Αυταί σου, Λέων, α; φερωνυμία;' τοιαύτα σου, Γλυκύ, κα; τηλικαύτα τα κατορθο')ματα. Δημοσία ί'σασι ζάντες κα; 'όσας Ένετίησ; τοΐς έμοΐς έχαρίσω τας ευεργεσίας, κα; οσα Κερκ'--αζε ουκ έζαώσω λαλών, όσα τε εις τήν Κωνσταντίνου και εγραψας κα'ι κατέγραψας, ζαντί ζου τ^ς αληθείας ϋζέρμαχος, ετοιμότατος τών ορθοδόξων ζροασζιστής. Τί δέ; άζδ Βουλ- γάρων έγνωμεν του ζρώτου εκείνου τών 'Ιωαννίνων μετοικιστοΰ Θωμά του Δεσζότου το γένος, άζδ Βούλγαρο)-/ κα; το Γλυκώ. Βούλγαρο; δε κα; ήμεΐς, έξ ου κα'ι τάνάθημα τούτο; σο; ζολλώ γε μάλλον εΰάρμοστον. Ο'ονδήζοτε γουν ίλαρώ άζόδεξα; τω ζροσώζω, κα'; συν Νικολάω, τω σώ συναίμονι, στύλο; ά'μφω του Γένους, αρωγοί χρησιμώτατοι και χαρ;έστατοι, ϊρρω^ε. Άζδ Κερκύρας, αχοθ' έ'τος το σωτήρων. Feuillet 3 verso, l'epigramme suivante : Προς τους πανεντιμιοτάτους άρχοντας και αδιαιρέτους αυτα- δέλφους Νικόλαον και Λέοντα Γλυκείς, τους εξ 'Ιωαννίνων, έπίγραυ.υ.α τετράστιχον. Νικόλεως νΐκος, Νίκος τε Λέων, άρα φαίης νίκεα, αθλα ρύδην «[Λφιτέροισι πόθεν ; Γλυκείς άμφω' ω δέ μελίττης στέμματα φαίνει, κέντρον άρ' ήδε μελί, νίκεα των Γλυκέων. Εις αειθαλούς φιλίας μνημόσυνον Νικόλαος ο Βούλγαρις. Feuillet 4 recto : Προς τον παναιδΐβΐ(χώτατον αΰΟέντην, cic, comme dans le n° precedent. Feuillet 4 verso : Τω συγγραφεί της |5ι'βλου. Voir le n° precedent. Feuillet 5 recto : Τοις έντευςομένοις, comme dans le n° precedent. Feuillet 6 recto : Τω ξυγγραφεϊ, comme dans le n° precedent. Feuillets 7-8 : Auteurs mentionnes, etc. Voir le n° precedent. Bibliotheque du Parlement hellenique. Bibliotheque d'Emile Legrand.
  3. ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΟΥΛΓΛΡΙ