- (05) BIBLIOGRAPHIE HELLENIQUE XVII TOME DEUXIEME
- 443 ΑΡΜΟΝΙΑ ΟΡΙΣΤΙΚΗ Τών ϊν,ων., κ*τα «ic Ελλήνων Σοφούς. Συντεθεϊσα τζρα. ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ ΒΛΑΧΟΥ Τοΰ Κρητος Κλθη- γουμένο^τοΰ Μεγάλου Γεωργίου Σκαλωτού Ευαγγελικού Κήρυκος καΐ τών Έ-ιστημών Διδασκάλου. HARMONIA DEFINITIVA Entium, de mente Griecoru Doc- torum, AVCTORE GERASIMO VLACHO CRETENSI Abbate D. Georgij Scalotae, concionatori, ac scientiarii Magistro. ad LEOPOLDVM INVICTiSSIMVM IMPERATORE SEMPER AVGVSTVM. VenETIIS Typis Ανοηελ: Ivliani. M.DCLXI, Superioru Permissu. Page 322 : Finis' Gloria DEO, et DEIPARiE honor. Gregorio Vlaco Sacrodiacono Cretensi Correctore. Page 323 : Τέλος xod τω ΘΕΩ δόξα" και τί] ΘΕΟΜΗΤΟΡΙ κλέος. Έτυπώθη έν Βενετίαις παρά 'Ανδρέα Ίουλιανω έ'τη τής ένσάρκου οικονομίας αχξ'. Επιμέλεια και διορθώσει Γιηγορίου 'Ιεροδιακόνου Βλάχου του Κρητός. In-4° de 20 feuillets non chiffres et 324 pages. Titre grave. Un exemplaire est cote 15 fr. dans le Deuxieme catalogue de livres rares (en grec) publie par Paul Lambros (Athenes, 1864, in-8°), p. 8, n° 16. En tete du volume on trouve successivement : 1° Une epitre dedicatoire en latin de Gerasime Vlachos a Leo- pold Ier, empereur d'Allemagne, datee de Venise, le 1er mars 1660. Voici le seul passage de cette epitre qui merite d'etre cite : En Grrecia, quam dudum ad novissima ?rumnarun exempla othomana barbaries vexat, a Te uno libertatem exspectat pri- stinumque decorem. Nondum in solio maximo principem suspexit qui tantum litterarum cum summa pietate compo- neret, inde maiorem nunc quam hactenus fiduciam iniit, sordes impietatis exuendi, abigendre servitutis et decoris litterarum quas olim amiserit reparandi. 2° Eiusdem abbatis Vlachi elogium ad Leopoldum Coesarem. 3° Eiusdem abbatis Vlachi ad Leopoldum, archiducem Austriae magnanimum. 4° 'Αρσενίου ιερομόναχου Καλλουδη Κρητος, τοΟ έν Παταβίω ΚωττουνιανοΟ φροντιστηρίου οιοασκάλου, εις τον σοφώτατον καθηγούαενον Γεράσιμον. Φιλοσόφου σοφίης μεγαφέρτατα δόγματα φαίνων πενταετν) σιγαν λέςατο Πυθαγόρας. l38 BIBLIOGRAPHIE HELLENIQUE Γηράσιμος δέ λόγοισιν ορούς όντων τολιπεύων άμφαδίην καθόλου έμμενέως κατέχει, hspfr) δ'άπειρεσίων κατ'άπείρονα φθέγματα γαΐαν κάλλει και τέχνη εις !ν συναψάμενος- αύτος ?φα OU φάσκει, ουδέ γε φθέγμασιν οΤσιν δόγματα άλλ' έτερων φιλοσόφων τε λόγους. 5° Γρηγορίου ιερομόναχου σιναίτου ΜελισσηνοΟ τοΟ Κρητος είς τον αυτόν. Γηράσιμος πολυιδρις άοιδοπόλων μέγα ευχος ώς στεφανηφορέων ΐδμοσύνης στεφάνοις, τους δε ορισμούς των όντων ές εν όργανον ηξεν μουσών, έκ προχέων δώρα σεμνδς σοφίης πασιν, άρ' όσσάτιοί γε ορισμούς άμφαγαπώντες άμφοτέρης παλάμης τρί^α,τε τήνδε βίβλον. 6» AVCTOR BENEVOLO LECTORI SALVTEM. Recurrit identidem animo illud Tullii, lector candidissime, non nobis solis nos esse natos, sed patrire et amicis. Patriae a barbarorum immanitate iamdudum vexat? nullas possum ipse ferre suppetias, ab ea etiam propulsatus ; amicis, quorum in numero universos litterarum asseclas colloco, me profuturum spero, si aliquid subinde typis sufliciam, quo eorum eruditio possit augeri. Eorum usui, anno superiore Thesaurum grsecse linguve vulgavi, arbitratus non paucis id adiumento futurum qui parens illud litterarum idioma, veluti ab exilio revocatum, ea qua par est cupiditate sequantur. Idem id temporis votum author fuit ut rerum omnium qu? pr?sertim sub usum oratio- nis prse aliis cadunt finitiones per volumina discitas in unum contraherem, contractasque in unum emitterem. Nee satis duxi eas finitiones congerere quas vulgata typis volumina conti- nent; multa insuper consului quae pr?lum adhuc exspectant. Quid profecerim, nescio.. Illud exploratum habeo me iHi omnino labori non pepercisse, quo cum maiorc litterarum compendio opus absolverem. Multa typographus excudendo peccaverit; iis ita veniam deprecor ut sciam graviora a me in elucubrando excidisse. Dum tibi subiverit quo animo scrip- serim, nihil non indigebis. Si hanc Harmoniam probaveric, aliam exspecta, nempe Supernominationum Virginie Deiparae Interim vale. Suivent le Κατάλογος των διδασκάλων έξ ων συνετέθη ή παρούσα πραγ- ματεία et deux index. Bibliotheque du Parlement hellenique. Bibliotheque de M. Ingram Bywater (a Londres). 140 BIBLIOGRAPHIE HELLENIQUE L'epitre dedicatoire, datee de 1661, au prince de Moldavie ne presente absolument aucun interet; il n'en est pas de meme de la preface, que nous reproduisons integralement : Πάσι τοΓς φιλευσεβέσιν άναγνώσταις Αρσένιος Ιερομόναχος εύ'χεται. Ή αφορμή όπου με έπαρακίνησε va τολμήσω εις τον κόπον τής παρούσης ιστορίας να ε'ισέβω και να μεταχειριστώ τούτο το δυσχερές έ'ργον, ώ ευσεβέστατοι χριστιανοί, δέν είναι άλλη, μόνον το πατρικόν μου σέβας, ή πολλή προς τα θεία προσκυνήματα ευλάβεια και εις τήν άγίαν έκκλησίαν του ζωοδόχου τάφου , και τέλος πάντων ή κατά θεόν αγάπη όπου φέρω προς τον πανοσιωτατόν του πρωτοσύγκελλον, τον λογιώτατον ίερομόναχον κυρ Μακάριον τον Άσπρα, τον συμπατριώτην μου, 5 όποιος τήν μοναδικήν πολιτείαν έκ νεαρας ηλικίας ποθήσας, άφίνοντας τάς κοσμικάς συναναστροφάς, τήν κοσμικήν δόξαν ώς ουδέν έλογίσατο, πάντα ήγησάμενος σκύβαλα, ί'να Χριστόν μόνον κατά τον μέγαν κερδήση Άπόστολον. ΙΙάντοτε τάς έρημους τής αγίας 'Ιερου- σαλήμ διήρχετο, τους ιερούς τόπους συνεχώς προσκυνώντας" αλλά δια τήν ά'κραν ύποταγήν όπου ε!ς τήν μητέρα του τήν άγίαν έκκλησίαν και εις τον ταύτης αρχιερέα έχει, έ'τι δέ και διά τήν τών πολλών ώφέλειαν και τήν τοϋ αγίου Τάφου χρείαν, ζήλω θείω κινούμενος, τάς έρημους τής άγιας 'Ιερουσαλήμ άφε'ις, προς τά εδικά μας 'όρια έφθασεν, αλιεύ- οντας μέ τήν πνευματικήν του σαγήνην όχι ΐχθύας άφωνους, μα ψυχάς λογικάς, και ώς ταχύς δρομεΰς εις διαφόρους τόπους, κάστρη , χώρας και πόλεις περιερχόμενος, ποτέ μέν διά θαλάσσης, ποτέ δέ διά ξηράς, εις μυρίους κινδύνους, στενοχώριες και κακουχίες καθημερινόν τον εαυτόν του δίδοντας, τήν σωτηρίαν τών λογικών τοϋ Χρίστου προβάτων κερδίζει. Τοιούτος έφάνη εις τους παρεληλυΟότας χρόνους εις τάς Κυκλάδας νήσους, εις τάς οποίας άθάνατον ά'φησεν όνομα" κα'ι τανϋν εις τήν περιοχήν τη-ς Πελοποννήσου Θετταλίας κα'ι εις πασαν τήν "Ηπειρον περιπατώντας, όχι μόνον μέ τές ψυχωφελείς του διδαχές εις μετάνοιαν τους ανθρώπους παρακινά, κα'ι προς βοήθειαν κα'ι έπίσκεψιν τοϋ αγίου Τάφου παραινεί, αλλά κα'ι μέ το παράδειγμα τής ένΟέου του πολιτείας, τοΰ ευτελούς σχήματος και χριστομιμήτου βίου εις μεγαλή- τερας εργασίας προσφέρνει. Τούτος λοιπόν, ό έ'νθεος άνήρ και έμενα επαρακίνησε να συγγράψω την παροΰσαν ίστορίαν και να την δώσω εις τύπους δια να την άναγινώσκη καθένας, 'όπως αν δέν έπήγεν εις αυτούς τους αγίους τόπους, μέ την άνάγνωσιν ταύτης να παρακινηθή να ίδΐ) «ισθητώς το ζωγραφουμενον, πάλε και δέν έχει δυναμιν να πάγη, να Ι^ην άποστερηθή παντελώς άπό την θεωρίαν, και βλέποντας τόσα ίερά προσκυνήματα κα'ι αγίες εκκλησίες εις τές όποϊες ακοίμητα άνάπτουσι τόσον πλήθος κανδηλιών, κα'ι τές έξοδες όπου καθημερινον γίνονται, δια να φυλάγουνται από τους απίστους, να βοήθα το κατά δυναμιν. Εσώγγραψα λοιπόν την ίστορίαν μέ πολύν κόπόν, 2χι διατ'ι έγώ i ιοιος παρών εις αΰτοΰς τους αγίους τόπους έπεριπάτησα και αισθητώς τα άγια προσκυνήματα είδα, διατ'ι ουδέποτε έως τώρα δέν επήγα, μα καθώς εις διαφόρους ιστορίας έδιάβασα, κα'ι άπο πολλά βιβλία ελληνικά, Ρωμαϊκά, λατινικά και ιταλικά έσυνάθροισα, κα'ι ακόμη κατ'έρώτησ'.ν άπό 0ι*φόρους προσκυνητάδες έ'μαθα, έτελείωσα το Προσκυνητάριον. "Αν είναι λοιπόν τίποτας λάθος, ας έ'χω συγγνώμην, διατ'ι δέν είναι έδικόν μου το α?3λμα, άλλ' ή τής παλαιότητος τών ιστοριών, 'όπου άΤΛως ήταν τα πΡ«γματα τότε καθώς έγραψαν οί ιστορικοί, κα'ι ά"λλως τώρα εΰρίσκουν- τ*1) ή και αί διηγήσεις τών προσκυνητάδων από άσθένειαν μνήμης δέν «ληθεύουν. Έχει λοιπόν b άναγινώσκων διήγησιν εις πλάτος, καΐ π'νακα τών κεφαλαίων, και εις κάθε φυλλον εις τα πλάγια ευρίσκεις σγΐμειωμένα τα ονόματα πάντων (sic) τών τοποθέσεων, οίον ή άγια ώ'ων, οίκος. Θωμά του αποστόλου, οίκος Πέτρου, και τα όμοια. Μέ ευλαβειαν λοιπόν και άγάπην άναγίνωσκε, παρακινήσου ε'ις άγαθοεργίαν, **' ε"χου υπέρ έμοΰ καθώς κα'ι έγώ εύχομαι τοΰ καθενός τα καταθυμια. bibliotheque du Musee britannique : 869. a. 3.
- ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ ΒΛΑΧΟΥ Τοΰ Κρητος
