The study concerns the systematic observation of the transmissions of the pole-star, where the azimuth of the line of targets is liable to variations. For the study of the phenomeno took place of observations, with the help of the meridional telescope of the Observatory of Strasburg, sparing two targets towards the North and South, with a distance between them of 150 m, with two horizontal collimateurs and in addition with faceless micrometer. On the basis of observations turned out that the variations of azimuth during the spring and summer months, were of the same class with the variations that are marked during the autumn and winter months. The maximum variation of azimuth is marked during the months July and January and its minimum during April and October. Finally, from the mathematical relations that arose was concluded that the average daily variation of azimuth is relevant to the sinus of the angle which is formed by the solar rays with the meridional plane.
Συστηματική παρακολούθηση των διαβάσεων του πολικού αστέρα όπου το αζιμούθιο της γραμμής των στόχων υπόκειται σε μεταβολές. Για την μελέτη του φαινομένου έλαβε χώρα μια σειρά παρατηρήσεων με την βοήθεια του μεσημβρινού τηλεσκοπίου του Αστεροσκοπείου του Στρασβούργου, διαθέτοντας δύο στόχους προς βορρά και νότο με απόσταση μεταξύ τους 150μ, με δύο οριζόντιους collimateurs και επιπλέον απρόσωπο μικρόμετρο. Βάσει των παρατηρήσεων προέκυψε ότι οι μεταβολές του αζιμουθίου κατά τους εαρινούς και θερινούς μήνες είναι τις ίδιας τάξης με τις μεταβολές που σημειώνονται κατά τους φθινοπωρινούς και χειμερινούς μήνες. Μέγιστη είναι η μεταβολή του αζιμουθίου κατά τους μήνες Ιούλιο και Ιανουάριο και ελάχιστη τον Απρίλιο και τον Οκτώβριο. Τέλος, από τις μαθηματικές σχέσεις που προκύπτουν συμπεραίνεται ότι η μέση ημερήσια μεταβολή του αζιμούθιου είναι ανάλογη με το ημίτονο της γωνίας που σχηματίζουν οι ηλιακές ακτίνες με το μεσημβρινό επίπεδο.
