The elastic properties of the aorta are influenced by atherosclerosis. The stress-strain relationship, the elastic energy and the local alterations of the aortic wall are not well known. Twenty four white male New Zealand rabbits were divided into three groups. Regular food was provided in group A (n=4) and food enriched with cholesterol in groups B (n=10) and C (n=10). Animals in groups B and C were sacrificed after 1 and 2 months respectively. The aorta, from the aortic valve to the iliac bifurcation, was removed and divided into two thoracic and two abdominal segments. Mechanical analysis was performed with Vitrodyne V1000 uniaxial tension machine. The stress-strain curves and the estimated elastic modulus in group A showed that the distal parts of the thoracic and abdominal aorta were significantly stiffer than the proximal ones (p<0.05). With the progression of atherosclerosis in groups B and C, the same distribution of elastic modulus was noticed along with a significant decrease in the stiffness of the distal abdominal segment (p<0.05). The elastic energy in group A increased from the aortic valve (57.1 Kj/m3) to the iliac bifurcation (75.7 Kj/m3). With the progression of the disease in groups B and C the elastic energy decreased more in the abdominal (39%) than in the thoracic aorta (18.7%). It is, thus, concluded that the mechanical behavior of the wall of the aortic tree varied within the different topographical regions, with the distal parts of the thoracic and abdominal aorta being stiffer than the proximal ones. Progression of the atherosclerotic disease impaired the elastic properties of the aorta significantly more in the distal segment of the abdominal aorta, than in the othe segments.
Η αθηρωματική νόσος αποτελεί την κύρια αιτία των καρδιακών προσβολών, των εγκεφαλικών επεισοδίων και της γάγγραινας των κάτω άκρων. Ευθύνεται για το 50% της συνολικής θνησιμότητας στην Ευρώπη, την Αμερική και την Ιαπωνία, ενώ η νοσηρότητα της προκαλεί μεγάλα ιατρικά, κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα. Η αθηρωματική αλλοίωση έχει μελετηθεί εκτενώς από ιστοχημική, παθολογοανατομική και γενετική άποψη. Η αθηρωματική βλάβη όμως αποτελεί σύνθεση δομική αλλοίωση και κάθε στοιχείο που την αποτελεί έχει διαφορετική μηχανική συμπεριφορά. Η μελέτη αυτή αναφέρεται στη μηχανική συμπεριφορά του αρτηριακού τοιχώματος που παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον λόγω της συμβολής της στην αιμοδυναμική ομοιοστασία και την ανάπτυξη και εξέλιξη των αγγειακών αλλοιώσεων, από τις οποίες εξαρτώνται οι συνθήκες ροής και μεταφοράς μάζας μέσα στο αγγείο. Επιπλέον, οι τάσεις και οι παραμορφώσεις που αναπτύσσονται στα τοιχώματα των αγγείων αποτελούν σημαντικούς παράγοντες για την κατανόηση της φυσιολογίας, αλλά και της παθοφυσιολογίας, της μηχανικής του καρδιαγγειακού συστήματος.
