During the 80th decade a method for short time earthquake predictions, known as VAN technique, based on the variations in the electrotelluric field of the earth preceding earthquakes was developed in Greece. After a short description of this technique mainly as far as its relation to the physical phenomenon is concerned, the most authoritative evaluation by eminent scientists in the field is brought into light. In particular from recent evaluation
for the period 1987-1989 it is deduced that the VAN technique provides a potentially very powerful tool for short time earthquake predictions for earthquakes having magnitude higher than 5R with an error 0.7R, and distance of epicentre within a region of 100 km radious. More specifically examination of the documented earthquake predictions of the stations of VAN telemetric network for this period together with the actual recorded earthquakes, epicentre locations and magnitudes for this period shows a very satisfactory degree of correlation between predictions and actual events which are far beyond any possible chance of coincidence. Although there is no serious objection about the emission of seismic electrical signals as precursors to earthquakes, their detection and capture by the VAN stations is associated with significant difficulties and can be realized by a trial and error technique.
Στη δεκαετία του '80 αναπτύχθηκε στη χώρα μας μια μέθοδος προγνώσεως σεισμών βραχέος χρόνου (short time prediction), γνωστή ως μέθοδος της ομάδας ΒΑΝ, η οποία βασίζεται στις μεταβολές του ηλεκτροτελλουρικού πεδίου της γης που προηγούνται των σεισμών. Η μέθοδος αυτή ανίχνευσης προσεισμικών ηλεκτρικών σημάτων έχει προκαλέσει το ζωηρό ενδιαφέρον της διεθνούς επιστημονικής κοινότητας, επισύροντας την υποστήριξη της από κορυφαίους ειδικούς στο σχετικό επιστημονικό τομέα, αλλά και από ξένες κυβερνήσεις, χωρίς όμως να λείψουν και μεμονωμένες κριτικές-κυρίως στη χώρα μας. Μία μέθοδος προβλέψεων φυσικών καταστροφών, όπως το ΒΑΝ, προκαλεί δύο ειδών ερωτήματα:
i) Το πρώτο ερώτημα αφορά την αξιοπιστία της: Είναι πράγματι η μέθοδος αυτή σε θέση να παράσχει ασφαλείς, μέσα σε λογικά όρια, προβλέψεις ως προς το μέγεθος, τη θέση του επίκεντρου και το χρόνο εκδηλώσεως ενός επικείμενου σεισμού;
ii) Το δεύτερο ερώτημα αφορά το ενδεχόμενο αξιοποίησης των προγνώσεων:
Ποιο όργανο πρέπει να ορισθεί ως αρμόδιο να δεχθεί τη σχετική πρόγνωση, να την αξιολογήσει, να λάβει τα απαιτούμενα μέτρα και να προβει σε σχετικές ανακοινώσεις στο κοινό;
Στη μελέτη αυτή εκτίθενται ορισμένα πορίσματα διεθνούς κύρους επιστημόνων επί του φλέγοντος αυτού ζητήματος και σκέψεις σχετικ΄ς με τα δύο παραπάνω ερωτήματα.
