Πολίτης, Νικόλαος (1872-1942)

Politis, Nikolaos (1872-1942) (Αγγλική)

  1. Πρόσωπο
  2. Άνδρας
  3. 1872
  4. Κέρκυρα (Πόλη)
  5. 1942
  6. Κάννες
  7. Ελληνικά
  8. Τάξις των Ηθικών και Πολιτικών Επιστημών
  9. Ακαδημία Αθηνών (1926 - 1942)
    • Βιογραφία

      Ο Νικόλαος Πολίτης (Κέρκυρα1872 - Κάννες4 Μαρτίου 1942) ήταν Έλληνας νομικός, διπλωμάτης και πολιτικός.

      Σπούδασε νομικά, πολιτικές και οικονομικές επιστήμες στο Παρίσι και αφού πρώτευσε σε διαγωνισμό των γαλλικών Πανεπιστημίων για τη διδασκαλία του Δημοσίου Δικαίου, ανέλαβε (1898) σε ηλικία μόλις 26 ετών τη διδασκαλία του Διεθνούς Δικαίου στο Πανεπιστήμιο της Αιξ, όπου δίδαξε ως το 1903. Καθηγητής της ίδιας έδρας στο Πανεπιστήμιο του Πουατιέ (1903-14), αναδείχτηκε σε μια από τις πιο έγκυρες επιστημονικές προσωπικότητες του απόδημου ελληνισμού[16] και κέρδισε την εκτίμηση του πρωθυπουργού Ελευθερίου Βενιζέλου του οποίου έγινε στενός συνεργάτης. Στα 1912-13 μετέσχε ως μέλος της ελληνικής αντιπροσωπείας στις διεθνείς διασκέψεις του Λονδίνου και του Βουκουρεστίου, ενώ το 1914 επέστρεψε οριστικά στην Ελλάδα και διορίστηκε διευθυντής του Υπουργείου Εξωτερικών. Επίσης διετέλεσε πρώτος αντιπρόσωπος της Ελλάδας στη νεοϊδρυθρείσα τότε Κοινωνία των Εθνών, (1920).

      Στις 29 Σεπτεμβρίου 1924 υπέγραψε ως υπουργός εξωτερικών το Πρωτόκολλο Πολίτη-Καλφώφ που πήρε τό όνομά του μαζί με τον αντίστοιχο ομόλογό του της Βουλγαρίας και αφορούσε εφαρμογή όρου της Συνθήκης Νεϊγύ για την αμοιβαία και οικοιοθελή ανταλλαγή πληθυσμών μεταξύ Ελλάδας και Βουλγαρίας. Χρημάτισε συνολικά τρεις φορές Υπουργός Εξωτερικών: τις δύο πρώτες σε κυβερνήσεις του Ελευθέριου Βενιζέλου (α)14/06/1917-13/12/1918 β)20/11/1919-04/11/1920) και την τρίτη στην κυβέρνηση του Σωτήριου Κροκιδά (από 03/10/1922-14/11/1922).

      Συγγραφικό έργο

      Διακεκριμένη προσωπικότητα του ελληνικού νομικού κόσμου και διαπρεπής διεθνολόγος συνέγραψε μεγάλο αριθμό μελετών και αυτοτελών έργων, μεταξύ τών οποίων ξεχωρίζουν:

      • Τα κρατικά δάνεια στο διεθνές δίκαιο, 1894
      • Ο ελληνοτουρκικός πόλεμος, 1898
      • Ο διεθνής έλεγχος στα ελληνικά οικονομικά, 1903
      • Η διεθνής δικαιοσύνη (La Justice internationale), 1923
      • Το πρόβλημα του περιορισμού της κυριαρχίας και η θεωρία της κατάχρησης δικαιώματος στις διεθνείς σχέσεις, 1925
      • Οι νέες τάσεις του διεθνούς δικαίου (Les Nouvelles tendances du droit international, 1927
      Wikipedia