- (14) Ελληνική Βιβλιογραφία (ci. 1466-1800). Τόμος δεύτερος. (Παράρτημα) - Προσθήκαι - Συμπληρώσεις - Διορθώσεις
- 1164.— DE / NARCOTICORUM / REMEDIORUM VIRTUTE,/ SPECIMEN INAVGURALE MEDICUM,/ QUOD / UT SUMMOS CAPESSAT / IN ARTE ME- DICA HONORES,/ GRADUMQUE DOCTORIS,/ CONSENSU FACULTATIS MEDICAE / IN /ACADEMIA HALENSI,/DIE I. APR. MDCCXCVIII./VEN- T1LANDVM EXHIBET /ANDREAS KONDURA,/EX URBE NEZIN IN PRAEFECTURA TSCHERNIGOW / RUSSIAE MINORIS./ HALAE,/ IN OF- FICINA BATHEANA. 20 έκ. — «p. [1]+σσ. 38 — Β θ thesd a, MD: U.S. National Library of Medicine W4 H18 Halle 1798 K3 (Μοναδικών άναφερόμενον άντίτυπον εις NUC τόμ. 303 σελ. 276 ΝΚ 0249176) Λευκή ή δευτέρα σελίς. Εις σσ. [1-2J: Τώ τιμιωτάτψ χρησιμότατο) Κυρ (φ ΚνρΙω άθανασίω Ιωάννου Κονδονρα τω φιλοστοργοτάτφ μοι πατρί. 'Ανέκαθεν έπικρατι/σάσης, πάτερ, της αξιέπαινου συνήθειας τον να άφιερώνωνται τά εκδιδόμενα εις ΰντινα ό συγγραφεύς οφείλει μάλλον εύγνωμοσύνην και βαθείαν υπόκλισιν, χρέος καγώ απαραίτητοι· έκρινα, της αυτής σεβάσμιο) μοι τιμιότητι το παρόν συγγραμμάτων ώς τάς πρώτας άπαρχάς της εις την Ίατρικήν τέχνην επιδόσεως μου έμπεριέχον νποκλινώς άναθήναι, και γαρ τίνι άλλω έδει τοϋτο αυτό άφιερωθήναι; ει μη τω φιλ.οστοργοτάτω μοι γεννήτορι, όπου άείποτε /ιέ ακραν φιλοστοργίαν τά της έμής παιδαγωγίας και μαθήσεως φροντίσας, άξιον τοιούτου πατρός ύιόν άποφήναι με πεφιλοτίμηται' διό ύιϊκή ύποκλίσει τοϋτο αυτό προςφέρων, την βαθυτάτην μου πρύς αυτήν ενγνωμοσύνην δημοσίως κηρύττω, πάτερ μοι ευμενέστατε, σνναποόίδων αυτή τάς ευχαριστίας μου διά τάς άφθόνως δειχθείσας μοι πατρικός ευεργεσίας της, και ταπεινώς παρακαλώ); όπως II ευμενώς τήν παρούσαν μοι προςφοράν ϊδη, τή αυτή φιλοστοργία και πατρική αγάπη εξακολουθούσα εΰεργετεϊν με και αγαπάν' εγώ δε αδιαλείπτως μακαριζων έμαυτόν τοιούτον πατέρα κεκτημένος περιφανή τω οντι πανταχόσε διά τά αυτήν συνοδεύοντα έξοχα προτερήματα, σέβας και βαθείαν υπόκλισιν έξακολουθήσιο διά βίου θρέφειν προς τήν ευεργετική)· μοι αυτής τιμιότητα, φιλοτιμούμενος ίνα διά της καλής χρήσεως τοϋ μεταδοθέντος μοι τάλαντος1 κοινωφελής αποκατασταθώ, δι' ού και νά καταξιώμαι συνεχώς τής των πολυτίμων μοι χρυσών ευχών τι/ς μεταδόσεως. Τής ευεργετικής μοι τιμιότητας της Ενγνιο/ιονέστατος δούλος και νιος ενπειθέστατος 'Ανδρέας Κονδονρα. Ή Διατριβή, ή οποία δημοσιεύεται εις τάς σελίδας [3]-36, διαιρείται εις 38 μικρά «κεφάλαια». Εις σελ. 37-38: Σταύρος Μόσχου 'Ανδρέα τω Κονδονρα εύ πράττει ν. 'Απορώ λόγων, φίλτατε, σοι τήν έπι τή σή αναβιβάσει προσγενομένην μοι θνμηδίαν διι/γήσασθαι. τι γονν; σιοπήσω διά τοϋτο; οίψενονν. αλλά κινήσιο τον κάλαμον, ώσπερ και ό Διογένης έν Κρανίω ποτέ τον πίθοι; φιλίας καθήκον άποπληρών τής τοιαύτης δε σε ψήφου μή άποτευξόμενον, και πάλαι προΰμαν- τενόμην, εϋ ε'ιδώς, ότι φύσις, λόγος και έθος συνέδραμον, Ίνα σε τής τών έξοχων ανδρών Ίερας συνόδου σύνθρονον άναδείξωσι" μακάριος γοϋν συ και άξιάγαστος, τής Ίερας τών Άσκληπιαδών τέχνης έν κτήσει γενόμενος' ενδαίμονες ol γεννήτορες, οι τοιούτον καρπόν προαγαγόντες, έν σοι μετ' ον πολύ νιον προς- φιλεστάτον, πολίτον τή πατρίδι χρησιμωτάτου, και ιατρού έπιστήμονος άπολαύσουσι' χαίρε γονν, ώ 'γα- θέ, τών σων πολνετών πόνων και αθλον απολαβών, καύχημα τε πατρίδος και γεννητόρων χαρά άνα-//δει- χθείς' πάσιν, ώ φιλότης, τοις προσιοϋσί σοι και τήν σήν έ.πικονρίαν ζητοϋσι προθύμως πάρεσο, φιλανθρώ- πως τάς ασθενείας αυτών Ιώμενος, και έκάστφ το ύγιαίνειν ώς θέμις χορηγών ημών δέ διιστάμενος, σννε- χώς τής όσημέραι ημών σννονσίας μέμνησο, άκαπηλεύτυ) δέ φιλία φίλει τον εϊλικρινεί ψυχής διαθέσει σέ φιλοϋντα, και διά βίου φιλήσοντα' έρρωσο. Ουδέν γνωρίζω περί τοϋ 'Ανδρέου Κονδούρα, υίοΰ του 'Αθανασίου, ζώντος εις Ρωσίαν. Περί τοϋ συμφοιτώντος εις το αυτό πανεπιστήμιον Σταύρου Μόσχου βλέπε κατωτέρω. 1. Εις σελ. 36 ύποσημείωσις: Παρύρα/ια—Έν τή αφιερωτική επιστολή αντί τοϋ, τάλαντος λέγε ταλάντον.
- ANDREAS KONDURA
