DISSERTATIO INAVGVRALIS MEDICO-ANTIQVARIA / DE /MORBIS VTERI /SECVNDVM LIBRVM HIPPOCRATIS / ΠΕΡΙ ΓΥΝΑΙΚΕΙΕΣ ΦΥΣΙΟΣ

  1. (14) Ελληνική Βιβλιογραφία (ci. 1466-1800). Τόμος δεύτερος. (Παράρτημα) - Προσθήκαι - Συμπληρώσεις - Διορθώσεις
  2. 1159,-^ DISSERTATIO INAVGVRALIS MEDICO-ANTIQVARIA / DE / MORBIS VTERI /SECVNDVM LIBRVM HIPPOCRATIS / ΠΕΡΙ ΓΥΝΑΙΚΕΙΕΣ ΦΥΣΙΟΣ / QVAM RECTO RE ACADEMIAE MAGNIFICENTISSIMO / SERENIS- SIMO PRINCIPE AC DOMINO / DOMINO / CAROLO AVGVSTO / DVCE SAXO- NIAE IVLIACI CLIVIAE MONTIVM ANGARIAE / GVESTPHALIAE LAND- GRAVIO THVRINGIAE REI,/ CONSENSV / GRATIOSI MEDICORVM ORDI- NIS / PRO GRADV DOCTORIS / SVMMISQVE IN MEDICINA ET CHIRVRGIA HONORIBVS / IVRIBVS AC PRIVILEGIIS RITE CAPESSENDIS / Λ. D. XVII. IVNII CID ID CCLXXXXVII. PVBLICE DEPENDET / AUCTOR / Τ Η Ε Ο D O- RVS G Ε Ο R G I A D Ε S / STEPHANOPOLTTANVS / JENAE I,UTERIS MA- VKIANIS. 26 εκ. — φφ. L^J+σσ. 24 —Bethes (Ι υ, MD: U.S. National Library of Medicine W4 J 51 1797 Gl (Έτερον άντίτυπον εις New Υ ο r k, NY: New York Academy of Medicine. Βλ. NUC τόμ. 195 σελ. 235 NG 0138299) Λευκή ή δευτέρα σελίς. Εις την τρίτην: ΤΟΓΣ J ΕΎΓΕΝΕΣΤΑ'ΤΟΙΣ ΚΑΓ ΕΊΛΙΚΡΙΝΟΓΣ ΜΟΙ ΦΓΛΟΙΣ / ΚΥΡΙΟΓΣ\&κ] ΚΥ- ΡΓΟΙΣΙ ΓΣΑΑ'Κ ΓΩΑ'ΝΝΟΥ ΑΆΑ'Μ Α'ΠΟ' ΓΥ'ΡΑ./ ΝΑΟΥ'Μ ΜΙΧΑΗΆ Α'ΠΟ' ΚΑΣΣΑ'Ν- ΖΙJ ΓΩΑ'ΝΝΙΪ Α'ΠΟ' ΣΠΓΔΑ / ΤΟΥΤΙ' ΤΟ' ΒΙΒΛΓΔΙΟΝ Ε'ΡΑΣΜΓΩΣ Α'ΝΑΤΡ-/ΘΕΤΑί. Λευκή ή τετάρτη σελίς. Εις σσ. 1-4: Praefalio, δπου τελειώνει (σ. 4): Graecus natione sum, cui graeca placent, cui HIPPOCRATES, nationis graecae vel post secula decus splendidissimum, graecanicae medicinae oraculum, in deliciis atque amoribus est, nemo ergo mihi in mulam partem interpretabi lur, si relieta via regia, quam hodie sequuntur me- dici scribendi officio occupali, ad velustissimum medicum, eliamsi non satis cognitum, redeam, el queue equitem senlio, quam breuissime propter teniporis anguslias describam. In qua re ita versabor, vt prima sectione in auclorem el doles libelli curatae inquiram, altera vero recensum morborum muliebrum suo loco el ordine collocatorum. ac diiudicatorum exhibeam, el, se e re fuerit, exemplis recentiorum stabiliam atque confirmem. Sic (puto) constabil el veleri medico sua auctoritas, eliamsi praecaria, el nostrae aetalis arti medicae, vlpote per aetatem maturiori el per Ion go, secula cultae, sua cxcellenlia et dignilas. Εις σσ. 1-12: Sectio I: Ue auclore libelli Jlippocratici Περί Γΐ'ναικείης Φναιος. Εις σσ. 12-24: Sectio Π: Recensus morborum muliebrium in L. Περί Γΐ'ναικείης Φναιος contenlorum. Ό Stephanopolilanus (= Corona, Cronstadt, σημερινόν Brasov Ρουμανίας) Θεόδωρος Γεωργιά- δης είναι Έλλην της έν Ρουμανία Διασποράς, περί της καταγωγής και της δράσεως του οποίου ελάχιστα γνωρίζομεν. Μόνον δια την περίοδον μέχρι της περατώσεως των σπουδών του μας παρέχει ασφαλείς πληροφορίας το κατωτέρω άναδημοσιευόμενον αύτοβιογραφικόν του σημείωμα. Δια τήν μετά ταϋτα δράσίν του υπάρχει απλή μνεία εις "Εκτορος Σαραφίδου, "Ελληνες ιατροί έν Pov/tarta, ενθ' άν., σελ. 26, δτι δηλαδή ώς ιατρός εδρασεν ούτος έν Ρουμανία (1832), και ουδέν άλλο. Θεόδωρος Γεωργιάδης αναφέ- ρεται.και εις Ariadna Camariano-Cioran, Lcs academies, έ'νΟ' άν., σελ. 116 καί 302, ώς μαθητής και μετά ταϋτα καθηγητής εις τήν Άκαδημίαν τοϋ 'Ιασίου, άλλα δεν γνο>ρίζω αν πρόκειται περί αύτοϋ ή έτερου τινός, μεταγενεστέρου, γόνου της αυτής ελληνικής οικογενείας. Μετά τοϋ αντιτύπου της U.S. Nat. Library of Medicine είναι συνεσταχωμένον εντυπον όκτασέλι- δον (23 έκ.), διά τοϋ οποίου ό Decanus τής 'Ιατρικής Σχολής τοϋ πανεπιστημίου τής Jena, ό Ernestus Anlonius Nicolai, παρουσιάζει, κατά τήν τελετήν απονομής διπλώματος (17.6.1797), τον ύποψηφιον διδάκτορα. Άντίτυπον αύτοϋ τοϋ οκτασέλιδου υπάρχει σήμερον και εις τήν Δημοτικήν ΒιβλιοΟήκην τής Κοζάνης (δεν αναφέρεται εις τον ϊντυπον Κατάλογον αυτής — βλ. συντομογραφίαν ΔΕΑ.—, διότι έδωρήθη, ύπό των 'Λφών Ε. Διάφα, άρ. είσαγ. 285/1961, μετά τήν έκτύπωσιν τοϋ Καταλόγου τούτου). Οι αύτοΐ έδώρησαν καί το πρωτότυπον πτυχίον τοϋ Θ. Γεωργιάδου (45x35 έκ., Typis Maukianis). Εις τό άντί- τυπον τής Κοζάνης «υπάρχει δεμένη 'Ιατρική Διατριβή στά λατινικά, πού λείπει ό τίτλος της. Ή διατριβή αυτή είναι πιθανότατα γραμμένη άπό "Ελληνα τής 'ίδιας εποχής (1 φ. γιά τον τίτλο καί σελ. 25-j-l λευκή)». Αυτά γράφονται εις ΛΑΔ.Ε.106, δπου έβιβλιογραφήΟη τό όλιγοσέλιδον ϊντυπον τής Κοζάνης. "Οτι τό συνεσταχωμένον άκέφαλον εντυπον εΐναι ή έδώ περιγραφόμενη διδακτορική διατριβή De morbis uteri τοϋ Θ. Γεωργιάδου, δέν υπάρχει αμφιβολία. Αν όμως τά κείμενα των Διατριβών τής εποχής ενδιαφέρουν σήμερον μόνον τους μελετητάς τής ιστορίας τής θεραπευτικής, τά ταυτοχρόνως καί αυτοτελώς εκδοθέντα ολιγοσέλιδα κείμενα, διά των οποίων, ως συνηθίζετο τότε ιδία εις τά πανεπιστήμια τών Γερμανικών Κρατών, έξεφράζετο ή κρίσις τήξ ^χ°λής περί τής επιδόσεως εις σπουδάς τών αποφοιτούν, ενέχουν ίδιαιτέραν σημασίαν διά τήν ίστο- ρικήν επιστήμην γενικώτερον, επειδή περιέχουν καί τά κείμενα βιογραφικών σημειωμάτων, συντεταγμέ- νων υπο των ιδίων τών ύποψηφίοιν. Πρόκειται περί προσοίπικοτήτων διά τάς οποίας συνήθ<ος γνωρίζομεν 1797 ΕΠΙΠΡΟΣΘΗΚΛΙ-ΣΥΜηΛΗΡίίΣΕΙΣ-ΔΙΟΡΘΩΣΕΙΣ 467 ολίγα ή ενίοτε ουδέν. Επομένως, αϊ περί αυτών πληροφορία', είναι πολύτιμοι, αναμφιβόλως δε αληθείς ως προερχόμεναι εκ πρώτης χειρός. Εις την βιβλιογραψικήν περιγραφήν τοϋ έντυπου της Κοζάνης εις ΛΑΔ., ο>ς άνω (αυτόθι και πανο- μοιότυπον της σελίδος τίτλου), ουδέν αναφέρεται περί τών εις αυτά περιεχομένοιν πληροφοριών τών έχουσών σχέσιν με τον βίον και τάς σπουδάς τοϋ προσώπου, ένεκα του οποίου το ξενόγλωσσον δημοσί- ευμα τοϋτο ένετάχθη εις li.ll. Εις την εδώ βιβλιογράφησιν της αθησαύριστου μέχρι σήμερον διδακτορικής διατριβής τοϋ Θ. Γεωρ- γιάδου, θεωρώ χρήσιμον την άναδημοσίευσιν τόσον της καταληκτικής κρίσεως τής Σχολής περί αύτοϋ, δσον και τοΰ βιογραφικού σημειώματος τοϋ συντεταγμένου υπό τοϋ ιδίου. Εις σελ. 5 ό συντάκτης τοΰ κειμένου Era. Ant. Nicolai1 καταλήγει: Redeundum est ad officii partem gratissimam el indicenda ex institute maiorum panegyris DIGNISSIM1 el DOCTISSIM1 UTRIUSQUE MEDICINAE CANDIDATE qui praemia virtutis et eruditionis promerita expectat. Humanioribus Uteris probe imbutus et variis studiorum disci- plinis a peritissimis magistris bonis que moribus instruitus ad banc nostram academiam se con- tulit, vl philosophiac el artis salutaris praeceptts inslruerelur, el, quamdiu apud nos vixit, operant omnem adhibu.it, vl propositum suum adsequeretur, Summa diligenlia el assiduitale ea, quae ad philosophiam el medicinam pertinent, prosecutus est et non in Uteris solum et eruditione pro- fecit, sed mqrum quoque probilale el honeslate Ze[sic] omnibus egregie commendavit, vt ad op- timos juvenes, (puis academia nostra, sinu suo fovere gaudet, iure meritoque reterendus esset, id quid publice testificari nidlus dubito. Qua vero ratione vitam suam hucusque peregerit el quam studiorum rationem fueril secutus, ipse his exposuit verbis: Εις σελ. (>-7 το βιογραφικόν αύτοϋ σημείωμα: Ego, inquit, THEODORUS GEORGIADES natus sum STEPHANOPOLI, anno millesimo septingenlesimo sezagesimo septimo die secunda. mensis Martii. Palrem habeo GEORG1UM HAGGI R1IODION, P. S. Slephanopoleos, quern ego morle omnibus inopinafa jam ereptum doleo. Mater vero /'.I RASKEVE ex stir ρ e DAKON mihi adhuc supers tes est. Gymnasium Stephanopolitanum, cui nomen SanctiNicolai, inde a prima mea aetate frequen- tavi. Hie nun solum graecae religionis othodoxae catholicae principiis imbutus, sed etiam in hu- manioribus, graecis latinisque Uteris, studiose eruditus sum. Anno tandem millesimo scptigentesimo octoagesimo octavo, relicta patria, Yiennam me conluli, ubi studio linguae germanicae baud lenuem operant dedi. Anno praeterlapso, Viennensis Academiae more, studii philosophic! curriculum inlruvi. Praeccplores habui lam in theoretica, quam practica philosophia llluslrcm KARPE, in malhcsi pura aeque ac applicata virum Reve- rendissimiim l.iberum Baronem DEMETZGER,in physica experimcntali Reverendissimum AM- SCHEL, in historia vniuersali Uluslrem WATTEROTH, in aeslhetie.a et philologia Reverendis- simum MASTALIEIt. in Historia Naturae Ulustrem MEIER. Quatuor annorum spalio praeterlapso, Viennam valere jussi, el recuperandae valetudinis cau- sa in hancce[sic] Musarum sedem memel conluli. Hie feliciler sanitate mihi restaurata, Deo, qui medicae arli praeesl, gratias, quas habui, hand melius a me referri posse existimavi, quam si memel ipsiim sacerdotali ejus muneri me sacrarem.// Uluslri REICH A RUT igilur fasces Academiae noslrae Jenensis anno millesimo septingen- lesimo nonagesimo lertio tenenle, ciuium Academicorum numero adscriptus sum. Osteologiam Experient. D.D. SCHENKE privatissime me docuit, anatomiam Illustris LODER, physiologiain Illustris STARK, pa thologiam tain generalem, quam specialem Perillustris GRUNER. Anno millesimo septingentesimo nonagesimo quarto in Academiam, quae Lipsiae floret, me conluli, ut in incepto medicae artis stadio ultcrius progrederer. Ab Uluslri ECK, tunc temporis magnifico Rectorc ciuium academiae huius numero adscriptus sum. Quo facto, chemiae et phar- maciae, duce Illustre ESCHENRACH10, maleriae medicae selectae, nee non arti formulas me- 1. Εις τάς σελ. [3J-5 δημοσιεύονται: (Commentationes) de curatione febrium inlermittentium per evacuanlia. Parlic. 17. dicas rite conscribendi praeceplore Illustri DEHNIO, operant dedi, Illustris HEBENSTREIT in physiologia, palhologia tain generali qual speciali, materia medica, semiotica, theraphia generali et speciali necnon chirurgia me erudiuil, Illustrem KOCH, in exercitationibus clinicis ducem praeceploremque habui. Anno millesimo seplingentesimo nonagesimo sexlo ilerum Jenatn rcdii, ubi Illustris LODER mihi in chirurgia el analoinia praeceplor fuit, Illustris STARK vero in sanandis turn clinicis, turn chirurgicis morbis me exercuit, et in arte morbisque neonatorum el mulierum me erudiuit. Omnibus hisca Praeceptoribus maximas, quas possum, gralias ago habeoque, atque eorum in me merita semper mente venerabor gratissima. *