ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΟΝ

  1. (14) Ελληνική Βιβλιογραφία (ci. 1466-1800). Τόμος δεύτερος. (Παράρτημα) - Προσθήκαι - Συμπληρώσεις - Διορθώσεις
  2. 1092.- ΕΌΡΤΟΛΟΤΙΟΝ, / ΗΤΟΥΝ / Σύναξις τών δοξαςικών, Λ'πολυτικίων, κ(αι) Κοντακίων σχεδόν πάντων τ(ών) κατ' έ'τος / Ε'ορταζομένων Λ'γιων/ Μετά και τών Λ'ναζασίμων της Ο'κτωήχου,/ και άλλων τινών./ ΠΡΟΣΕ'ΤΙ ΔΕ'/ Η' Παράκλησις της Θεοτόκου, μ(ε)τ(ά) τοϋ Κανόνος έν Ε'ξομο-/λογήσει Λ'μαρτωλοϋ, κ(αί) ή Λ'κολου- Οία του Μικρού Λ'γιασμου" και έν τω τέλει / ΠΙ'ΝΑΞ /Τών απλών συνηθεζέρων Βιβλίων της Ε'κκλησίας,/ και τών περιεχομένων έν αύτοΐς./ Τά πάντα μετατυπωθέντα διορθώσει / Α'λεξάνδρου Καγκελλαρίου./ [Διακοσμητικόν] / Ε'ΝΕΤΓΗ'ΣΙΝ, ;αψκε'./ Παρά Νικο- λάω τώ Σάρω./ Con Licenza do' Superiori, e Privilegio. 16,5 έκ.—φ. [1]+<τσ. 190+[l]-f[l λ.] (Α8 - Μ8)—"Α γ ι ο ν "Ορος: Μεγίστη Λαύρα 1.18. Ε. Ρράμματα μαΰρα, μέ μεγάλα πρωτογράμματα. Ή δευτέρα σελϊς είναι λευκή. Πρόκειται περί της παλαιοτέρας εκδόσεως 'Εορτολογίου, έξ οσο>ν έχουν εύρεθή. Έν τούτοις, εις τήν χρονολογίαν τοϋ τίτλου, ,αψκε', τό τελευταΐον γράμμα διαφέρει τών άλλοιν εις καθαρότητα και ομοιάζει ώς μεταγενέστερα προσ- θήκη. Νομίζω δτι πρόκειται περί αδιαθέτου αντιτύπου εκδόσεως τοϋ έτους 1720 (,αψκ'), έπί τοϋ οποίου προσετέθη, μετά πενταετίαν, τό τελευταΐον γράμμα της νέας χρονολογίας. Πρβλ. ΗΛ.Α.322124 (τόμ. Α' άρ. 2620), δπου εικάζεται ϊκδοσις 'Εορτολογίου ύπό τοϋ Λ. Borloli (δηλ. τυπογραφείου Bortoli- —αρου) παλαιοτέρα τοϋ έτους Ι 721. ΊΤ άποψις ενισχύεται καί έξ εσωτερικών ενδείξεων. Εις σσ. 171-191: Α αϊ τό νεωστι τνπωθέν άριστον βιβλ.ίον, όνομαζόμενον Λόγοι τοΐ> Όσίον Έψραι/ι τον Σνρον εις τό "ποίον, εξω από πολλάς και Χρύσας Νουθεσίας και Παραινέσεις, περιέχονται μερικό! βίοι Άγιων Τοι<- τι-οτι... "Επεται πίναξ βίων αγίων, μέ παραπομπάς τόσον εις τήν μνημονευομένην έκδοσιν έργων Έφραϊμ τοϋ Σύρου δσοΜ καί εις άλλας. 'Αλλ' ή έκδοσις Έφραϊμ έπραγματοποιήθη τό 1720 ύπό τοϋ τυπογραφείου Αντωνίου τοϋ Βόρτολι (βλ. τόμ. Α' άρ. 2136). Έξ άλλου, εις σελ. 190, μεταξύ άλλων άναγινώσκομεν: " "' τά, . ΙιδαχαΙ τοϊ> Έπισκόπον Μι/νιότη, όποΓ> αγκαλά και ν ε ω σ τ 1 φανερωμένοι· ει; τ!μ· Έκκλησίαν Ι«*ς, είναι 8μως πολλά άζιόλογον, επειδή φέρνει εις κατάνΐ'ξιν... Καί τοϋ έργου τούτου έπραγματοποιήθη εκδοσις, ή δευτέρα (ή πρώτη κατά τό 1716), κατά τό έ'τος 1720 (άμφότεραι ύπό τοϋ τυπογραφείου τοϋ 'Αντωνίου Βόρτολι). Πρβλ. τόμ. Λ' άρ. 4237 καί 4238. Ι. Τό 1660 υπάρχει εις Amsterdam τυπογραφεΐον τοΰ Hendriejs liciiini, ό όποιος έχει έκλατινίσει τό &>ομ« του ώς Henricus Dendrinus. Βλ. τόμ. Α' άρ. 4993 (ό στίχος 5 διορθωτέος: ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ, άρ. 417).