- (03) BIBLIOGRAPHIE HELLENIQUE XV-XVI TOME QUATRIEME
- 683ΒΙΒΛΙΟΝ ΣΪΝ θώ περιέχον της μάλτας πολιορ κίαν, και πώς δ σουλαϊμάνις βασιλεύς των τούρκων, ε- δωκεν βουλήν, να πέ- ψει τήν άρμάδαν του κατά της μάλ τας καΐ έκέλευσεν δλους του τους άξιους ήγεμώνας, νά δείξουν τήν δύναμίν των : Con gratia &; priuilegio. Ένετίησι παρά Χριστοφόρω τφ Ζανέτω. α φ οά. In-4° de 42 feuillets non chiffres, divises en cinq cahiers dont les 4 premiers de 8 feuillets chacun et le cinquieme de 10 feuillets. Signatures : α β γ 8 ε. Marque de l'imprimeur au verso du dernier feuillet. Titre dans un encadrement xylographique. Ce curieux et rarissime poeme se divise en vingt chapitres, en tete de chacun desquels figure une gravure sur bois illustrant le texte. La legende de ces gravures etant en italien, il est peut-etre permis d'en conclure qu'elles sont empruntees a un ouvrage en cette langue sur le meme sujet. On connaissait a peine l'existence de cette relation du siege de Malte par les Turcs (11 mai-11 septembre 1S6S). Elle n'est citee, que je sache, dans aucun ouvrage consacre soit a l'histoire litteraire, 1. Cicogna, Inscrizioni veneziane, t. II, p. 378 a. 174 BIBLIOGRAPHIE HELLENIQUE soit a la bibliographie de la Grece moderne. La seule mention que nous en connaissions se trouve dans la Φιλονεικία του Χάνδακος κα! του 'Ρεθέμνου de Marinos Zanes Bounialis * : Στίχους τζϊ Μάλτας διάβασε σοιρώτατους αν θέλης νάκοΰσης πώς τζι σύνθεσεν 'Αντώνιος e Άχέλης. Antoine Acuelis, de Rethymno, ne nous est d'ailleurs connu que par cette Relation en vers. Il se nomme a la fin du prologue, qui occupe le f. 2 et que nous reproduisons ici avec son orthographe fautive : Πρόλογος συν θεψ. Πειδή σκαιρον ποΰ φθάσαμεν, άρχοντες; τιμημένοι, θωροϋμεν πράγματα φρικτά σ' δλην την οικουμένη, πείνες, θανατικά, νερά, φωτίαις εξ ούρανόθεν, εκείθεν σύγχησαις πολλαϊς, ήχους όπλων έδώθεν ¦ και απάνω σ' δλα βλέποριενποϋ Τούρκος το θηρίον έξύπνησε με φοβερον τραγανισμόν δοντιών, και βούλεται την δύναμιν άπου χει να μας δείξη μάλλον ως δράκων τα πουλιά λέγει να μας ρουφίξει. Και πρώτ' άρμάδαν έ'στειλλε τήν Μάλτα να χαλάση ώς κυνηγητραν των Τούρκων σ' ό'τ' άπ' εκεί πεοάσει ' άλλα θεού βοήθεια, φθάνοντας ςό νησίον, έχάσεν τόσον πόλεμον ποΰχεν έκεϊ πλησίον ¦ έπειτα πιάσεν άφοβα Κύπρου την έπαρνίαν δείχνοντας ςους χριςιανούς τόσην του δυναςείαν. Δια ταϋτα ςόν ποιήσαντα τούτην την ίςορίαν, κρασμένην εκ τον ίδιον Μάλτας πολιορκίαν, τινές του φίλοι έςράφησαν όπου πολλά γαποΰσιν, λέγοντες δτι θέλασιν σέ φως αυτήν να δοϋσιν " δια να σκοπήση κάθε εις τήν περασμένην μάνη, σε Τούρκου καταφρόνιον χαράν μεγάλην νάχει, και να δοξάσει τον θεον και να παρακαλέσει κάθε ση μείον ςούρκικην βλάβην να καταπέση και άλλον να φέρει εις λογισμόν κόπον να δώσει πάλι της Κύπρου τα καμόματα σε ςίγους να τα βάλει · 1. A la suite de la Διήγησις διά ςοίχων του δεινού πολίμου τοϋ έν τΐ) νή»ψ Κρήτης γενομένου (Venise, 1681, in-8»), page 445. Cf. notre Β. Η. du dix-septieme siecle, t. II, p. 398. ANNEE 1571 δταν μεγάλη δύναμις Χριςοΰ τοϋ αοράτου την άνωθεν Βοήθειαν στείλη τα πλάσματα του με νίκην των Χριςιανών κ' έπαινος έδικόν του να διώξει εκ τό νησιν αυτό, με 3λάβην, τον έχθρόν του ' ΰπάκουσέν τους το λοιπόν ςόναν κ' εις τ' άλλον οΰτως, και μέ χαραν τήν έ'δωσεν έ'ξω ςήν ςάμπαν τούτος ' και σεις παρόντες φρόνημοι και παναξιοτάτοι, άρχοντες άναγνώσεται, γιατιν' αυτή γεμάτη άρμάδες, άνδρες "Αρεως και κτύπους των αρμάτων, άνδραγαθίαις, μακελιά, χύσαις πολλών αιμάτων ¦ καΐ δλην τήν μάχην ε'ις λεπτόν ξηγάσε μετρημένον ςοίχον με κόπον του πολύν σε ρήμαν άρθομένον · τ' οποίου τ' δνομα τινας και τήν πατοίδα αν θέλη άς δει κτης Κρήτης 'Ρέθεμνον Άντώνιον Άχέλι ' ςάς δέκκα τοϋ μαγίου 'δωσεν εξω τα δώ γραμμένα σχιλίους πεντακόσιους τους ευδομηνταένα . Nous reproduisons encore le passage suivant, qui presente certain interet : Άλλα πειδή δεήθηκα τ.ιναν κατεβασμένον εκ τον άγγελικόν χορόν ςήν Κρήτην έλθομένον όποιος με ψημήθεμα γενήθην εκ τήν φύσιν μόνον εις κάθε μι' άρετήν π' άνατολήν ως δΰσιν ' κ' ευθύς οι μούσες με χαραν τον τόπον τους άφησαν και μετ' αυτόν ςό 'Ρέθεμνος ήλθαν κ' έκατοικήσαν ' κ' εκ τα καςαλικόν νερόν πάντοτε τον έβρεχαν, κ' έμαθητεύσασίν τόνε οτι και αν έκατέχαν · ήτονε χρεία το λοιπόν χωρίς ποσώς ν' αργήσει ή δΰναμί του εις έμέ νάλθη να βοηθήσει. Αυτόν θωρώ τόν φρόνιμο.ν, λαμπρόν ςήν εύγενείαν, ποϋ ςόλησεν με τους δικούς τήν παραθαλασσίαν ' τ' οποίου πάντες προσκυνούν τ' ό'νομα και τόν βίον Φραγκίσκον τόν έλέγουσι Μπαρόκιον άξίον ' βλέπω και τόν σοφώτατον άρχων πατρ' άδελφόν του όπου τοϋ χάρησ1 ίδια τ' όνομα τό δικόν του, και κληρονόμος ς' όνομα πρέπει νά.ςέκει μόνος όποϋδωσεν ελεύθερη 'Ρώμη τοΰ Κικερόνος. Βλέπω τους άλλους τ' άνηψους μακρόθεν καΐ τους δύο, τον ενδοξον Λαυρέντιον και Γεωργών όαοίο ' τοΰ κόσμου το καλώπισμα, ό^ην την δικοσΰνην όπου τό φως τ' Άπόλωνος να λάμψει, δεν αφήνει. Βλέπω ςό πλάγιν αύτηνής Άνδρέαν τον Άχέλι, ποϋ ςέκει σαν άξάδελφος χαιρετισμόν να ςέλε'. '. Bibliotheque du feu prince Georges Maurocordato 2.
