AESOPI VITA ET FABVLAE GRAECE

  1. (02) BIBLIOGRAPHIE HELLENIQUE XV-XVI TOME TROISIEME
  2. 59 [AESOPI VITA ET FABVLAE GRAECE CVM INTERPRETATIONE LATINA RYNVCII THETTALL] (En tete du volume :) Bonus Accursius Pisanus doctissimo ac sapientissimo ducali quaestori lohanni Francisco turriano salutem plurimam dicit. (Apres celte epitre :) Αίοωποτ bioc tot μυθοποιου· ma ZIMGU Τω ΠΛΑΝΟΥΔΗ ΟΥΓΓΡΑφ€ΙΟ· (Apres «elle Vie d'Esope viennent :) Αίοωπογ μύθοι· A£TOC ΚΑΙ ΑΛΟΟΠΗΞ. {Apres le texte grec des fables :) Yita Aesopi fabulatoris clarissimi c gracco latina ρ Rynuciii facta ad Reuercdissimu Patre Dominu Antonium tituli Sancti Chrysogoni Presbyteru Cardinalem. &amp; primo prohoemium. (Apres la preface, la traduction de la Vie d'Esope cl celle des fables :) Totius operis anacephaleosis. hAbes uitam pariter &amp; fabulas a;sopi fabulatoris eximii Reuercndissime pater per me nu per uerbis latinis intusiatas. non tamen omnes ' sed quotquot ad manus meas usque peruenerunt. quanquam arbitrai· praiter lias si quai reperiuntur : esse perpaucas. quod uero longe plu- res Aesopus confecerit : hinc uel maxime coniectari licet. Nam in describendo fabulas cum sequatur ordinem Alpbabeti : in his multie deficiunt litterae : atque in aliis plserisque liltcris perspicue apparet plenum fabularum numerum non esse : quaj siue negligentia scriptorum sine uarietale temporum siue ipsa uetustatc obliterates sint ad s?cula nostra non peruenerunt. {. Nous ne conservons pas les abreviations dans la reproduction des prefaces et epitres dedicatoires de cet ouvrage. OUVRAGES NON DATΙS 85 qua> tamen habentur : quia iucunditatem legcntibus afferunt : & uitae liominum utilitatem non mediocrem tuo in nomine feci latinas ηyc. ηyc. [Et plus bas :) Vita Aesopi per Rynucium thettalum ' tra- ducta. Vcrum quoniam ab eo non nulla fuerϋt praetermissa : fortassis quia graecus eius codex esset minus emendatus : Ego Bonus accursius Pisanus : eadem in ea omnia correxi : & emendaui. ( Vient ensuite une seconde r pitre au mκme questeur ducal, dont le nom figure en tθte de. celle par laquelle dιbute le volume :) Bonus Accursius Pisanus doetissimo ac sapientissimo ducali Qua'sloi'i lobanni l'rancisco Turriano salutem plurimam dicit. (i)N superior»! codice : utnosti : imprimi curauimus uitam & Aesopi fabulas gratis & lilteris & uerbis : subdidimusque Purum οnterprctalionc-m secundum Rynucium Thettalum uirum niea sc-ntenlia & doctum & diserlum. Nunc ucro quo maior ad lili'Tos tuos ac facilior adilus sil ad ulnmque linguam & grœ- cum \· lalinani : quasdam electiorcs fabulas, quai in communi s'inl nosli'orum liominum usu : ita singillalim in eisdcm pagi- nis οnformari cni'auimus : ni in eodorii latere habcalur ex dex- Icra parle gni'cus ex sinistra aulem lalinus sermo . hoc enirn l'uclu uorbum quasi uerbo respondebit sine longa inquisilione. i>iliil l'uim pnelcreuiulum exislimaui : quo libi gratum fore siui arbitralus . nec praderibo unqtmni uliquid : (juod aut ad luuni dijiutlalom aul ad luorum utilitatem condueturum pulem. Vale. {Suit le c/ioi.r (le fables ru grec et en latin, lequel se ter- Hlliir imr ;i TGAOC ??? TOT AlCGOnOT ??T?? · KIMS AESUPI I ABYLAlξYM. (Puis an-dessutts ;) Bonus Accursius pi>; ms impressil : qui non docloruni honiinuni sed rudium ac pucrorum gratia liunc liiborcm suscepil. 1. Mulgri·. ,ti i-1 li 11 i · 111 < -. Ujniii-ins n'ϋtail pas Tlicssnlicn, mais il'Arezzo. Vnir A|)u3loln Zen,,. Hisseriiiiiuiii Vuxxiuue, t. Il, p. 21(1 cl stiiv. ln-4° de 168 feuillets non chiffrιs. Ιdition de la plus insigne raretι. Sans indication de lieu ni de date, mais trθs vraisemblable- ment imprimιe ΰ Milan, vers 1476. Dans la description que nous venons de donner, nous avons ΰ dessein ιvilι d'indiquer que telle ou telle partie commence ΰ tel ou tel feuillet. La raison en est qu'il ne se rencontre presque pas d'exem- plaires oω les trois parties soient reliιes dans le mκme ordre. L'ordre suivi par nous est le vιritable : cela ressort clairement de la seconde ιpξtre dιdicatoireΰ Jean-Franηois Marliano, ci-dessus reproduite. Les caractθres grecs employιs dans ce livre sont absolument identiques ΰ ceux de la Grammaire de Constantin Lascaris, imprimιe en 1476, ΰ Milan, par Dιmιtrius Damilas. Nous ferons, en outre, remarquer aprθs Hoffmann ',pour l'avoir constatι nous-mκme, que le papier est le mκme que celui du Justin imprimι, en 1476, ΰ Milan par Valdarfer. Bibliothθque nationale de Paris : Yb 478 (exp. 12b). Hιs. (Incomplet). Bibliothθque du prince Georges Mauroiordato.
  3. RYNVCII THETTALL