- (06) BIBLIOGRAPHIE HELLENIQUE XVII TOME TROISIEME
- 648 ΑΚΟΛΟΤΘΙΑΙ ΤΗΣ TE ΟΣΙΑΣ ΜΗΤΡΟΣ ΗΜΩΝ Παρασκευής Τής Νέας. Και του Όσιου Πατρός ημών ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ Τοϋ Δεκαπολίτου, "Αμα και των προεορτίων τής έν τω ναώ εισόδου τής Ύπεραγίας Θεοτόκου, δια το συμπίπτειν κατ' αυτήν τήν ήμέραν και τήν έορτήν του άγιου, Τυπωθεΐσαι προσταγή κα'ι δαπάνη τοΰ Έκλαμ- προτάτου ένΔοξοτάτου κα'ι Χριστιανικωτάτου 'Ιωάννου Κωνσταντίνου Μπασαράμπα Βοεβόδα Πάσης Ούγκροβλαχίας, δια το έορτάζεσθαι λαμπρώς τήν μνήμην αυτών κατ' έτος έν τη" θεοφιλή" ταύτη αύθεντεία Ούγκροβλαχίας. ΕΝ ΤΩ ΜΠΟΤΚΟΤΡΕΣΤΙΩ. Τής Ούγκρο- βλαχίας, αχ^β'. Κατά Μήνα Ίουνιον. Παρά τοϋ ελαχίστου έν Ίερομονάχοις 'Ανθίμου τοΰ έξ 'Ιβηρίας. In-4° de 4 feuillets, non chiffres, dont le quatrieme blanc, ρις-' (116) pages et 2 feuillets blancs. Au verso du titre, il y a un bois des armes de Valachie. Rarissime. L'editeur de ces Offices de sainte Parasceve la Jeune et de saint Gregoire le Decapolite est Serban Greceanu, qui occupait alors (en 1692) le poste de second logothete. Il a mis en tete de ce livre une epitre dedicatoire a Constantin Basarab, de laquelle nous deta- chons le passage suivant, le seul, a notre avis, qui presente quelque interet : ...Έσπούδαξες και σπουδάζεις μέ προθυμίαν κα'ι έπιμέλειαν νά φανέρωσης εις άπασαν τήν καθολικήν έκκλησίαν πραγματικώς τήν κεκρυμμένην έν σοι άρετήν κα'ι εύλάβειαν όπου εις αυτό το είκονιζόμενον έχεις κα'ι διά τοϋτο σιμά εις τά άλλα καλά όπου καθ' έκάστην κατορθοϊς δια ώφέλειαν πο7νλών , ϊτι έτΰπωσες κα'ι τυποΐς βιβλία διάφορα εί'ς τε τήν έλληνικήν και βλάχικην διάλεκτον, διά νά φανεροϋται εις απαντάς ή αλήθεια τής άληθοΰς γνώσεως. "Οθεν και τώρα έτυπωσες το παρόν εις τιμήν μ.έν τών έν αύτω έγκωμιαζομένων αγίων ώς αληθώς κα'ι εις ίπαινον κα'ι δοξολογίαν αύτοΰ τοΰ θεοΰ (κατά γάρ τον θείον Ίωάννην τον Δαμασκηνόν,ή προς τους ευγνώμονας τών όμοδουλων τιμή άπόδειξιν έχει τής προς τον κοινον δεσπότην εύνοιας), το όποιον περιέχει τήν άκολουθίαν τής όσιας μητρός ημών Παρασκευής τής Νέας κα'ι τήν άκολουθίαν τοΰ οσίου πατρός ημών Γρηγορίου τοΰ Δεκαπολίτου, καιANNEE 1692 9 τούτου βίον είς το τέλος εις πεζήν φράσιν, ούτινος το ίερον λείψανον ευρίσκεται εις ταύτην τήν θεοφιλή αυθεντείαν της Βλαχίας, έν t9J ΐερα και αυθεντική μονή Μπίστριτζας, ήτις έκτίσθη και άνοικοδομήθη παρά των ενδοξότατων και άοιδίμων αυτής προγόνων' και μέ το να συμπίπτη κατά τήν αυτήν ήμέραν, ήτοι τή εικοστή του Οκτωβρίου μηνός, και .τά χροεόρτια τής έν τω ναω Εισόδου τής ύπεραγίας Θεοτόκου, έτυπώθη κα'ι ο ταύτης τής εορτής κανών ενταύθα, δια το τέλειον και άσύγχιστον τής ακολουθίας. Κα'ι δή έδιαμοιράσθη εις 'όλα τα ιερά μοναστήρια και εκκλησίας,' δια να έορτάζωνται κα'ι να έπαινώνται αί μνήμαι των ειρημένων αγίων μέ συντονωτέραν άγρυπνίαν κα'ι εύλάβειαν. Αυτά λοιπόν είναι, υψηλότατε, οπού παρασταινουσι τας εσωτερικας σου αρετας, την χριστιανικήν σου εύλάβειαν κα'ι τα θεομίμητά σου πλεονεκτίσματα, επειδή κα'ι καθ' έκάστην δαψιλώς ωφελείς ou μόνον τήν πατρίδα μέ τήν πατριον τυπογραφίαν, άλλα κα'ι απαντάς τους ορθοδόξους ώς άλλος λαμπρύνεις ήλιος μέ τήν φροντίδα όπου έχεις είς το να εξάπλωσης μέ τον τύπον τα βιβλία τής αγίας του Χρίστου εκκλησίας. Cette epitre est datee de Bucarest, juin 1692. Bibliotheque du Musee britannique : 869. c. 4. Matthieu, metropolitain de Myre, a compose les Offices de sainte Parasceve la Jeune et de saint Gregoire le Decapolite; mais nous ne saurions affirmer s'ils sont ou non identiques a ceux dont nous venons de reproduire le titre. Quoi qu'il en soit, les Offices qui ont pour auteur le susdit Matthieu constituent aujourd'hui le Codex Werosolymitanus 161, dont on peut lire la description detaillee chez A. Papadopoulos-Kerameus, Ίεροσολυμιτική Βιβλιοθήκη, tome premier (Petersbourg, 1891, in-8°), pages 257-258. C'est un chartaceus in-4° de 86 feuillets, avec lettres en or et en couleur. Ce manuscrit fut offert, en 1660, au monastere de Barnovschi par Nicolas le Spathar, comme en fait foi cette note ecrite par le donateur lui- meme sur la premiere page du volume : To r.xpi-) άφιέρωται παρ' έμοΰ Νικολάου του ποτέ μέγα σπαθαρίου ^υγκροβλαχίας ε!ς τήν ίεράν μονήν τής ύπεραγίας Θεοτόκου τής λεγομένης Μπουρνότσκη, έν τω Γιασίω 1660, όθεν κα'ι ιδιοχείρως εγκεχάρακται- γένοιτο δέ μοι ψυχωφελές και σιοτήριον.
- Ανθίμου του έξ Ιβηρίας
