ΟΚΤΩΗΧΟΣ ΣΥΝ TE ΛΕΞΙΚΩ πασών των έν αυτή Λέξεων. ΚΑΙ Παραφράσει του πρώτου Ηχου.

  1. (04) BIBLIOGRAPHIE HELLENIQUE XVII TOME PREMIER
  2. 359 ΟΚΤΩΗΧΟΣ ΣΓΝ TE ΛΕΞΙΚΩ πασών τών έν αυτί) Λέξεων. ΚΑΙ Παραφράσει τοϋ πρώτου Ηχου. ΕΚΤΕΘΗΤΑΙ ΠΑΡΑ ΤΗ ΙΕΡΑ τών ΦΙΛΩΝ ΞΥΝΩΡΙΔΙ. ΕΝ ΤΗ ΣΑΛΗΚΑΤΗ ΕΝΕΤΙΗΣΙΝ, αχμδ. Μετά προνομίου τής Γαληνότατης Συγ- κλήτου. In-8° de 4 feuillets, non chiffres, τπά (381) pages chiffrees et 3 pages blanches. Titre encadre d'un double filet. On trouve, dans l'exemplaire de ce livre conserve a la bibliotheque Sainte-Genevieve trois gravures en taille douce hors texte, dont l'une signee G. Georgi f. et les deux autres des lettres AD en monogramme avec la date de 1512 [sic). Ces gravures, d'ailleurs fort mediocres, ne figurent pas dans tous les exemplaires. Bibliotheque nationale de Paris : Inventaire, Β 13598. Bibliotheque Sainte-Genevieve : BB. 499. 12°. Reserve. 468 BIBLIOGRAPHIE HELLENIQUE voulu donner la description exacte de ce petit livre, parce que je n'en connais d'autre exemplaire dans Paris que celui qui, de la bibliotheque de S. Victor, a passe a la bibliotheque Mazarine et qui est, pour ainsi dire, noye au milieu d'une trentaine de pieces reliees ensemble. » On n'a pu, jusqu'a ce jour (30 juin 1892), retrouver cette rarissime plaquette, qui ne figure pas, d'ailleurs, au Catalogue de la bibliotheque Mazarine. On lit en tete l'epitre dedicatoire suivante : ΤΩ EN ΑΙΔΕΣΙΜΩΤΑΤΟΙΣ ΑΡΧΙΕΡΕΤΣΙΝ ΕΚΛΑΜΠΡΟΤΑΤΩ ΚΑΙ ΣΟΦΩΤΑΤΩ ΚΥΡΙΩ ΚΥΡΙΩ ΦΡΑΓΚΙΣΚΩ ΤΩ ΑΡΛΑΙΩ ΤΩ ΡΩΘΟΜΑΓΩΝ ΑΞΙΩΣ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΕΥΟΝΤΙ. Θαυμάσεις ί'σο)ς, έκλαμπρότατε και σοφώτατε δέσποτα, ε! των λόγων οίίτω μετρίως άψάμενος καί σοι πάντως αγνώριστος, προς σε γράφειν επιχειρώ τον εις ά'κρον σοφίας έληλακότα και του κοινοΰ τοσούτον του γένους λαμπρότητι διαφέροντα' άλλα μαθών τάς αιτίας και προς τήν σήν άνακύψας φυσικήν αγαθότητα, αναμφιβόλως οΰκ α'ιτιάση με, και τήν έμήν έπιστολήν οΰκ όκνήσεις άναγινώσκειν. Ο γαληνότατος δουξ τη*ς Πάρμας, ό ττ) ανδρεία πάντων έξαιρέτως ευδόκιμων και πάσαις ταΐς αϋτοϋ πράξεσιν έλευθεροπρεπέστατος διατε- λών, και προς το κελτικον ν.ράχος θαυμαστούς άε'ι χαρακτήρας φιλίας διαφυλάττων, ώς πασι δήλον, λωφ?|σαΐ των πολεμικών θορύβων άτεχνώς έφιέμενος, και τα περί της ειρήνης επιμελώς πραγματευόμενος, τον χρησιμώτατον κύριον Λεονάρδον τον Φιλαραν, τδν εκείνου πρεσβευτήν ένταΰθα παρά τω χριστιανικωτάτω βασιλεΐ, ε'ις τήν ΙΙάρμαν εναγχος προς εαυτόν μετεπέμψατο, αύθις εις τήν αύλήν άναπέμψων, Οπως έπαν- ελθών τώ βασιλεΐ τα περί τ^ς ειρήνης έν xyj συγκροτηθησομένη συνόδω πάντα πιστώς άναφέρη, πάντων αυτόπτης γενόμενος, Ο δε περ'ι τήν έκεΐσε όδοιπορίαν έτοιμαζόμενος και άπελθών, κατέ- λιπέ μοι ενια τών αύτοϋ γλαφυρωτέρων έκπονημάτων, τ.χρ' έμοΰ λίαν εκτενώς αιτηθείς. Έγώ δέ πλείστα τούτοις ένασμενίσας και ταϋτα συνεχώς άναγινώσκων, ά'τε δή μεστά αττικής ευπρεπείας τε και σεμνό- τητος, πολλήν τήν έπίδοσιν έν τοις Ιλληνικοΐς ποιήσασθαι ευελπις ων διατελώ, μεμαθηκώς παρά του Μενάνδρου λέγοντος' σοφοΤς ομιλών καυτός έκβήση σοφός. ANNEE 1644 469 Πολλοί μέν γαρ καλώς ε'ιδέναι τήν ποιητικήν επαγγέλλονται, άλλα, κατά τον Κρατΐνον, ou παντός έστιν άρτυσαι καλώς. Ο δέ 'Αθηναίος γε ών, είπερ τις άλλος έπ'ι τοις αύτοΰ χείλεσιν έ'χων τήν άττικήν μέλιτταν άε'ι τοις αύτοΰ λόγοις και πράξεσι κόσμον ou τον τυχόντα φιλοκαλεΐν πέφυκε. Τούτοις ουν έ'γωγε φιλοπόνως σπουδά- σας, ωδή τινι πινδαρική .ένέτυχον, ην εις τήν άναμάρτητον Συλληψιν τής Θεοτόκου γλαφυρώς ό άνήρ' έκπεπόνηκε' και το αυτί} χάριεν κα'ι σοφον θαυμάσας τύποις έκδοθήναι άξιωτάτην μετά πολλών άλλων ήγησάμην. Οντως γαρ φαίην αν έ'γωγε τούτον Πινδάρου προτιμότερον φαίνεσθαι ή Ιτερον χριστώνυμον Πι'νδαρον αδειν τή παρθένω "λαμτρο^ έπινίκιον" μήτε τούτο κομψευόμενος ή -τον άνδρα θωπευων