323 LEONIS ALLATII HELLAS, In Natales DELPHINI GALLICI. ROM^Ξ Excudebat Mascardus MDCXLII. SVPERIORVM PERMISSV. In-4° de 47 pages. Sur le titre, une vignette reprιsentant une corbeille pleine de fleurs. On trouve, en tκte de cette plaquette, une dιdicace de Lιon Allalius Carolo de la Vievvilie, abbati commenda- tario de Sauigny. En regard du poθme grec (en vers iambiques) figure, dans le mκme rythme, la traduction latine [interprθte Guidone de Souuigny Blsensi). Bibliothθque nationale de Paris : Y 1567. ANNEE 16V2 433
le present· livre, en se decernant toutes les epithetes elogieuses qui
figurent sur le titre et dans 1 epitre dedicatoire. En effet, l'Anglais
Jacques-AIban Ghibbes, auteur de l'ode qui se lit immediatement
apres l'epitre dedicatoire, a ainsi complete l'intitule de cette piece
de vers dans la reimpression qu'il en a donnee' :. Ad Alcidium phil-
ellenum alias Iaannem Cotunium Verriensem equitem, Herculeum
grsecae ficlei propugnalorem. En presence d'un temoignage aussi for-
mel, le doute semble impossible.
Le feuillet 2 r° et v° est occupe par cette epitre dedicatoire :
ΑΛΚΙΔ1Ω ΤΩ ΦΙΛΕΛΑΗΝΩ, ΑΝΔΡΙ ΕΤΚΛΕΕΙ ΚΑΙ
ΣΟΦΩΤΛΤΩ, ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΚΩΤΤΟΥΝΙΟΣ ET ΠΡΑΤΤΕΙΝ.
"Ησθην άπο βαθείας, ανδρών άριστε και σοφώτατε Άλκίόιε, διελθών
τήν σήν περί τής έλλάδος πίστεως ΰπεράσπισιν, έν ή ύπεραίρω μεν το
κομψόν και μεμουσωμένον του λόγου' άγω δε κα: δια παντός λόγου και
ευφημίας το των ιστοριών ακραιφνές καΐ άκίβδηλον. Ύπερήσθησαν δ'
άμα πάντες όσοιουν αυτήν ανέγνων' άνέγνων δε μήν παντοδαπών εθνών
'ότι πλείστοι. Ελκει γαρ ταληθές κρύφια τιν'ι ί'υγγι έντιναοΰν ές αυτό
και τήν του ψεύδους και μίσους άχλϋν άποσεϊσαν, θαυμαστόν όσον
έκτέρπει.
'Εγώ μεν ουν άτε δή έξ Ελλάδος άποσπάσας το γένος, το κατ' έμέ,
ού τήν τυχοΰσαν έκτίνω σοι χάριν" οί'αν δε οΐη έχειν σοι τήν των 'Ελλή-
νων άθροισιν ; Πάσα δή εις εν οίονει σώμα άχθεΐσα οϋχ έπταφώνω ουδέ
δωδεκακρουνω, ή φασι, στόματι, άλλα πανδημει οΐδεν, ομολογεί και, ή
δυνάμεως έχει, μεγάλας οφείλει σοι χάριτας, Οτι τηλικοΰτον χρόνον
ψευδεΐ και άνοσίω κατατριφθεΐσα φήμη, νΰν ΰφ' υμών εις το πάλαι αυτής
ειλικρινές κα'ι άμώμητον γενναίως και διαπρεπόντως άνήχθη.
Αυτή τω 8ντι γε ή ποτέ μέν 'Ελλάς, νυν δέ σχεδόν έρημάς, μόνον-
ουχ'ι μεγάλην άφιεΐσα φωνήν κα'ι χείρας ΐκέτιδας ώς ΰμας αί'ρουσα, έ'ν
τε τω παραυτίκα τρανώς ΰμΐν ά'δει ευχαριστήρια, κάν τω κατόπιν αΐώνι
δια πάσης τιμής κα'ι ευλάβειας ΰμας άξει' έτι δέ ϋπερφυώς περιθάλπεται
κα'ι χρηστάς έφ' ΰμΐν τάς ελπίδας καρποΰται, ώς ισχυί κα'ι εϋμενεία
1. Voir Carminum lacobi Albani Gliibbesii, poelse csesarei pars Ujrica ad cxcni-
plum Horalii Flacci quam proxime concinnata (Rome, 1G68, in-8"), p. 21.
BIBLIOGBAPIIIE KBLLtftKlQUB ' *S 434 BIBLIOGRAPHIE HELLENIQUE
θεοΰ τε και υμετέρα εστίν 'ότε το των βαρβάρων ζεΰγος αφ εαυτές
άποσκορακίσει. Ίδε γαρ, ί'δεν 'ότι ί'διόν έστι των Γάλλων ώσπερ λόγω
κα'ι αίμυλία το επιεικές έξαίρουσιν, οΰ'τω τοις αδίκως και άθεμίτως
ξυμφορα τινι πιεζομένοις το έπικουρεΐν.
"Ερρωσο, νέος 'Ελλήνων "Ηρακλες, και τας παρούσας ΰπο διαφόρων
και σοφών ανδρών συντεθειμένας ξυγκροτήσεις , άς έγώ άσμενός σοι
προσφέρω, ίλαρώς άποβλέψειας. Ό δε θεός ήμΐν σώματι μεν μακράν
'όσον άποΰσι, ψυχ?| δέ και πόθω παροΰσιν, Ο,εως και ευμενής παρείη.
Έκ Παταβίου, φεβρουαρ. κ' κατά τό αχμβ'.
Viennent ensuite :
1°) Une ode latine signee : Iacobus Gibbesius Philiatrus.
2°) La piece de vers reproduite ci-apres, laquelle est signee :
Constantino's Callogerea Rhethymnensis.
IN ARGUM GRiECLE SIVE IN ALCIDIUM
GR^ECiE FIDEI DEFENSOREM.
Vade sermonis utriusque linguae
docte vir, donandus appollinari
laurea : plausus vocat et pelasga
carmine tellus.
Vade iam, facunde nepos Atlantis,
quippe qui demis maculas, modumque
ponis ardenti rapidis iambis
fulmine lingua;.
Quid moras nectis, pater aime Graium ?
oscinem corvum videas ah ortu
solis ! ah Ia?vus tihi picus unquam
seu vaga cornix !
Virgines plaudunt pucris canentes.
teque victorem rcsonat iocosa
te dca, et nomen retinens Pu tu ri s
plausibus add"). ANNΙE 1642
Inseret sclis ; procul ? chorea
? procul Pindi ; remove sonoram
tibiam Clio; cohibete, Mus,
tendere plectra,
Viigines Musa:, vagus hic Apollo
Alcidi victor, duce te, necata
belua livoris iacet, Helladosque
prisca virescit
fama. Scintillas fidei remotas
aura agonistis Sophire excitavit.
Quo chorus Graium vocat, ergo vita
sospite perge.
Te vocat rebus Danaum ferentem
dexteram lapsis, et honore ad astra
tollit, hic sidus rutilum vocaris,
sidus Achivis.
Non enim palmam tibi, non olivam
praebet evitata rτtis quadrigae
meta, victrici nec arnica fronti
praemia Daphnis ;
non triumphales heder, tubque
clangor immixtus lituo colendum
laude dijs miscent, sed arnica virtus
tollit ad astra.
Ipse Venturis vaga fama sclis
vera erit solvens probitate linguam,
quae tibi partes dιdit expiandi
Graicia crimen.
Neu sinas ergo lacerare nostrum
amplius nomen : super astra notam
famam, at intereis Danais, et Argus
sis vigil ollis. 436
BIBLIOGRAPHIE HELLENIQUE
3°) Une piece de vers latins non signee.
4°) Une piece de vers latins signee : loannes Rhodius1.
5") Une piece de vers latins signee : Seipio a Grandimonte.
6°) L'a eloge lai in en style lapidaire : signe loannes Drusiano.
7°) Deux sonnets italiens signes :.Gio. Drusiani.
8°) L'eloge suivant par Nicolas Gonemis :
ΕΙΣ ΑΛΚΙΛΙΟΝ TON ΦΙΛΕΛΛΗΝΑ
ΤΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ TON ASIOXPEUN ΕΡΜΗΝΕΛ
ΕΛΟΓΙΟΝ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΟΝΕΜΟΤ TOT ΚΕΡΚΥΡΑΙΟΥ.
Έν ταΐς ·:ν«ς δίξης άγκάλα·.ς άνετράφη Άλκίδιος,
τήν Άθτ,ναν τροφϊν ίίληφώς και τιΟήνην άιτο σπάργανων,
•/.α; μ,ήν έν τη ταύτης παλαίστρα
τήν σ;φήν δεξιάν καΟί-λίσας ,
ίΐίν T'.vt ςίφει δ'.στόμω,
τω έπαμφιτερίζιντ'. καλάμ.ω των διαλέκτων
άτεχνως Άλκίδης γεγενηται,
ή μάλα φάναι,
τήν δεξιάν πεπαιδευμένα) καλάμω
κατά της έχι3νικΐ|ς δ'.αβίλης
ΐττλίσα'. μεμάΟηκε'
ij μήν δε άλλα
και τήν σήν χρυσών κεφαλήν
έκ πολλί3 ή 11 αλλάς κατεκίσμ.η^εν
5j περικεφαλαία χαλκί)
αλλά "/ρυσω διαδήματ·.'
7?'->Γίί γ«ρ αληθώς
έμπρέπει στέμμα -/ρυσιϋν'
όθεν καΐ χρυσωθεΐσ* και δάφνη
τω χρ»σω τ:Τύ Άπίλλωνί;
ο!) κατίρρωδε; τ:ϋς κεραυνούς τ:ΰ Δ'.ϊς,
1. Ce loannes 1 hvdiut n'etait pas de Rhodes, comme on pourrait etre tente de
le supposer, mais de nationalite danoise. Voir dans Carminum i. A. Ghibbesti
pars It/rica, etc. (Rome, 10(i8, in-8"), p. 188, une ode ou il se qualifie de Damis. ANNEE 16Ί2
άλλα και τής λήθης αντιμάχεται
τω βαθυτάτω βυθώ.
"Εμαθες γεμήν και τω τής παιδείας λυκείω,
ώς έν λίκνω
πριν 6 σος φερώνυμος 'Ηρακλής,
ουκ ό'φεις σπαράττειν,
άλλα νέους ιοβόλους έμήλικας
προς τήν άττικήν πίστιν συκοφάντας
τ·?) βία των επιχειρημάτων
και τί) των αίτιων ευκρίνεια'
εμαθές τε προς τής σής τροφού
ώρισμένη σμικροί συγγράμματος τ?) στιγμή
τής απέραντου γραμμές
τής αθανασίας άπάρχεσθαι
έξ αυτής δΐ}θεν τής γραμμής άπαρχόμενος
εις η"ν και άναπαιίη
ώς ήδη πάνσοφος δωδεκάεθλος'
έ'μαθες δ' ετι τής παρθενικές αληθείας
δηλαδή τής αττικής πίστεως προστατεΰειν
και ϋπερμάχεσθαι.
Έξ Άθηνας γαρ το παρθενικώτερον
ή καθαρώτερον τής φιλοθεάμονος φιλοσοφίας
κατέσπασας γάλα.
Τίς δε πάλιν οιός τ' αν είη τηρήσαι άλώδητον
τής παρθενικωτάτης Παλλάδος
το χρυσοΰν μήλον,
ε! μή έ μιμητής και ακόλουθος
του 'Ηρακλέους Άλκίδιος;
Άλκίδης γαρ ει τοϋνομα τοΐς έ'ργοις πιστουμενος
και λέγων πρακτικώς
και πράττων λογικώς. 9°) Falso ckeditum de graeca fide. Nuda Veritas ex opusculis Loredani Philhymetti deprompta. Bibliotheque nationale de Paris : Y 1675. Piece.
