- (04) BIBLIOGRAPHIE HELLENIQUE XVII TOME PREMIER
- 301 ΒΙΒΛΙΟΝ ΚΑΛΟΤΜΕΝΟΝ nAPAACICOC ΕΚ ΤΩΝ ΛΟΓΩΝ τοΰ οσίου και 6soa>epou πρς ημών Συμεώνος του μ,εταγρχ- στοΰ. Μεταφρασθέν, ΙΙαρά 'Αγαπίου Μονάχου του Κρητός. Μετά πάσης επιμελείας και πόθου πολλού έκ τής των έλήνων είς τήν κοινήν διάλεκτον. Διορθωθέν υπ' αΰτοΰ και τυπωθέν οίκείοις αΰτοΰ άναλώμασιν. CON LIGENZA DE' SVPERIORI, ET PRIVILEGIO. Ένετίησιν, Παρά 'Ιωάννη Πέτρω τω Πινέλλω. αχμά. In-4° de 4 feuillets non chiffres et 536 pages. Titre encadre d'un bois et bois dans le texte. Tres rare. Nous avons entre les mains un exemplaire de cette meme edition du present ouvrage ou les lignes 7, 8 et 9 du titre sont ainsi concues, disposees et orthographiees : Μετά πάσης επιμελείας κα'ι πόθου πολλοΰ έκ τής των έλήνων είς τήν κοινήν διαλέκτον. Διορθωθέν ύπ' αΰτοΰ1. Le feuillet 2 est occupe par l'epitre dedicatoire suivante : ΤΩ ΠΑΝΙΕΡΩΤΛΤΩ ΚΑΙ ΣΟΦΩΤΑΤΩ ΚΥΡΙΩ ΚΥΡΙΩ ΑΘΛΝΑΣΙΩ ΤΩ ΒΕΛΕΡΙΑΝΩ, ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑΣ, ΥΠΕΡΤΙΜΩ ΚΑΙ ΕΞΑΡΧΩ TOT ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ. Πολλάκις μοι γέγονε πόθος, πανιερώτατε και σοφώτατε δέσποτα, τοΰ 1. Le titre que donne Vretos (Catalogue, premiere partie, page 27, n· 81) me parait proyenir de quelque confusion. ANNEE 1641 415 συγγράψαι τινά (sic) έγχειρίδιον εις κοινήν των έντυγχανόντων ώφέλειαν, βλέπων τους πλείους των ανθρώπων, ou μόνον των έν κοινωνία γάμων έλθόντων, αλλά γε μάλλον και αυτών των άζυγων καΐ μοναχών, έν διαφόροις μερίμναις άνωφελώς και ματαίως τοΰ ρευστού βίου πολλήν προσπάθειαν έχοντας, και μηδέν το παράπαν φροντίζοντας περ'ι τής όντως μακαριότητος. Τοϋτο δή και μάλα προθυμως και έμμελώς έκ διαφόρων βίβλων έρανισάμενος μετά πλείστου πόνου και κόπου συνέταξα, Αμαρτ ωλών Σωτηρίαν προσαγορευσας, και τή άειπαρθένω θεομήτορι ανέθηκά τε και αφιέρωσα, άτε δή κοινή πάντων ημών τών αμαρτωλών σωτηρία οΰση , και τών λυπηρών απαλλαγή και παντέλειος λύτρωσις. Μεθ' όπερ ά'λλο έκ διαφόρων συλλέξας ιστοριών έκ του μεταφραστοϋ Συμεώνος περί τών βίων και πολιτειών τίνων άγιων, αρχιερέων, μαρτύ- ρων και ασκητών, καί τίνων γυναικών, τοΰτο εις κοινήν τών έντυγχα- νόντων ώφέλειαν γέγραφα. Οποίον δή τί έστιν άνατίθημί σοι, τω τοΰ ελληνικού γένους κηδεμόνι και άντιλήπτορι, τω τραφέντι και παιδευθέντι παρά αρχιερέων πάση αρετή και επιστήμη κεκοσμημένων, οΐοί γε έτύγχανον δντες οι τών προέδρων μακαριστοί Γαβριήλος ό Ένετίησι και Διονύσιος ό Κυθήρων, οι νέοι τής ελληνικής σοφίας σπινθήρες, ων τον βίον και Ινθεον ζήλον καλώς έμιμήσω και πολιτείαν αυτών τήν θαυμά- σιον, καθά και του θρόνου τούτων αμφοτέρων επαξίως διάδοχος γέγονας. Δέομαι τοίνυν και μετά πλείστης ευλαδείας κα'ι ταπεινότητος τήν σήν αγαθότητα άντιβολώ ό ανάξιος και αχρείος οΐκέτης σου δέξασθαι το μικρόν τουτιδώρον εις εμφανές τεκμήριον τής ευχαριστίας, ης οφειλέτης τυγχάνω τής σής θεοπροδλήτου πανιερότητος, τής μεγίστης αγάπης ένεκεν και θερμού φίλτρου, 'όπερ μοι έν τή τών Κυθήρων και τή τών Κρητών νήσω, τή έμή πατρίδι, σαφώς ένεδείξατο. Έρρωσο. Δούλος αχρείος τής σής πανιερότητος 'Αγάπιος μονάχος, In seculo Athanasio Lando dalla citta di Candia. Apres un avis au lecteur, lequel n'a rien d'interessant, se trouve la table des matieres.
- ΑγαπίουΜονάχου του Κρητός
