- (04) BIBLIOGRAPHIE HELLENIQUE XVII TOME PREMIER
- 3 ΜΑΞΙΜΟΥ TOΥ ΜΑΡΓΟΥ ΝΙΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ Κυθήρων "Υμνοι άνα- κρεόντειοι. ΜΑΧΙΜΙ MAR- GVNII EPISCOPI CYTHERORVM Hymni Anacre- ontici. Cum interpretatione Latina CONRADI RITTERSHVSII. AvGVSTiE Ex officina typographica loan. Pr?torij. Anno S.N. mdci. In-8° de 72 feuillets non chiffres, divises en 9 cahiers de 8 feuillets chacun, signes Α-Ι. Rarissime et recherche. En tete de ce volume, on lit successivement les pieces suivantes : ΚΟΡΡΑΔΟΣ Ο ΡΙΤΤΕΡΣΟΥΣΙΟΣ ΔΑΒΙΔΗ ΤΩ ΕΣΧΕΛΙΩ ΕΥ ΠΡΑΤΤΕΙΝ. Πολλών μέν κα'ι άλλων ένεκα, λογιώτατε κα'ι φίλτατέ μοι ανδρών Έσχβλιε, έν τω παρωχημένα) θέρει άσπασίως παρεγενόμην σοί τε κα'ι άλλοις έν τΐ) Αύγούστη φίλοις, ων τα πρωτεία φέρει ανήρ αξία διαπρεπών Μάρκος ό Βελσΐ)ρος, φιλοφρονητικώς μάλα και εύνοϊκώς ουχ ήττον δημοσίως ή ιδία παρ' υμών ξενισθε'ις υμΐν τε ήδέως συνδιημερεΰσας. Μάλιστα δ'έμαυτον δαιμονίζω του ξενίου ω παρά σου έδωρήθην οί'καδε , επανερχόμενος, σοί τε χαίρειν φράζων, λέγω δηλονότι τους' τοΰ θεοφιλέστατου και έλλογιμωτάτου επισκόπου Μαξίμου του Μαργουνίου ανακρεοντείους ίερωτάτους ΰ'μνους, οίς με έπ'ι τοιούτω τινί συνθήματι έδωρήσω, ώστε ρωμαϊστι μεταφρασθέντας τ?, τ^,ετέρχ σπουδή έκτυπώσαί ANNEE 1601 5 τε κα'ι έκδοΰναι. Αυτό γαρ τούτο ουκ άκοντος εφης γενήσεσθαι του ξυγγραφέως μάλλον δέ και περιχαρώς προσδεξόμενον τον ή μίτε ρο ν περί ταΰτα πονον, τήν τε φιλόθεον σπουοήν φιλικώς άσπασόμενον. Έξετέλεσα τοίνυν, όσον σθένος, όπερ ύπεσχόμην, αϋτώ μέν τω μέτρω ou λώΐον δέ (πολλού γε κα'ι δει) άλλα φοβούμαι μήπως πολύ χείρον μετχ^ρίσοις τύχω τους θειοτάτους και ευσεβέστατους ύμνους, ων το ύψηλδν και πολύνουν κ.χ'ι το τέρεν ε'ι έφικέσΟαι ή ημετέρα μετάφρασις ουκ έδυνήθη, τί θαΰμα; Ίνα γαρ μη εί'πω το σεμνον κα'ι Οεοπρεπές κα'ι κόσμιον tyJc λέξεως, ω κεχρήσθαι σύνηθες τώ Μαργουνίω, άνδρ'ι τών νυν 'Ελλήνων ων ο'ι'δαμεν σοφωτάτω, είτε πεζόν τι είτε κα'ι έ'μμετρον ξυγγράφοντι, τίς ουκ οΐδεν, όσον μεταξύ τών γλωσσών ελληνικής τε κα'ι (ίωμαϊκής, κα'ι ώς ταύτη ανέφικτος έστιν εκείνης ή δεξιότης τό τε πολυστρεφές κα'ι πολύμορφον ; Αλλ' έ'στω δή οί'απερ κα'ι έ'στιν ή μετάφρασις ήδε, ουκ ασαφής ευ οιδ ότι δόξει σοί τε και άλλοις, οΰδ' άκυρος πάνυ. Δια σπουδής γαρ ειχον ουδέν άλλότριον έπεισφέρειν τοις τοΰ Μαργουνίου νοήμασιν, άλλα τον νουν του πρωτοτύπου πιστώς έναπομάξασθαι τω έκτυπωματι. Είκίτως άρα κα'ι ευλόγως σοι άντιδωροϋμαι τούσδε τους ΰ'μνους, οίς, τό γε έπ* έμ,ο'ι, εΰ ποιών συζεύξειεν άν τις του αΰτοΰ κόμματος, ώς έ'ποςειπείν, ποιημάτια τών έν άγίοις Κλήμεντος του Άλεξανδρέως κα'ι Γρηγορίου τοΰ θεολόγου κα'ι Συνεσίου" ων έφαμίλλω γενομένω και τω ήμετέρω μέλει αίέν άοιδώ ύμνεϊν αθανάτους, ύμνεΐν αγαθών κλέα ανδρών, βαθεΐαν άλοκα δια φρενός καρπουμένω, έξης τα σεμνά βλαστάνει νοήματα. Δέομαι δέ σου και τοϋτο ίνα τής εις ημάς εΰνοίαςτου επισκόπου αξίωσης γενέσθαι παραίτιος, ον γεραίρω κα'ι σέβομ-αι τω έμώ θυμώ έν τοις μάλιστα, και περ'ι πλείστου ποιούμαι το γνώριμον αύτω γεγονέναι. Οΐσθα δέ και το τοΰ Θεοφράστου, ότι ει κοινά τα τών φίλων, αυτούς γε μάλιστα τους φίλους προσήκεν είναι κοινούς. Έρρωσο ΜΑΞΙΜΟΣ Ο ΜΑΡΓΟΥΝΙΟΣ, ΤΛΠΕΙΝΟΣ ΚΤΘΗΡΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ, ΚΟΡΡΑΔΩ ΤΩ ΡΙΤΤΕΡΣΟΥΣΙΩ, ΣΟΦΩΤΑΤΩ ΑΝΔΡΙ, ET ΠΡΑΤΤΕΙΝ. Κα'ι το περί εμέ σου ουκ άγεννές καί μοι τα μέγιστα κεχαρισμένον 6 BIBLIOGRAPHIE HELLENIQUE φίλτρον, σοφώτατε 'Ριττερσούσιε, καΐ το κόσμιόν σου τών ηθών, και δή και το περί τα καλά τών μαθημάτων γενναΐον, έκ τής γενομένης σοι προσφωνητικής επιστολές τών ημετέρων Άνακρεοντείων "Τμνων προς τον κοινον νών φίλον τον σοφώτατον Έσχέλιον, και μάλιστα έξ ονυχος, φασίν, έπέγνων τον λέοντα. Άνθ' ων οΰτοι γε σμικρολόγως ουδέ μην γλίσχρως άντεξισοΰν τα παρ' έμου τοις σοϊς οσα γε εις χάριν αγάπης ανήκει ειλικρινούς, ευ Γσθι, διεγερθήσομαι, ε! μίνον αύτος εϊης καν τούτω χαριζόμενος, ο τας άφορμάς μοι παρέχων τής τοιαύτης ορμής και τοις Ιξωθεν έπιτάγμασι. Χαίρω γαρ έγώ ουδέν ήττον άνταγαπώμενος παρά τοιούτων σοφών ανδρών, ή τα δυνατά προσταττόμενος. ΠερΊ δέ τών συντεθειμένων ήμΐν ώς Ιν παρέργω άνακρεοντείων άκριβοϋς εις την τών Λατίνων μεταφράσεως, τοΰτο και μόνον έρώ οτι μείζον έναπέθηκέ μου τή ψυχή το τοϋ περί σέ έρωτος κέντρον, ά'τε δή είκος τεθηπότος πάνυ τα σά. Ού'τω παρομαρτεις κατ ' ίχνος τοις, οΤς έγώ έν έκείνοις διανενόημαι και τοιαύτη τών λέξεων εύφραδία αμα κα! ο'ικειότητι, ώς μικρού κινδυνεύειν δόξαι τισ'ι μή μετάφρασιν άλλ' αύτουργίαν τινά, "ν οΰτως εί'πω, γενέσθαι τα σά. Τ αυτά σοι παρ ' ημών βραχέα τε και αυτο- σχέδια, οΤα δή προοίμ'· «'ττα τής περί σέ ημετέρας στοργής πλείοσι καταντλουμένων, τό γε νυν είναι, φροντίσιν. Έπ'ι σχολής δέ και τοΰτο συν θεώ μετ ' οΰ πολύ και μακρότερα. Συ δ'έν τώ μεταξύ έκάτερόν μοι ΰγιαίνοις τον ά'νθρωπον, και φιλοίης άντιφιλοΰντά σε τα μ.έγιστα. Ενετίηθεν, αχ'έ'τει τής ένσάρκου οικονομίας, μαρτίου έ ισταμένου. ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΥΤΟΝ ΑΛΛΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ. Πολύ μοι του προς σέ φίλτρου το αίτιον έγγίνεται, Κόρραδε λογιώτατε και σοφώτατε, και οτι σοφοΰ άνδρος φθάνομαι προτροπή, και οτι φιλέλλη- νος, και οτι (ουδέν γαρ κωλύει τοΐς σοΤς χρήσασθαι ρήμασι) φιλομαργου- νίου, ώστε με ταρχ ταΰτα άπηρτήσθαί σου τής ψυχής και σφοδρον άνάπτειν τον ϊρωτχ και δυσαποσπάστως έ'χειν σου τής τε μνήμης και τής περ'ι έμέ τηλικαύτης εύνοιας" καν άνεπτερώΟην πολλάκις προς σέ, έξ ου τα χρυσά σου ανα χείρας έ'λαβον γράμματα, καν έξεβιασάμην και τήν φύσιν αυτήν, καίτοι γε τοΟτ ' αύτο άργήν τε ουσαν και προς παν 'ότι χρηστον ψυχράν ANNEE 1601 7 δτι μάλιστα, εΐ μή ϊνθεν κάκεΐθεν επάλληλοι τε φροντίδες κα'ι νόσοι απροσδόκητοι περιήντλουν μου την ψυχήν. Άλλα γαρ ίνα μή πάντη άχαριστίαν όφλήσω, lie σοι τα μικρά ταύτα και άκαλλή αυτοσχέδια πέμψαι προήρημαι, ώσπερ άπαρχάς τινας xijc μεταξύ νών συνισταμένης φιλίας, ης έγώ τον σοφώτατον κάμοί έν τοις μάλιστα αΐδέσιμον Έσχέλιον παραίτιον τίθεμαι' προσε/ρησθον δή και άμφω παρ ' έμοΰ. Κάκεΐνος μεν αντί tiJc τηλικαυτης χάριτος τάς οι προσήκουσας άποίσεται άντεκτίσεις έκ των ενόντων ήμΐν. Συ δέ μή κατοκνοίης και έπιστέλλειν ήμΤν κα'ι προστάττειν τα προς τής ήμ.ετέρας δυνάμεως, και γαρ έξεις παρ ' ημών, ει και μήτατί) σή έποφειλόμενα μεγαλοπρέπεια και είλικρινεΐ περ'ι ήμας ευνοία, τα γοΰν ήμΐν δυνατά. Πετώντι γράφω καλάμ.ω, μετ* ου πολύ δέ εΰκαιροτέρας λαβόμενος αφορμής κα'ι μακροτέρ«ς τοις προς σέ χρήσομαι - γράμμασιν. Έν δέ τω μεταξύ έκάτερον τον άνθρωπον ύγιαίνοις μοι, - α'ι τώ σοφωτάτω Μάρκον τε Βέλσερον και τον ήμέτερον Έσχέλιον ώς παρ έμοΰ πρόσειπε. Ενετίησιν, αυγουστου ά φθίνοντος κατά το αφΚΘ' £τος σωτήριον. Viennent ensuite plusieurs pieces de vers latins a la louange du traducteur et de la traduction. Nous citerons seulement la premiere. in latinam interpretationem Hymnorum gr?corum Maximi Margunii, episcopi Cytherorum, quos eodern metro exposait c. clariss. Conradus Rittershusius, celeberrim? academise Altqrfianse antecessor. Argolico cecinit versu quos Maximus hymnos praeses Cytherum ecclesiae Margunius, hos latiae recinit felici imitamine Musas Altorfianae fama Rittershusius non minor ipse schol?, teii ceu carmine metri uterque certant, sed pari non commodant his illisque bono : graiae commercia linguae angustiore quod premantur limite, Ausoniae totum communio permeat orbem quo lumen usque publicum sol porrigit. Multa utrique tamen debetur gratia, mukus quod utriusque Christus est in versibus : cuius ab afflatu divino flaminis, ambo has texnere maximi laudes dei. Gregorius Bersmanus. Les Hymnes de Margounios sont au nombre de neuf. Le huitieme, le seul qui ait un interet historique, est adresse au diacre Nathanael Emboros; nous l'avons reproduit dans notre Bibliographie hellenique des XV' et XVI' siecles, tome II, p. lxvi. Ces Hymnes sont suivis de quelques pieces de vers grecs et latins par divers auteurs, mais aucune d'elles ne presente d'interet au point de vue de notre travail. Bibliotheque nationale de Paris : Y 540.
- Μάξιμου του Μαργούνιου επισκόπου Κυθήρων Ύμνοι ανακρεόντειοι = Maximi Margunii Episcopi Cytherorum Hymni anacreontici
- ΜΑΞΙΜΟΥTOΥ ΜΑΡΓΟΥΝΙΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥΚυθήρων | ΜΑΧΙΜΙ MAR-GVNII EPISCOPICYTHERORVM
