The cause of this study was formed by the observation that the Bayer aspirin, while in the beginning wasn't shaving any trace of free itelic acid, after its preservation, for a succession of months, under the influence of the day's light, started to show reaction of itelic acid, which through the passing of time, was becoming more intense.
Furthermore, it is proved that kinds of aspirin, which had been produced with the double crystallization from chloroform, are preserved better and in due time they don't show neither presence nor trace of free itelic acid.
Because of all the aforementioned took place a series of experiments, as regards the qualitative detection of the free itelic acid at the various kinds of aspirin, through the methal of the French Codex, without adding alcohol.
Following, was carried out, approximately, the quantitative determination of the free itelic acid, on the basis of the method of the colorimetric determination. Then, took place the determination of the melting-point of the various kinds of oxyitelic acid on the pure product.
Finally, the soap point of the oxyitelic acid was determined as it is registered in Greek and Swiss pharmacentical industry.
Αφορμή για τη μελέτη αυτη αποτελεί η παρατήρηση ότι η απσιρίνη Bayer ενώ στην αρχή δεν έδειχνε ίχνος ελεύθερου ιτεϋλικού οξέος, αφού διατηρήθηκε για σειρά μηνών υπό την επίδραση του φωτός και ημέρας, άρχισε να δείχνει αντίδραση ιτεϋλικού οξέος η οποία με την παρέλευση του χρόνου γινόταν εντονότερη.
Ακόμη έχει αποδειχθεί ότι είδη ασπιρίνης που έχουν παρασκευαστεί με διπλή ανακρυστάλλωση από χλωροφόρμιο, διατηρούνται καλύτερα και μετά από καιρό δεν δείχνουν ύπαρξη ούτε καν ίχνος ελεύθερου ιτεϋλικού οξέος.
Εξ αιτίας ολων αυτών έγινε μία σειρά πειραμάτων όσον αφορά την ποιοτική ανίχνευση του ελεύθερου ιτεϋλικού οξέος, στα διαφορα είδη ασπιρίνης, μέσω της μεθόδου του γαλλικού κώδικα, χωρίς την προσθήκη οινοπνεύματος.
Στην συνέχεια έγινε κατά προσέγγιση ο ποσοτικός προσδιορισμός του ελεύθερου ιτεϋλικού οξέος βάσει της μεθόδου του χρωματομετρικού προσδιορισμού. Ακολούθησε ο προσδιορισμός του σημείου τήξης των διαφόρων ειδών του οξυλιοϊτεϋλικού οξέος επί του καθαρού προϊόντος.
Τέλος προσδιορίστηκε ο βαθμός σαπουνοποιήσεως του οξυλιοϊτεϋλικού οξέος, όπως αυτός αναγράφεται στην ελληνική και ελβετική φαρμακοποιϊα.
