A study during which a series of experiments was made in rice cultivation in Mesini during 1931-1932. The study's goal was to prove that the exploitation system of cultivation was not appropriate as well as to make public that the fields become useless from the continuous exploitation.
According to scientist's the reduction of the harvest was due to the non-substitution of nurishing ingredients which were consumed quickly from the continuous cultivation.
The results from the experiments showed an increase in efficiency and ripeness by 3-8 days than the fields that were fertilized. Finally, a major increase was achieved in the fruits weight as well as perfect quality and taste.
Μελέτη κατά την οποία διεξήχθει μια σειρά πειραμάτων σε ορυζοκαλλιέργειες της Μεσσηνίας κατά τα έτη 1931,1932. Σκοπός της μελέτης ήταν να αποδειχθεί ότι το σύστημα εκμετάλλευσης των καλλιεργειών δεν ήταν το κατάλληλο καθώς επίσης να καταπέσει η αντίληψη ότι οι αγροί αχρηστεύονταν από την συνεχή εξαντλητική εκμετάλλευση.
Κατά τους επιστήμονες η πτώση της σοδειάς οφειλόταν στην μη αναπλήρωση των θρεπτικών συστατικών από τα οποία εξαντλώνταν γρήγορα από την συνεχή καλλιέργεια. Αποτέλεσμα των πειραμάτων ήταν η αύξηση των αποδόσεων και πρωιμότητα της ωρίμανσης κατά 3-8 μέρες υπέρ των αγρών που είχαν λιπανθεί. Τέλος, επιτεύχθει σημαντική αύξηση στο βάρος του καρπού καθώς και η τέλεια ποιότητα και γεύση αυτού.
