A report on the crucial part where weather takes place inside Aristotelian meditation when he concerns himself with sciences of nature. the ontological version of the meaning of weather combined with that one of measurements the practical version.
Weather appears as a minual where there is a substanual factor of a crucial change that interferes on the level of reality as well as that one of the conscunce of the scientist who examines this reality.
Αναφορά στο κρίσιμο μέρος που ο καιρός διαδραματίζει εντός του αριστοτελικού στοχασμού , όταν αυτός αφορά στις επιστήμες της φύσεως .
Η οντολογική εκδοχή της έννοιας του καιρού, συνδιάζεται προς εκείνη του μέτρου συνάπτεται προς την πρακτική της εκδοχή . Ο καιρός εμφανίζεται ως ένα ελάχιστο όπου συνυπάρχει ο ουσιαστικός παράγων μιας κρίσιμης μεταβολής που επεμβαίνει στο επίπεδο τόσο της πραγματικότητος όσο και της συνειδήσεως του επιστήμονος ο οποίος εξετάζει την πραγματικότητα αυτή .
