The study is about the establishment of an international scientific language, which would contribute to the directness of the scientific production to all the researchers. The shortage of a common international terminology necessitates the issue of great importance. There are two systems suggested which comprise the basis for the achievement of a solution for this problem. The first one is the common-verbal, which searches for names of scientific meanings in common words. Then, the second is idiolektiko according to which the proper words for special scientific terms are the finctions or the unusual. Finally, there are cited opinions related to the most appropriate use of language and mainly to the modern greek terminology.
Μελετάται η καθιέρωση μιας διεθνούς επιστημονικής γλώσσας, η οποία θα συνέτεινε στην αμεσότητα της επιστημονικής παραγωγής προς όλους τους ερευνητές. Η έλλειψη μιας κοινής διεθνούς ορολογίας καθιστά επιτακτική ανάγκη την επίλυση του ζητήματος αυτού. Στη μελέτη αυτή αναφέρονται δύο συστήματα τα οποία αποτελούν την βάση για την επίτευξη της λύσης του προβλήματος. Το πρώτο σύστημα είναι το κοινολεκτικό, στο οποίο αναζητούνται τα ονόματα των επιστημονικών εννοιών στις κοινές λέξεις. Το δεύτερο είναι το ιδιολεκτικό, κατά το οποίο καταλληλότερες λέξεις για ειδικούς επιστημονικούς όρους είναι οι πλασματικές ή οι ασυνήθεις. Τέλος, παρατίθενται οι απόψεις σχετικά με την καταλληλότερη χρήση της γλώσσας και κυρίως της νεοελληνικής ορολογίας.
