In places where there were no instruments to record the sunshine duration, this element was calculated through the observed nebulosity of the well known empirical relation of Angot. The same method is in regular use today though the net of instruments extends more and more. The errors are so great as to reach 15 to 20% and sometimes 40% or more. In this study a method is proposed, as simple as the aforementioned one, but reduces the error by more than 90%.
Το στοιχείο της ηλιοφάνειας είναι απαραίτητο για την εκμετάλλευση της ηλιακής ενέργειας, πέραν της θεωρητικής καθ' εαυτήν. Ηλιογράφοι δεν υπάρχουν σε όλους τους σταθμούς, αν και το δίκτυο αυτών επεκτείνεται συνεχώς. Το στοιχείο όμως αυτό υπολογίζεται σε όλες σχεδόν τις κλιματολογικές μελέτες διά του καλώς γνωστού τύπου του Angot h= H(1-N/8), όπου h είναι η ζητούμενη ηλιοφάνεια σε ώρα, H η θεωρητική ή αστρονομική ηλιοφάνεια και Ν η μέση νέφωση κατά την διάρκεια της ημέρας. Ο εμπειρικός αυτός τύπος παρέχει την ηλιοφάνεια με σφάλμα κυμαινόμενο μεταξύ 15% και 20%, ενίοτε δε και πέραν του 40%. Με την παρούσα έρευνα προτείνεται μέθοδος επιτυγχάνουσα ελάττωση του σφάλματος μεγαλύτερη του 90%, καθιστώσα τούτο της τάξεως του σφάλματος αυτού τούτου του ηλιογράφου.
