The high mortality of cardiogenic shock inspite of conventional treatment by chemical, electrical methods or by correction of thecirculating blood volume, led to the application of mechanical assistance to the circulation. The mechanical assistance to the heart may be delivered into parallel and series assistance. Theoretical analysis of the problem, by means of an electrical analogue, indicates that, while series assistance should always increase cardiac output and mean aortic pressure and decrease preload, parallel assistance may result in the same effects, only when there is an optimal relationship between the heart and the pump output.
Η υψηλή θνησιμότητα από καρδιογενή καταπληξία, εκτός από τη συνήθη θεραπεία με χημικές, ηλεκτρικές μεθόδους ή με την διόρθωση της κυκλοφορίας του αίματος, οδήγησε στην εφαρμογή της μηχανικής βοήθειας στην κυκλοφορία. Η μηχανική βοήθεια της καρδιάς μπορεί να χωριστεί σε παράλληλη και συνεχή βοήθεια. Η θεωρητική ανάλυση του προβλήματος με τα μέσα ενός ηλεκτρικού αναλόγου υποδηλώνει ότι ενώ η συνεχής υποστήριξη θα έπρεπε να αυξάνει συνεχώς την καρδιακή ενέργεια, να ισορροπεί την αορτική πίεση και να μειώνει, η παράλληλη υποστήριξη μπορεί να έχει τα ίδια αποτελέσματα μόνο όταν υπάρχει μια ευνοϊκή σχέση μεταξύ της καρδιάς και της ενδυνάμωσης του σφυγμού
