Previous publications by other groups claim that, in order to detect Seismic Electric Signals (SES) at epicentral distances r=100km, huge current intensities have to be emitted from the focal area. In this paper, we suggest a model, which explains that, even a current intensity of 1A, is sufficient to produce detectable SES at r=100km. This model also indicates that SES can be detectable within certain areas only, thus explaining the selectivity effect. It is also shown that, for big earthquakes only, i.e. with M=6.5-7.0, a magnetic field variation becomes detectable stimultaneously with SES; this was the case of the SES that preceded the 6.6 Kozani-Grevena earthquake in Greece. Also the physical basis of the ΔV/L-criterion is summarised in an Appendix; we emphasize that when the long dipoles are appropriately installed (i.e. in configurations suggested by VAN long ago), their measurements, when compared to those of the short dipoles, lead to an immediate recognition of noise (due to an artificial source lying up to several km far away)
Σε προηγούμενες δημοσιεύσεις, άλλες ερευνητικές ομάδες διατείνονται ότι για να ανιχνευθούν σεισμικά ηλεκτρικά ρεύματα (SES) σε επικεντρικές αποστάσεις r=100km, πρέπει να εκπέμπονται ρεύματα τεράστιας έντασης, από την εστιακή περιοχή του επερχόμενου σεισμού. Σε αυτό το δημοσίευμα προτείνεται ένα πρότυπο, το οποίο εξηγεί ότι ακόμη και ρεύματα έντασης 1Α είναι ικανά να δώσουν ανιχνεύσιμα SES σε απόσταση r=100km. Αυτό το πρότυπο αποδεικνύει ότι τα σήματα SES είναι ανιχνεύσιμα μόνο σε ορισμένες περιοχές, εξηγώντας έτσι το φαινόμενο της επιλεκτικότητας. Επίσης αποδεικνύεται ότι μόνο για μεγάλους σεισμούς με μέγεθος 6.5-7.0 μπορεί να ανιχνευθεί μεταβολή του μαγνητικού πεδίου συνοδεύουσα τα SES. Αυτό ακριβώς παρετηρήθη στον σεισμό 6.6 της περιοχής Κοζάνης - Γρεβενών. Επίσης, σε ένα ξεχωριστό κεφάλαιο, δίδεται περιληπτικά η φυσική βάση του κριτηρίου ΔV/L=σταθερό. Αποδεικνύουμε ότι, όταν τα ηλεκτρόδια των διπόλων μεγάλου μήκους εγκαθίστανται κατάλληλα, (δηλ. Με ένα τρόπο που έχει προταθεί από το ΒΑΝ αρκετά χρόνια πριν), οι αντίστοιχε τιμές ΔV/L που οφείλονται σε τεχνητές πηγές εγκατεστημένες σε αποστάσεις εως και αρκετά χιλιόμετρα από το σημείο μέτρησης, διαφέρουν σημαντικά από τις αντίστοιχες τιμές των μικρών διπόλων και ως εκ τούτου οδηγούν σε μια εύκολη αναγνώριση του θορύβου
