ΓΕΩΛΟΓΙΚΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΗΦΑΙΣΤΕΙΑΚΩΝ ΠΕΤΡΩΜΑΤΩΝ ΠΛΟΥΣΙΩΝ ΣΕ ΑΛΚΑΛΙΑ ΚΑΙ ΥΠΕΡΚΟΡΕΥΜΕΝΩΝ ΣΕ ΔΙΟΞΕΙΔΙΟ ΤΟΥ ΠΥΡΕΤΙΟΥ

GEOLOGICAL SIGNIFICANCE OF THE PRESENCE OF ALKALI - RICH AND SiO2 OVERSATURATED VOLCANIC ROCKS IN GREECE (Αγγλική)

  1. Ψηφιακό τεκμήριο (Άρθρο Πρακτικών)
  2. Άρθρα πρακτικών
  3. Ελληνικά
  4. Κισκύρας Δημ Α
  5. 1989
  6. 210-236
    • More than one thousand of specimens of Greek volcanic rocks have been petrochemically analysed after the Sawarizki system. It is found that only seven out of them correspond to peralkaline rocks. These rocks, characterised from the mineralogical point of view by the presence of aegirine derive from foor areas. The two first have been sampled in the Quartenary volcanic area of the islands Antiparos and Milos respectively, and the other five in the Mesozoic volcanic area of Macedonia, i.e., two derive from the spilitic - keratophyric serie of the mountain Paikon and the other three from a district close to the Greek - Yugoslavic boundaries. One out of the seven paralkaline rocks, the Paikon spilite, is semisaturated with SiO2 so that it may be considered as a melanocratic rock. On the contrary, all the other specimens are oversaturated with SiO2 due to a strong differentiation of magma and may be classed as alkali rhyolites with excess of alkali over alumina, like pantellerite, especially the Antiparos. The alkalinity of the Paikon spilite may be attributed to a contamination of hot lava during its cooling by sea water
    • Η παρουσία ηφαιστειακών πετρωμάτων στην Ελλάδα, πλούσιο σε αλκάλια, έγινε για πρώτη φορά το 1929 οπότε και δόθηκαν τέσσερις χημικές αναλύσεις δειγμάτων λάβας από την Αντίπαρο, από τις οποίες η μία αντιστοιχεί σε υπεραλκαλικό πέτρωμα. Στην περίπτωση αυτή πρόκειται για πέτρωμα το οποίο αργότερα χαρακτηρίσθηκε ως αλκαλικός ρυόλιθος με αιγιρίνη. Από πετροχημικής άποψης η λάβα αυτή κατατάσσεται στην κατηγορία του παντελερίτη, δηλαδή ενός πετρώματος που έχει βρεθεί σε ελάχιστες περιοχές της γης, όπως στο ιταλικό νησί Παντελερία, από όπου προέκυψε και το όνομα, στην περιοχή του Βορ. Ρήνου, Αραβία, Κένυα και Αβυσσινία. Η διαπίστωση αυτή αποτέλεσε αιτία για την πραγματοποίηση αυτής της μελέτης, η οποία ασχολείται γενικότερα με τις δυνατότητες σχηματισμού στην Ελλάδα ηφαιστειακών πετρωμάτων ισχυρά αλκαλικών εως υπεραλκαλικών και τη γεωλογική σημασία που μπορεί να έχει η παρουσία τέτοιων πετρωμάτων στην Ελλάδα, η οποία από γεωχημική άποψη θεωρείται ασβεστοαλκαλική περιοχή. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την εργασία αυτή παρουσίασαν οι ηφαιστειακές περιοχές Αντιπάρου και Μήλου, διότι σε αυτές είχαν βρεθεί πετρώματα πλούσια σε διοξείδιο του πυριτίου, τα οποία είναι πλουσιότερα σε αλκάλια