Along the east-central Lavreotiki, from the area of the Kaki Thalassa Kerateas, southward of Aghios Constantinos Lavrion occur dispersed tectonized relicts of various lithological composition, dimensions and position. These relicts consist an unknown up to now semiseries within the Attico-cycladic massif, having a Jurassic?-Campanian age, which was located in normal sequence (radiolarites, argillites, ophiolites and limestones) southwards of the Aghios Constantinos village in Lavrion. The deposits of this new semiseries to which we will attribute the name "Aghios Constantinos Semiseries", are tectonically emplaced between the older deposits of the autochthonous system and the autochthonous phyllitic system and occur as a "Tectonic Window".
The lithologic composition, the geographical distribution and the geometric setting of the relicts reveal that they are parts of a tectonized, fragmented isopic zone the "Lavrion Zone" which belonged to the Eastern Hellenides. Paleographically, this zone was developed eastwards of the autochthonous phyllitic system.
Μέχρι σήμερα, είναι γνωστό ότι η Λαυρεωτική δομείται από δύο συστήματα (ισοπικές ζώνες) μεταμορφωμένων πετρωμάτων (HP, LT), των οποίων η λιθοστρωματογραφία τους, η παλαιογραφική τους και η τεκτονική τους θέση, καθώς και η ένταξη τους σε κάποια από τις ισοπικές ζώνες των Ελληνίδων αμφισβητούνται.
Στην ανατολική Λαυρεωτική εμφανίζονται διάσπαρτα τεμάχη, τα οποία παρεμβάλλονται μεταξύ των τριαδικών σχιστολίθων και μαρμάρων του αυτοχθόνου υβώματος και του επωθημένου φυλλιτικού συστήματος. Αυτά τα τεμάχη νοτιότερα του Αγίου Κωνσταντίνου (πρώην Καμάριζα), συνιστούν μία νέα σύνθετη ημισειρά άγνωστη στο γεωτεκτονικό πλαίσιο των Ελληνίδων. Η ημισειρά αυτή αποτελείται από ολοπελαγικά ιζήματα (ραδιολαρίτες, αργιλίτες), ωκεάνια πετρώματα (οφιόλιθους), επινηρητικούς ασβεστόλιθους με βενθονικά τρηματοφόρα και επιπελαγικούς ασβεστόλιθους με Globotruncana. Η νέα σύνθετη σειρά που ανακαλύφθηκε στη Λαυρεωτική, ανατρέπει όλα τα μέχρι σήμερα γεωλογικά δεδομένα για την περιοχή και αποδεικνύει ότι αυτή δομείται από αποθέσεις που ανήκουν, τουλάχιστον σε τρία συστήματα (ισοπικές ζώνες). Στην εργασία αυτή, που έχει χαρακτήρα επισήμανσης, περιγράφεται η ακριβής λιθοστρωματική διάρθρωση των υπολειμματικών αποθέσεων, η εξέλιξη τους, η σχέση τους με τις υποκείμενες και υπερκείμενες αποθέσεις, μεταξύ των οποίων παρεμβάλλονται και καταβάλλεται προσπάθεια χαρακτηρισμού και ένταξης τους στο γεωτεκτονικό πλαίσιο των Ελληνίδων.
