The most important novels of the "lonely man" written untill the end of the second world war are referred. This kind of literature influenced a lot all the west-European culture and increased the sensitivity of the people. In the present article lonely persons referred in the novels of Dostoyiefsky, Hamsun, Kafka, Camys and Bellow, are analyzed.
Αναφέρονται τα σπουδαιότερα "μυθιστορήματα του μοναχικού ανθρώπου" ως το τέλος του τελευταίου παγκόσμιου πολέμου, τα οποία άσκησαν σημαντική επίδραση σε όλες τις δυτικο-ευρωπαϊκές λογοτεχνίες και διαμόρφωσαν αποφασιστικά την καλλιτεχνική ευαισθησία του κοινού. Αναφέρονται και αναλύονται μοναχικοί τύποι μέσα στα μυθιστορήματα του Ντοστογιέφσκι, του Hamsun, του Κάφκα, του Καμύ και του Bellow.
