- (14) Ελληνική Βιβλιογραφία (ci. 1466-1800). Τόμος δεύτερος. (Παράρτημα) - Προσθήκαι - Συμπληρώσεις - Διορθώσεις
- 1151.--HISTORIAE / RADICIS SCILLAE MARINAE / PHYSICO-MEDI- CAE / SPECIMEN I./ QVOD / CONSENSU MEDICO RUM OBDINIS / IN ALMA FRIDEBICIANA,/ PRO / GBADU DOCTOBIS / BITE CAPESSENDO,/ DIE XXIV. SEPTEMBBIS MDCCXCIV./ PUBLICE DEFENDET / Ε U S Τ Α Τ Η I US ATHANASIUS/ GRAECUS,/ SOCIET. NATURAE CURIOSOR. HAL./ SO- DALIS./ HALLAE,/ TYPIS BATHEANIS. 22x19 έκ. — <ρφ. [2|-|-σσ. 48—Β e t li c s d a, M I): U.S. Nalional Library of Medicine W4 H18 1794 ΑΙ (Μοναδικόν άναφερόμενον άντίτυπον είς NUC τόμ. 24 σελ. 604 ΝΑ 0474818) Λευκή ή δευτέρα σελίς. Είς τήν τρίτην: FAUTORWUS,/ ΡRAECEPTORIBUS, AMICIS,/SA- CRVM. ΕΙς τήν τετάρτην σελίδα: ΚΗΔΕΜΟ'ΣΙ Ι ΔΙΔΑΣΚΑ'ΛΟΙΣ ΚΛΓ ΦΙΆΟΙΣ / ΠΑΡΑ' ΤΟΥ' ΣΥΝ ΓΡΑΦΕ'ΩΣ / τουτί / τόΡΙΒΛΙΔΑ'ΡΙΟΝ / ανατίθεται. Είς σσ.[1]-2: PROLEGOMENA. Τό κείμενον τής Διατριβής διαιρείται είς τρία κεφάλαια και δη- μοσιεύεται είς τάς σελίδας 3-41: Sectio I: Historia Naturalis Scillae (σσ. 3-7)— Sectio Π: llistoria literaria Scillae apud veteres (σσ. 7-18)— Sectio III: Scillae chemica (σσ. 18-41). Είς σσ. 42-43: Theses (1-14). 1794 ΕΠΙΠΡΟΣΘΗΚΑΙ - ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΕΙΣ - ΔΙΟΡΘΩΣΕΙΣ 461 Εις σσ. 44-45, ελληνιστί: Κούρτ Σπρονγγέλιος,. \ιδάσκαλος τής τέχνης 'κιτρικής τι» ένδοξιοτάτι» και προςφιλεζάτφ ΑΘΑΝΑΣΙΩ, εϋ πράττειν.......Ί'-ν "Αλλη έκτη φθίνοντος Βοηδρομιώντος αψΊδ. ΙΙρβλ. σελ. 44: ...Αντί] γαρ ΣΟΥ ή εμπειρία και των άλλων και της μάλιστα ιατρικής τέχνης, υί' μόνον προσ- φιλέζερόν ΣΕ πεποίηκε τοις έταίροις, άλλα και χρήσι/ιον τη πατρίδι και βέλτιζον επαινεί πολίτην... Εις σσ. 45-46: ATHANASIO SUO S.D. ΙΟ. GUIL. GEBAUER. Φιλική προσφώνησις, λατινιστί. Εις σσ. 46-47: ΕΥΣΤΑθ/Ω ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ Γερ άσι μος δ Γρ η γ ο ρ ί ν η ς έυδαιμονείν. Πολλοίς μεν ϊσιι>ς των τα ΣΑ έπαινούντων, κα'ι των παρόντων σΐ'νηδο/ιένωι· ΣΟΙ ξένα αν νομισθείη, και άήθη τα ημέτερα οι' πάνντοι των έκέινων σννάδοντα. 'Εκείνοι /ιέν γαρ χαριστηρίυνς σοι λόγονς αΐ'ν- τάξαντες, τοις ΣΟΙΣ έντρυφώσιν άμα προτερήμασιν, έκαστον ώσπερ έν αγορά προβαλλόμενοι, ήμεϊς δε κάιτοι το εαυτών τω δικαία) των κατά ΣΟΥ επαίνων ολη ψυχή συνεισφέροντες, τούτοις έναμβρυνύ- μεθα, άλλ' οι'νγε άλλοις τη διανοία προσεπεβάλλυμεν, άπερ ήμϊν πολλω δοκεϊ έκέινων μείζω και σπουδαιό- τερα. 'Εκείνα μεν γαρ ή τοις πάσιν ήδη τυγχάνει (ομολογονμενα, ί) μακρόν λαβείν μι) δυνάμενα, οιονεί στεντωρίω κηρύγματι, όσον ονπω διαγγελεί πανταχόσε ή φήμη φοιτήσασα. Έμέ δε τοιάντην αφηρημένοι· ήδονήν, τοιούτον κειράμενον φίλον, τι αν και φιλοσοφείν άναγκάσειε άφιλοσόφως ένταίΟα παντάπασιν έχοντα, και την ΣΗ Ν άπονσίαν μηδέ χαλεπώς φέρειν δυνάμενοι'; ου γαρ δήπυυ ημών ή προσόρμισις προς Λαιστρυγόνας // και Κύκλωπας γέγονεν, ως αν τις 'Οδυσσέα επαίνων φαίη, ουδέ βία φερομένοις ανέμων πολλών ανθρώπων Ίδείν άστεα και γνώναι τον νόον συ/ιβέβηκεν, άλλα προθεμένης ημών της γνώμης, μακράν όδόν κα'ι έπίπονον στειλάμενοι, επί ξένης. "Ενθα λενκάγε φύλα νέμονται άρειμανέιων Γερμανών, ύπερόριοι γεγενήμεθα, τά της Ιεράς των Άσκληπιαδών τέχνης οργιά μυηθησόμενοι. ΚάνταίΌα τάΐ'της άμφιλαφώς έχόμενοι, και τάς καθ' εαυτούς μελετάς προς αλλήλους δημοσιέυοντες, μεγί^ην εντεύθεν την δνησιν έκαοπον/ιεθα. Τούτων δη σνναποδημονντων ΣΟΙ φίλτατε, και πάντων άφνω ζερονμένψ, τίμοι τη ΣΗ ομιλία ίσον και γένοιτο; νυν /ιέν γάρ το συχνόν της άπολάνσεως κλέπτει της ευφροσύνης την άισθη- σιν, μικρόν δέ ΣΟΥ χο)ρισθείς την κατά ΣΕ μνήμην άγενώς οιδα όισό/ιενος. δυσμενή δήποθεν τά της τύ- χης, προς το δοκούν μεταποιούσης άέι τά ημέτερα! ονπω γάρ άκριο, φασϊ δακτί'λω τών αγαθών πειρα- θέντας καταλιπούσα ημάς οιχεται την βραχείαν ήδονήν. άφαιρεσαμένη ή βάσκανος. 'Αλλά γάρ μακρόν αν έιη τφ λόγιο περινοζείν τά τής τύχης παίγνια, δα' ήμέραι επί τών έργων ήμϊν δεικνί'όμενα. Σν τοίννν, ώ λωστε, τής τύχης όφθήναι κρείττιον σπούδασαν, έκ πολλ.ού προς τό ταύτης πόμα τοις εκ φιλοσοφίας φαρμάκοις ΣΛΥΤΟ'Ν παρασκευασά/ιενος. Και ειπερ ημάς άέι συνείναι πεφθόνηται. έαυτοίς αλλήλους όνα- τυπώσαντες, παρόντων σοφιζώμεθα μίμημα. αντί τής θέας την μνήμην έχοντες. 'Εγώ δέ την τύχην οΰ παύσω προσευχόμενος /ιηχανήσασθαί τι καινόν και συναγαγεϊν ποτέ τους τοσούτω αλλήλων απέχοντας. Έρόω/ιένως, εύθυμων διαβιιόης φίλων άριζε. Μαιμακτηριώνος φθίνοντος, έν Άλ.η τής Σαξωνίας ,αψπδ. Εις σελ. 48: ΕΥΣΤΑΘΙΟ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ Α η μητριός Ζαφειρίδης εύ έχειν. 'Ήκε πλείστήν μοι κομίζουσα την θνμηδίαν ή ακοή, την τών έξοχων ανδρών κατά ΣΟΥ ψι)φον διαγγέλλουσα. ην μεν γάρ αεί έν έλπίσι. μάλλον δέ σαφώς έγίνωσκον, τής τοιαύτης ΣΕ ψήφοι' μη άπο- τένξεσθαι, νϋν δέ ταύτας ορών γνώμη σοφών πίστωΟέισας ανδρών, άτι μάλιστα ήδυμαι, και σννήδομαι. 'Αλλά ΣΟΙ μεν ουδαμώς, οιδα γάρ ΣΕ μετριοφρονούντα τω πράγματι και ουδέν, ή τά καθήκοντα ΣΟΙ κα'ι ώφειλόμενα ποιήσαι πανταχού λέγοντα, άλλα τη τέχνη άι·τή και τή πατρίδι τη εαυτών, εκείνης μέν γάρ εκτενείς, ε"ν οιδα, τή σαντυύ φύσει και φιλοπονία τους ορούς ές /ιήκιστον, σαυτοϋποιών άξια, τή δέ πατρίδι κόσμος έση, οϋχ όπως Ίπποκράτι\ν εκείνον τον πάνυ έκμιμησάμενος, άλλα και περί την άλλην παιδέιαν ές τέλος έξασκησά/ιενυς. "Ούτοι δή ου μόνον ΐατρεύων, άλλα δη και φιλόσοφο»· έπί ΣΟΙ τάυτη παρέξεις γάνυςθαι. 'Αλλά τούτων άλλος μέντις αν ειποι πλείονα, εγώ δέ ώς αν μη τού κατ' έπιστολήν μέτρου έκπέσοιμι, σιωπή τά κατά ΣΕ και τά παρά ΣΟΥ παραπέμψαι εγναικα. ΣΟΙ δή, αδελφέ δντως τρι- πόθητε, τής άκαπηλέυτου ημών φιλίας μελέτω. οντω γάρ αν έιη τά τής ζημίας ελάττωνα. ευδαιμονιών, έρόιοσο φίλτατε. Έν "Αλη τής Σαξονίας Μαιμακτηριώνος φθίνοντος. ,αψ
- Ε U S Τ Α Τ Η I USATHANASIUS
