ΠΕΤΡΑ ΣΚΑΝΔΑΛΟΥ, μετά ΤΩΝ ΠΕΝΤΕ ΔΙΑΦΩΝΟΥΣΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ

  1. (09) BIBLIOGRAPHIE HELLENIQUE XVIII TOME PREMIER
  2. 309 ΠΕΤΡΑ ΣΚΑΝΔΑΛΟΥ, μετά ΤΩΝ ΠΕΝΤΕ ΔΙΑΦΩΝΟΥ- ΣΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ συντεθεΐσα, ύπο τοΰ ποτέ θεοφιλέστατου επισκό- που ΗΛΙΟΥ ΜΗΝΙΑΤΗ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΙΝΕΩΣ (sic), και έκτυπω- θεΐσα πλείστη επιμέλεια, και δαπάνη, του α'ιδεσιμωτάτου πρωτοπαπά κεφαλινίας (sic) κυρίου Φραγγίσκου πατρός αΰτοΰ έν τω 1718" νΰν δε αύθις μετατυπωθεΐσα δια δαπάνης καϊ επιμελείας, τοΰ ΡΟΥΣΗ ΙΩΑΝΝΟΥ ΚΟΝΤΟΥΡΟΥΣΗ, έκ Κοζένις (sic). Έν τω 1743. έν μηνι Άπριλλίω 20. έν Λιψία. In-4° de quatre feuillets non chiffres (dont le quatrieme blanc) et 100 pages. Edition de la plus insigne raretd. En tete du volume, on lit successivement les documents ci- apres : Τοϊς «ριλοχρίστοις άναγνώσταις χαίρειν. Πέτρα σκανδάλου το παρ^ν επιγράφεται έγχειρίδιον, ώ φιλόχριστοι 312 BIBLIOGRAPHIE HELL^NIQUE "τής ορθοδόξου εκκλησίας παίδες, ό'τι περί τών πέντε διαφορών διαλαμ βάνει, α! δποΐαι ώσπερ λίθος προσκόμματος κείνται μεταξϋ ττ}ς 'Ανα- τολικής τε και Δυτικές εκκλησίας άφιστώσαι και διασχίζουσαι αύτάς άπο τήν προτέραν ένωσιν, τήν οποίαν εϊχον, πριν να τεθτ) ε':ς το μέσον αύτη ή πέτρα, δηλαδή πριν να έπινοηθοΟσι άπο τους Λατίνους αύται τών δογμάτων αϊ καινότητες, έξω τής διδασκαλίας τοΟ Χρίστου, τών αποστόλων, τών προφητών και τών αγίων. Συνετάχθη δε πάρα του θεοφιλέστατου επισκόπου Κςρνίκης και Καλαδρίτων κυρίου 'Ηλίου τοϋ Μηνιάτου, ώς είναι φανερ'ον και άπο εκείνα όπου γράφει 6 ίδιος αΰτοϋ πατήρ α'ιδεσιμώτατος πρωτοπαπάς Κεφαλληνίας. Στρατεύεται δέ εναν- τίον εις τάς Ρηθείσας πέντε διαφοράς, φανερώνον ό'τι σφαλερώς έκαινο- τομήθησαν και ότι πρέπει νά εϋγη από τήν μέσην αυτή ή σκανδαλο- ποιος πέτρα, και οϋ'τω να γένη ή ένωσις τών εκκλησιών, με τήν συνά- φειαν του ακρογωνιαίου λίθου Ίησοΰ Χρίστου. Φαίνεται δε πώς να εδόθη και άλλην φοράν εις τύπον παρά τοϋ α'ιδεσιμωτάτου πατρός του, πλην ουκ έχει ούτως, αλλ' ώς φαίνεται το έδωσεν ε'ις τήν Βενετίαν, ώς εναντίον όμως τής δόξης αυτών δέν το έτύπωσαν. Εϋρίσκωντάς το ουν τόσον εις τους χριστιανούς ωφέλιμον ό έν πραγματευταϊς τιμιώτατος κύριος 'Ρούσης, υιός τοΰ 'Ιωάννου Κοντορούση, ό εκ Κοζένης (sic), δεν έλυπήθη τήν δαπάνην διά τήν ώφέλειαν τών αδελφών ώς φιλόχρι- στος, άμή έξοδίασε και το έτύπωσαν. Δέξασθε λοιπόν αυτό παρ' αύτοΰ ώς δώρον, και ευχεσθε τον θεόν ύπερ αΰτοϋ οί άναγινώσκοντες. Εν τϊ) πόλει Βοροσλαυία, αψμγ', σεπτεμίρίου ά. ό έν Ιερομονάχοις ελάχιστος Ίάκωδος δ έκ Μήλου. 'Ιακώβου ιερομόναχου τοΟ Μηλίου στίχοι ηρωικοί είς τον θεοφιλέστατον έπίσκοπον Ήλίαν τον Μηνιάτην. "Ηλιος ώς ζών ήματι ήλθες i' 'Ηλία πασιν" ήυτε μήνη νυκτί λόγοις σοΐς, Μηνιάτα, φαίνεις·. Μοϋνος έπώνυμον ήελίω μήνη τε διπλοϋν σόν, θειότατ , εϊκασας, ώς το 'πίκλημα φερώνυμον είναι. Έτεροι τοΟ αΰτοΟ είς τον τιμιώτατον 'Ρουσην. Εύκλεές όψιγόνοισι μέτα 'σταισ' ούνομα, 'Ρούση, ANNEE 1743 εΰκλεές αύτοίς δώρον όρέξαντ' ε!ν δαπάναις σαίς, Πέτρην σκανδάλου, πόνον 'Ηλίου Μηνιάταο. Χαίρε μέγ' όλβιε κ' είν οΰρανοίς δέχνυσο μισθόν. "Ετεροι τοΟ αύτοΟ εις τον άναγνώστην ώς άπο της βίβλου. Χείρες Μηνιάτου τεύξαν με πέτρην προβόλειον, τους καινούς κενεών μύθους ό'φρα κάρτεϊ συνθλώ. Χείρεσιν ουν με λαβών φίλ' ΰπερφίαλον κάρα βάλλε Λατίνων, Χριστοΐο κατ' α'φόμενον σαοτ^ρος, Δαδίδης ώσπερ Γολιάθ όδρίμοιο γίγαντος. Δωτίνην δε δίδωσί με 'Ρούσης Κοζενιώτης. Έτεροι στίχοι πολιτικοί εις ιδιωτικήν τάσιν ( Εί έρωτας, ώ φίλε μου, άκοΰσαι το ονομά μου, Πε'τραν σκανδάλου λέγουσι πάντες τούπίκλημά μου" 'Ηλίας με έσύνθεσεν ό θείος Μηνιάτης, Κερνίκης ό επίσκοπος, ό Κεφαλληνιάτης. Στερεωμένη στέκομαι, γλώσσας τρίβω Λατίνων, ώς ό κρημνός τα κύματα εις τδν αΐγιαλόν εκείνον' έν Tij Λιψία με έτύπωσε Βερνάρδος Χριστόφορος, όστις τυπογράφος ά'ριστος Ιστ' ώς ούδένας άλαλος" τα έξοδα έπλήρωσε πραγματευτής ό 'Ρούσης, Κοζενιώτης και υιός 'Ιωάννου Κοντορούση. Λάβε με ε'ις τάς χείρας σου, καλώς άνάγνωσαί με, και ένδον εις τα στήθη σου εϋμορφ άπόθεσαί με' νοήματ' έχω εϋμορφα και να τά ένθυμασαι, δια να τάποκρίνεσαι οτ' άλλος έρωτα σε' έχω έν ταίς άγκάλαις μου λόγια διδασκάλων ανατολικών και δυτικών και πολλών σοφών ά'λλων. Δόγματα είναι αλάνθαστα όφελος τί)ς ψυχής σου, καλότυχος άν τά κρατάς μέσ' ε'ις την κεφαλήν σου' όταν με διαδάζης μακάριζε τόν Μηνιάτην Ήλίαν, και εΰχου νά έχης βοηθόν την δέσποιναν Μαρίαν, δεήσου άκόμι τόν θεόν νά έχωσιν ύγείαν δ 'Ρούσης και ή συμβία του μ' ολα τους τα παιδία. "Υστερον αν δέν βαρύνεσαι δεήσου δια να σώση και τήν ψυχήν τήν άμαρτωλήν ωχ να ελευθέρωση εκείνου δποϋ έγραψε τους στίχους δποϋ βλέπεις, καϊ σι) εις τήν κρίσιν τοϋ θεοΰ πλούσια να το εΰ'ρης. Εις τους χίλιους χρόνους τρεις σαράντα και επτακόσιους άπδ τήν ενσαρκον Χρίστου γέννησιν τοϋ σωτήρος, εις τήν πρώτην έγράφηκαν μηνός τοϋ σεπτεμβρίου, έν τη" περιφήμω και κλεινή" πόλει Ποροσλοδίου' δάκτυλοι δέ τους έγραψαν 'Ιακώβου Μηλιώτου, ιερομόναχου εΰτελοΰς έλληνος νησιώτου" ό'ν έχουσ' έφημέριον οί ευσεβείς 'Ρωμαίοι πραγματευταΐ δποϋ ευρίσκονται εις εκείνα τα μέρη, και ό θεδς να τους βοηθή* πάντοτε εις τα Ιργα δποΰ κοπιάζουν, και να εΰτυχοϋν νύκτα και τήν ήμέραν. Bibliotheque nationale d'Athfenes : Thool. 2288. [Bibliothfeque d'Athanase Bernardakis a Athenes. Bibliotheque de la ville d'Argostoli (Ciphalonie) : 688.]
  3. ΗΛΙΟΥ ΜΗΝΙΑΤΗ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΙΝΕΩΣ