ΤΟΥ ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΥ ΧΑΙΡΩΝΕΩΣ

  1. (09) BIBLIOGRAPHIE HELLENIQUE XVIII TOME PREMIER
  2. 31 ΤΩΝ ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΥ ΧΑΙΡΩΝΕΩΣ. Ελληνικών, και Ρωμαϊ- κών Παραλλήλων Μετάφρασις ακριβέστατη εις άχλί]ν διάλεκτον. ΤοΟ Έκλαμπροτάτου Λογίου, και έν Λογίοις Έλλογιμωτάτου Κυρίου 1. 1 frame pastoral paru en 1696. Κυρίου Κωνσταντίνου, Υίοϋ του Γαληνότατου καί Φιλοχρίστου Ήγεμό- νος Πάσης Ούγγροβλαχείας, Κυρίου Κυρίου 'Ιωάννου Κωνσταντίνου Βασσαράδα Βραγκοδάνου. έν Βουκουρεστίω, Παρά Άνθίμω Ίερομο- νάχω, τω έξ 'Ιβηρίας, αψδ'. Ιιι-8° de 6 pages non chiffrees (appartenant au premier caliier) + πβ' (82) pages chiffrees. Volume de la plus extraordinaire rarete. Les pages 2-3 non chiffrees contiennent l'opitre dedicatoire sui- vante : ΤοΓς φιλομαθεστάτοις άναγνώσταις "Ανθιμος Ιερομόναχος, δ έξ 'Ιβηρίας και τυπογράφος της έν Βουκουρεστίω αυθεντι- κής τυπογραφίας, υγίειαν παρά ΘεοΟ καί των ποθούμενων έπίτέυζιν. Ο ζήλος τη"ς έμφυτου σας φιλομαθίας με βιάζει, ώ φιλομαθέστατοι αναγνώσται, να είμαι πάντα επιμελής καί άοκνος εις εύ'ρεσιν σπουδαίου τίνος πόνου δια πληροφορίαν τής φιλομαθέστατου (sic) σας γνώμης. Οθεν μαθών οτι από τους έκλαμπροτάτους, λογίους καί θεοφύλακτους υίούς του γαληνότατου καί φιλοχρίστου ημών αύθέντου κυρίου κυρίου Ιωάννου Κωνσταντίνου Βασσαράβα Βραγκοβάνου, ο λογιώτατος, έλλόγι- μ3ς καί γαληνόφρων κύριος Κωνσταντίνος να έμετάφρασε τα ελληνικά *«ι ρωμαϊκά Παράλληλα τοΰ Πλουτάρχου εις τήν άπλήν γραικήν διά- λεκτον, ποσώς δεν αμέλησα να μεταχειρισθώ μύριους τρόπους να κατα- πεισω τήν αύτου έκλαμπρότητα να τά έκδώση εις τύπον * το όποιον μόλις ετυχον, διά μέσου συχνών κα'ι ακαταπαύστων ικεσιών, άποστρεφόμενος ή εχλαμπρότης του, ώς ταπεινόφρων, συνετός κα'ι φρόνιμος, τους ματαίους κρότους καί κενοΰς επαίνους, ώς τών δοκησισόφων καί δ'χι τών όντως σοφών Ιδίους. 'Ιδού λοιπόν όπου τα προσφέρω εις τήν άγχινουστάτην σας συνεσιν καί σκέψιν συνετωτάτην. "Ομως διά να θαυμάσετε μάλλον καί μάλλον αύτοΰ τοΰ έκλαμπροτάτου μεταφραστου τήν σαφήνειαν, ού μήν δε *λλα και άκραν πολυμάθειαν, λάβετε, σας παρακαλώ, αύτοΰ τοΰ Πλου- τάρχου τό έλληνιχίν χείμενον ' επειδή καί θέλετε Ιδί) ότι ποσώς δεν άμέ- λησεν, όπου ήτον έλλειπής ό Πλούταρχος, ν' αναπλήρωση με μεγάλην απουδήν τήν ϊλλειψιν, καταστρο')σας ή Έκλαμπρότης του εις πλάτος t^v '.στορίαν έκείνην, όπου ό συγγραφεύς μετά βίας εγγίζει. 'Ομολογώ βε'βαια πώς εϋθΰς όπου τ' άνέγνωσα, έμακάρισα τόν γαλη- νότατον ημών αύθε'ντην, επειδή και ανάμεσα εις τές άλλες θεόδοτες χάρες έχάρισεν ό θεός τη αϋτοϋ ΰψηλότητι και υιούς, οί όποιοι, δια τήν άκραν αυτών παρ' ήλικίαν άρετήν, γνώσιν και πολυμάθειαν, είναι ζηλωτοί ε'ις τον κόσμ.ον και έπίφθονοι. Βεβαιοϋσι τοϋτο 'όσοι τους συνα- ναστρέφονται, βλε'πουσι και συνομιλοϋσιν εντόπιοι και άλλοδαπεΐς. Μακα- ρίζει τον εαυτόν του ό σοφολογιώτατος διδάσκαλος τοϋ ίεροϋ ευαγγελίου τής μεγάλης εκκλησίας κύριος κύριος Γεώργιος ιερεύς ο Μαϊώτης, οχ ι τόσον διατι τοιούτων ευγενών, ενδόξων και τοσούτου κοσμοφήμου αύθε'ν- του υιών έχρημάτισε διδάσκαλος, άλλα διατί έχάρισεν ό θεός ττ)ς ίερο- λογιότητός του τοιούτους άγχινουστάτους μαθητάς, οί οποίοι δια να είναι άγχινουστάτου πρωτοτύπου εικόνες έμψυχοι, χωρίς κόπον, άμή με μικράν λογικήν ψηλάφησιν σύρουσι θαυμασίως προς εαυτούς τής διδασκαλίας το άνθος, καθώς το ήλεκτρον με βραχεϊαν εντριψιν εΰθΰς προβάλλει τήν εμφυτόν του έφελκτικήν δύναμιν. Δεχθητε λοιπόν ώς τόσον άσμενοι το ύμϊν προσφερόμενον έ'κλαμπρον πόνημα εις μαρτύριον τών παρ' έμοϋ όμολογηθέντων, και ώς μικρόν ένέχυρον τϊ)ς προς υμάς άκιβδήλου, άδολου και ειλικρινούς αγάπης. "Ερρωσθε. Bibliotheque de Georges Baltazzi (a Athenes). [Bibliotheque de l'Academieroumaine (a Bucarest).]
  3. ΤΩΝ ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΥ ΧΑΙΡΩΝΕΩΣ. Ελληνικών, και Ρωμαϊ-κών Παραλλήλων Μετάφρασις ακριβέστατη εις άχλί]ν διάλεκτον.