- (08) BIBLIOGRAPHIE HELLENIQUE XVII TOME CINQUIEME
- 32 HESYGHII MILESII Viri Illustris, Opuscula, partim I\ac- tenus non cdila. IOANNES MEVRSIVS Greece ac Latine simul primus vulgavit, cum Notis. His adjecta, BESSARIO- NIS Epistola Gracobarbara. Lvgdvni Batavorvm. Ex Ofjicina GODEFRIDI BASSON. cb.b.C.XIΙΙ In-8° de 4 feuillets non chiffres + 64 pages + 295 pages -j- 1 page blanche. Signatures : a, 4 feuillets; ΑΒΓΔ, de 16 pages cha- cune; A-S, de 16 pages chacune; T, de 8 pages. Marque typogra- phique sur le tltre. Petit volume rare et rechercho. Epitre dedicatoire de Jean Meursius a Jean d'Oldenbarnevelt, datee de Leide, 17 des calendes d'avril (16 mars) 1613. Le texte de YEpislola Bessarionis cardinalis ad psedagogum filiorum Thomee Palaeologi, Anconam, occupe les pages 55-64. Et sa traduction les pages 65-71 (seconde sorie). B.ibliotheque nationale de Paris : Inv. J 18940. Jean Meursius, bien qu'il eut deja publio (en 1610) la premiere edition de son Glossarium grsecobarbarum, ne connaissait que fort 20 BIBLIOGRAPHY I1ELLUNIQUE imparfailement la langue ηέο-grecque. C'est ce qui explique les erreurs que Ton rencontre dans sa version de la susdite lellre de Bessarion. II a commis, notamment, certain contre-sens, dont nous allons parler tout a l'heure, qui a eu pour consequence de rendre inintelligible un passage de cet important document. L'original de la lettre de Bessarion est probablement a jamais perdu; il n'a, du moins, 6te signale nulle partjusqu'a ce jour. Tout ce qu'il est permis d'esperer, c'est d'en retrouver la minute dans les papiers encore peu explores de l'illuslre cardinal. Rien, loutel'ois, ne nous aulorise a penser que le lexte conserve par Phranlzes ait subi de graves alterations ('). II s'y estpourlant glisse une facheuse erreur, laquelle semble imputable a l'ignorance des copistes, a moins qu'on ne prefere l'attribuer a Phrantzes lui-meme, qui ne devail pas etre tres verse dans la geographie de la peninsule ilalienne. Quoi qu'il en soit, voici le passage en question, tel qu'il a ete publie par Pontanus (2) et par Meursius, et tel qu'il se lit dans le Parisinus 80 du supplement grec (3) : TEXTE DE PON'TANUS ET TEXTE DU PARISIXCS SO DC DE MEURSIUS. SUPPLEMENT GREC ινταϋθα έ'ναι θανατικόν κατά xb ενταύθα είναι θανατικόν κατά παρόν, δι' αυτόν έφάνη καλόν μετά το παρόν' διά αύτο έφάνη καλόν, βουλήν των αρχόντων, όπου είναι μέ τήν βουλήν των ('') αρχόντων έδώ, και μετο θέλημα του άγιωτά- όπου είναι έδώ και μέ το θέλημα του πάπα νά μηδέν έλθουν τα αϋθεν- τοΰ άγιωτάτου πάπα, να μην έλθουν (1) Nous faisons toutes reserves pour l'orthographe, qui, dans le manuscrit dc Munich, par exemple, a ete fort maltraitee. (2) Dans l'ouvrage que nous decrivons ci-dessus, p. 7, n° 13. (3) Ce manuscrit appartient a la secondc moitie du xvm' siccle, comme en font foi les deux notes suivantes, dont Tune figure en tcte et l'autre a la fin du volume : Έν ετει αψξβ' δεχεμβρίου β', ήρξάμην γράφειν τήν παροϋσαν βίβλον έν τη πόΧΐΐ Άρχαδία, ένδον της μητροπόλεως' χαί άξιώσαι με το θείον τελέσαι ταύτην'. Κων- σταντίνος 'Αντωνίου ό ex Πατρών της 'Αχαίας (Verso du feuillct A). Κατάτό ?ψςγ' σωτη'ριον έτος, σεπτεμβρίου δ', εί'ληφε τέρμα τό παρόν δια χειρός του ευτελούς Κωνσταντίνου Άντωνιάδου έν Βυτίνη, τοΰ άπό Πατρών τής 'Αχαίας, ου ο, εντυχοντες τούτω ΟπερεόχεσΟε έπανορθοΰντες ει τι σφαλερόν εϋρητε (Page 358 et derniere). r ' έΐίΐίηΐ^' ' ^ ^ ^^'^ 1ΐρΗΙιύ1(! Χβλώ*. 1™ nous parait devoir etre ANNEE 1613 21 τόπουλα έδώ διά τον κίνδυνον, τα αϋθεντόπουλα έδώ διά τον κίν- αλλ οΰδ' αύτοΰ εις τον άγκόνα να δυνον, άλλ' οΰδ' αΰτοϋ εις τον είναι, επειδή ουδέ αυτός ό τόπος αγκώνα νά είναι, επειδή οΰδ" αυτός είναι γερός, άμή να διαβή τέ να ό τόπος είναι εύκρατος (')'άμή νά υπάγετε εις ά'λλην χώραν, τήν διαβήτε νά υπάγετε εις άίλην χώ- λέγουσι τζίκολον, όπου έ'ναι καλός ραν τήν λέγουσι τζε'κουλον, όπου αήρ, νά στέκετε έκεΐ έως τοΰ σε- είναι καλός ό άήρ, νά στέκωνται πτεμβρίου ή όκτωμβρίου μετους έκεϊ εις τόν σεπτέμβριον ή όκτώ- αυθεντοπούλους και τήν αύθεντο- βριον οί αύθεντόπουλοι και ή αΰ- πούλαν. σκέψασθε έσεΐς έν μέσω θεντοποΟλα. σκέψασθε έσεΐς έν τω αν πρέπγ] νά άπομείνη αυτού πάν- μέσω αν πρέπη νά απομείνουν αύτοΰ τότε, ωσάν βουλεύονται και οί πάντοτε, ωσάν βούλονται και οί ά'ρχοντες όπου είναι έδώ. ό μακα- ά'ρχοντες (2) δποΰ είναι έδώ. όμακα- ριωτατος πάπας και έγώ γράφομεν ριώτατος πάπας και έγώ γράφομεν τον λεγάτον τής μάρκας οπού νά τόν λεγάτον τής μάρν.
- HESYGHII MILESII
