- (04) BIBLIOGRAPHIE HELLENIQUE XVII TOME PREMIER
- 64 AIHTHCIC TOY ΚΛ6ΙΝΟΥ ATflNOC, ΤΩΝ ΦΛΩΡΕΝΤΙΝΩΝ, ΔΙΑ ΣΤΙΧΩΝ. 'όστις παρ' Ικείνοις μέν ΚΑΛΤΖΙΟΝ, rapa Si τοις άρχ*ί«ί, καλείται ΑΡΠΑΣΤΟΝ, ΓΙΟΙΗΘΕΙΣΑ ΠΑΡΑ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΚΟΡΕΣΣΙΟΥ ΤΟΥ ΧΙΟΥ, ΕΥΓΕΝΟΥΣ ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ, ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΥ τής ελληνικές φων^ς 1ν τω λαμπρότατα» τ?,ς χίσης φροντιστηρίω. VENETIIS, MDCXI. Apiid Antonium Pinellum. In-4° de 8 feuillets non chiffres, divises en deux cahiers de 4 feuillets chacun, signes A-B. Marque de Pinelli sur le titre. Pla- quette de la plus insigne rarete. Ce poeme est ecrit en grec ancien et en vers elegiaques. Le feuillet 2 est occupe par les quatre epigramines suivantes a la louange du poeme et de son auteur : ΕΙΣ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΟΥ ΕΥΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΣΟΦΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΤΟΥ ΚΟΡΕΣΣΙΟΥ ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΥ ΤΟΥ ΦΑΝΤΑΚΙΝΟΥ ΕΠΙΓΡΑΜΜΑ Λάκτισμ έςερέων Φλωρεντινών ύπερόπλων, ή σι» Κορέσσιος ει, ή Ivt μοΰσα ίρή" Πίνδαρος ευ αοει τα 'Ολύμπια, ουδέ γε ούτως" εκείνου μείζων, η γ άρα μούσα πέλεις' ού θηητον δ ει θαυμαστώς πάντας άείδο)ν θέλγεις ανθρώπους, θεΐ', δτι θεΤα δίδως. ΕΙΣ ΤΟΝ ΕΥΓΕΝΗ ΚΑΙ ΣΟΦΟΝ ΚΟΡΕΣΣΙΟΝ ΛΙΛΛΣΚΑΑΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΛΟΣ ΦΩΝΗΣ ΕΝ ΤΩ ΛΟΓΙΩΤΛΤΩ ΤΗΣ ΙΙΙΣΗΣ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΟ ΙΑΚΩΒΟΥ ΓΟΦΡΕΛΟΥ ΔΙΑΛΣΚΑΑΟΥ ΠΑΡΙΤΤΙΝΟΥ ΕΠΙΓΡΑΜΜΑ Τϊν λόγος άμφίλογος μετό-/οις σο?ίης τε και ώδτ,ς τοις γε Παριττινοΐς, τίς γλυκίων τΐλέΟοι ; ANNEE 1611 ή Έλλην γλυκερός : Κορέσσιος άλλος "Ομηρίς, ή στόμα Σειρήνων ελκομένων άκΐάς ; Σειρήνων γλυκίρον θέλγει στόμα, άλλ' ετι βλάπτει* ή γ άρ ύπερτερέει ος μάλα ώφελέει. Ηϋδασε θαυμασίως θηητόν δήθεν άέθλων λάκτισμα κλεινών ασμασι νεκταρέοις. ΕΙΣ ΤΟΝ ΕΥΓΕΝΕΣΤΑΤΟΝ ΚΟΡΕΣΣΙΟΝ ΠΑΥΛΟΥ ΜΛΡΚΕΣΙΟΥ ΚΑΣΤΙΛΙΩΝ ΤΟΥ ΣΑΒΟΔΙΝΟΥ Ην πίτ άοιδοπόλων τερετίσμασι θαύμα αηδών, πάντας τών λιγυρών ασμασιν Ιλκομένα. Νυν μείζων του θαύματος έστι Κορέσσιος όντως, εΐ'γε ύπερτερέει άρμονίην γλυκερήν και λόγον, ου γαρ ϊει πλήρες σίφίης γε νοητής άρπαστϊν, τάξει πάντα δ'ά'εισε καλώς. ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ ΑΙΜΙΛΙΟΥ ΛΟΒΛΝΙΑΝΟΥ ΕΙΣ ΚΟΡΕΣΣΙΟΝ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΝ ΕΝ ΠΙΣΗ 'Ελλάς, τών χαρίτων ποτέ πήγα, δρΰπτε παρειάς, ύ'στατα βαρβαρικοΐς ήθεσιν όλλυμένα. Αίτιον ώς δ' 'Ερμής ένόησε, Κορέσσιον ά'νδρα Ικγονον εΰγενέων δώκε φάος Δαναοΐς. Λήγε γόων 'Ελλάς πικρών ή"ν, ήδ' έπίμεινιν δη κότος, ou μήνις τον Δία η γε λάβε.. Le poeme de Georges Coressius se compose de 432 vers, voici le debut : Κόσμω ήγεμόνι κρατερώ τόδε αθλον άείδω, Τυρρινίης άγλαής ήελίω μεγάλω, εΐκόνι τών αρετών' ω δή σοφίη τε και 'όπλα λάμπει, νοΰ τόγ' ist, σώματος άλλο πέλεΓ εϋ);ει Αύσονιήων και Δαναών έπαρωγώ, άμοιτέρη γενεή αστέρι φωτοφόρω. Ε! δ'όλιγοδρανέω σθίνβς ei'Ssv ^χων μέγα ρήτρης, μικρβλίγος πεφυκως, πώς κελαδώ μεγάλα ; "Οντως καν πινάκεσσι γραφενς ά'ϊδρίς γε χαραττίΐ κάλλεα των χθονίων, εισέτι δ'ίΰρανίων" κάγω δ'άτρεκίην άμυδρώς πινάκεσσι πρίφαίνων, έ'ργματα λαμπρότατα φθέγξομ* άπο στομάτων. Bibliotheque Mazarine : n° 16128.
- ΓΕΩΡΓΙΟΥΚΟΡΕΣΣΙΟΥ ΤΟΥ ΧΙΟΥ,
