- (04) BIBLIOGRAPHIE HELLENIQUE XVII TOME PREMIER
- 4 Componimenti Poetici Volgari, Latini, & Greci di Diuersi Sopra la s. imagine della beata vergine Dipinta da San Luca La quale si serba riel Monte delia Guardia Presso Bologna CON LA SVA HISTORIA In delie tre lingue scruta Da Ascanio Persij. Diuersorum Poetarum Carmina Latina, Italica, Graeca in sacram DEIPARjE VIRGINISIMAGINEM S. Lucae manu Pictam Quae in monte Guardi? Bononi? adjacente asseruatur AD HiEC EIVSDEM HISTORIA Tribus illis Unguis Ab Ascanio Persio Conscripta. Διαφόρων Ποιητών Έχη 'Ελληνικά, Λατινικά, 'Ιταλικά ΕΙΣ ΤΗΝ ΙΕΡΑΝ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΕΙΚΟΝΑ Την παρά του αγίου Λουκά γεγραμμένην "Ητις επάνω Του τί;ς Γουαρδίας όρους του Βονωνίας έγγυς διαφυλάττεται. ΠΡΟΣ ΔΕ ΤΟΥΤΟΙΣ Η ΤΑΤΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑ Ταΐς τ ρισ'ιν ε'ιρημέναις γλώτταις Παρά Άσκανίου Περσίου Συγγραφεΐσα. in bologna presso vittorio benacci. MDCI. Au v°du penultieme f. : Bononiae, Apud Victorium Benatium. MDCI. ouperwrum permissu. ANNEE 1601 9 ln-8° de 8 feuillets non chiffres, 79 pp. chiffrees, 1 page blanche, 16 ff. chiffres 81 a 96, 251 pages chiffrees 97 a 347, et 5 pages non chiffrees. Livre excessivement curieux et de la plus insigne rarete. Nous donnons place dans noire Bibliographie a ce curieux recueil, pour la raison que plusieurs Grecs y ont collabore. On y trouve, en effet, les pieces de vers suivantes, qu'on nous saura gre de reproduire. PETRI COLETTI CYPRII Grsecia deficiens divorum quidquid in aris sacrum erat Ausqnium iussit adire solum, ut fixum, ?ternum, inviolabile pignus amoris, sanctum ut amicitia: f?dus utrinque foret. Te quoque, virtutum fecunda Bononia mater, postremam in donis non decet esse sacris. En tibi quam Lucas divina pinxerat arte ingens Christipar? munus imago datur. Ergo quern in populos animum servabis eoos, his contestatum versibus esse cupis (page 62). GEORGII TROMBE MELII Clarus Alexandri forma? olim pictor Apelles (sic iussit) sculptor ipse Lysippus erat. At quae te pingat, Virgo, una est dextera Lucae sacris eloquiis, effigieque sacra (page 63). ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΒΟΝΛΦΕΩΣ ΤΟΥ ΖΑΚΥΝΘΙΟΥ Εΐκών ά'δε κόρης θεομήτορος, ήν ξέσε Λουκάς θεΐος, απ' άντολίης λάμψε ποθ' έσπερίους. Θαύματα γαρ τελέουσα μετέπρεπεν Ιλλάδι γαίτ;, ής φεϋ άπολλυμένης φαίνει έν αϋσονίγ;. 'Αλλ' ω ήελίοιο νοητού, ί'λαθι, ματερ, 'Ελλάδι, τω δ' ώδω δος φάος εϋεπ(ης (page 71). ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΥ ΚΟΚΚΟΥ ΤΟΥ ΝΑΞΙΟΥ Τ(ς τυχόν άρχετΰχοιο έχέδρακεν έ'μχνοον έ'μχνου; τ(ς ποτ' άμειφθεϊσαν ές ;θεν έφελκυσσειν θνητον έελδομένη" ταρσον άειρε χρόφρων άνά φρουριον, ήδέ τε φαίης ουρεα ή* χρυσά γείνατο Φελσινέη (ρ. 73). * Μηκέτι τείχος έγειρε ί'ν ' άστεϊ δΐ)ριν άλάλκοις άντα τεών καλλέων ώς πριν έγειραμένην" μηκέτι χληΌυν άγειρε έχ' ήνορέηφι κομώντων "Αρεος ή κεδάσοι λαίλαχ' άγειρομένην. Σεμίραμις τείχη έ'χοι, έρκεα, όχλα Λυκούργος, Φελσινέη δ'άρ' ίην εικόνα τείχος, οχλον (ρ. 73). * Και· φύσις έν νεφέεσσι χαρήλιον εικόνα Φοίβου γράψατο, άλλα γραφ?, ουκ ένερεισε χάριν ANNEE 1601 H τοϋ γαρ άποιχομένοιο άπ' αιθέρος ώλετο κείνη, και ζόφος έξαπίνη; ορμενος είλε νέφη. Εικόνα δ'αυ Μαρίης Λουκάς κάμεν, ή δέ και αυτής και χθόνα λειψαμένης, ού λίπεν άγλαίην τΰνη, Φελσινέη, έπιμάρτυρ, ή ρα φαείνεις κάλλεσιν αρχετύπου οϋποτ' άμειβομένοις ίρ· 73). * Όν σελάοντα τύπον ποτιδέρκεις, δώρον έώας ί'σθι με άμφιπέλειν έσπερίοις δαπέδοις' σήμ.ατα δ άμφαίνω πολύ κρέσσονα των 'όσ' έωος έσπέριος στράπτων ΰμμι φιλοφροσύνης. Κείνος εκών άέκων τε εκούσιος αυτός έκούσης αΰτος έρωτοτόκου ε'ιμ'ι τύπος κραδίης. Φράζεο, Φελσινέη, πόσ' όφείλεαι Ιλλάδι γαίη, . ϊξοχά σοι τόσσον ολβον όπασσαμένη (ρ. 74) ! * * * Δεξαμενών με φύσις, χάρις Ιμπλεον έ'δρασ'έάων των προχοήν τέχνη δείκελον έπλάσατο (ρ. 74). + Θαΰμα φυΐ|ς με φύσις, χάριτος χάρις, αμφοτέρων δέ δεΐξεν ίη Λουκά χειρ άναμαξαμένη (ρ. 74). ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΤΡΟΜΒΟΤ TOT ΜΗΛΙΟΥ Ζωγράφον 'Ημαθίων %ράντωρ θέλε κυδνόν Άπέλλην ων καλλέων, γλύπταν ήδέ Λύσιππον ϊμεν ; άλλα δέμας Μαρίης ψυχήν τε μόνος τύχε Λουκάς, γράψας νϋν μέν Ιπει, χρώμασι νυν δέ πέδου (ρ- 74). ΙΩΑΝΝΟΥ ΣΩΖΟΜΕΝΟΥ ΤΟΥ ΚΥΠΡΙΟΥ Πατρωοις Φρουρά 'Ιταλών φθόγγοισιν άκοϋον ναιετάεις, Μαρίη, πρόσθεν ά'φρουρον ορός" ά'φρουρον βλεφάρων άμμι σων νόσφιν έτύχθη, έ'μφρουρον δέ φάνη εί'δεϊ σω σελάον. 12 BIBLIOGRAPHIE HELLENIQUE Τοίω γαρ ναίεις έν'ι οβρεϊ, ώς κεν άλάλκης αυσονίοιο πέδου αΐνοτόκων άγίλην' α τίνος ούτι πέλεσκε πελασγίδα τοΐον άν' αΐαν ουρος, 'όπως φρουράς έ'μ.πεδον άμμιν έ'οις (ρ· 75); * * * Ίταλ'ις άντολίηθεν έχουσα φαεσφόρον αϊα τόνδε αμοιβαίως άντολίη πορέεις. Ενθεον άντολίηθεν έχουσ' άταρ είκόν άνάσσης, ou πάλιν άντολίη τήνδε θέλεις φορέειν αίκεν αμοιβάδα ού δοίης φοιβη'ίδα μάλλον φαΰσιν, άμοιβαίαν δ'αυ Μαρι'ην πορέοις (ρ· 75). ΓΡΙΙΓΟΡΙΟΤ ΠΟΡΚΙΟΥ TOT ΚΡΗΤΟΣ Δείκελον ού φύσεως, ou τέχνης έργον έτύχθην, αλλά με ουρανόθεν αυτή έ'πλασσε χάρις' Λουκά γαρ χαλάμησι κεχρημένη έ'ννεπε, δεΰρο εικόνα χ'ημέτερης γράψομεν ήνορέης. Τι ξένον ουν χαρίτεσσι κεκασμένον εί'περ όρώμαι πλάσμα γεγος χάριτος παντός άρειοτέρης (ρ· 75) ; ΙΩΑΝΝΟΥ ΠΑΤΕ TOT ΧΙΟΤ Μητέρα ην χαρίτων ποτ' έθήκατο μητέρα τέκνον, την Λουκάς μεστήν τωδ' άνέθηκε τυπω" θάμβος έ'φυ τέχνη τε γελάν ράδον, αλλ' ά'νευ έδμής ήδέ και έν γραφίσιν κάλλος 'όλον κατέχει' και τάχα πλασσομένην περ άπάξιον εί'δετο εμμεν νόσφι πέλειν χαρίτων, ων γενέτειρα φάνη (ρ. 76). Λ la page 79 de ce Recueil, on trouve encore une epigramme de Maxime Margounios, eveque de Cythere; nous l'avons reproduite dans notre Bibliogr. hellenique des XV et XVI' siecles, t. II, p. lxi. Bibliotheque nationale de Paris : Κ 13113. Bibliotheque de l'Arsenal : Belles-Lettres. 4239. 8°.
- Ascanio Persij. | Ascanio Persio | Άσκανίου Περσίου
