ΒΙΒΛΙΟΝ ΚΑΛΟΥΜΕΝΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ

  1. (10) BIBLIOGRAPHIE HELLENIQUE XVIII TOME DEUXIEME
  2. 909 ΒΙΒΛΙΟΝ ΚΑΛΟΥΜΕΝΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ΕΚ ΤΩΝ ΛΟ- ΓΩΝ Του Οσίου και θεοφόρου Πατρός ημών Συμεώνος τοϋ Μετά- φρ»Π33. Μεταφρασθέν πάρα 'Αγαπίου Μονάχου του Κρητός. Νεωστί μετατυπωθέν, καί μετά πάσης επιμελείας οΊορθωθέν.1778. ΕΝΕΤΙΗΣΙ, αψοη'. Πάρα Νικολάω Γλαχεί τ? έξ 'Ιωαννίνων. CON LICENZA DE' SUPERIORI. In-4" de 8 pages chitfrees en grec et 368pages. Tilre encadre d'un bois avcc la marque de l'imprimeur au bas. Bibliothequc du monastere de Xonophon (au mont Athos). 258 BIDLIOGRAPHIE HELLENIQUE Έγράφη έν χιλιοστώ έξακοσίω Ιτει ίκτώ και έννενήκοντα, φεδρουαρίου έκτη, έτουτο το παραμικρόν πόνημα, και εδόθη τω κΰρ Σερμπάνω Σουγδουρή" δια να άναγνώΟη, οπόταν ίχει άδειαν χαί είναι ορισμός του, με γνώμηνκαί μέ θέλημα ίδιον τοΰ πατρίς του, εντιμότατου άρχοντος του χϋρ 'Αναστασίου, φίλου πιστού καί άχριβοΰ έμ:ϋ τοΰ ΙΙαϊσίου. La dale donnee ci-dessus ne s'applique pas aux vers poliliques rimes qui figurent pp. 70-71, lesquels relalent des fails arrives en l'annee 1700. Les pages 57 a 63conliennent YElogede Janina ; les pages 66-71, le recit Περί της γενομένης υπερβολικής ψυχρότητος έν τη ndXei των 'Ιωαννι'νων, qui est fort interessant. Nous le reproduisons ci-apres avec l'orthographe de l'original. , Χίλιοι εξακόσιοι επτά και όγδοήντα, Samedi 15 Janvier δεκάτη πέμπτη γενναρίου, έβδομη μέρχ ήταν, 1687. οτε ψυχρότης Ιγινεν έν τί) παρούση πόλει, ώστε όποΟ έπάγωσε τότε ή λίμνη όλη' καί χιόνι Ιπεσε πολύ εις την δεκάτην έκτην, 16 janv. κ έπάγωσαν τα ίίδατα πλέον παρά τήν πέμπτην. Παρερχομένων ήμερων ηΰξανεν ή γ.ρ»ίτης, καί πλέον δέν έπέρασε μέ πλοϊον νησιώτης* έλθούσης δέ τής εικοστές μηνός γεννουαρίου, 20janv. 1687. μεγάλου ήτον εορτή αγίου Ευθυμίου" έδραμαν μικροί μεγάλοι μάλιστα στον Άγιάννη* έβλεπαν πώς «περνούσαν όσοι καί αν ημπορούσαν, τόσον οί Ίωαννϊται Οσον καί οι νησίται- καί οί καστρινοί έπηδουσαν, εις τήν νήσον έπερνούσαν Ιτρεγχν χαί οί νησιώται εις το χάστρον όλοι τότε. ANNEE 1778 259 Είχοσιοκτώ το0 γενναρίου 28janv. έπεσε πλήθος χιονιού' καϊ TiJ εικοστή έννάτη 29 janv. φαίνεται πάλιν γεμάτη έχ κρυστάλλου χαΐ χιόνος, των παιδίων τοΰ χειμώνος. Πάλιν ή τριαχοστή 30 janv. ήτον πλέον θαυμαστή' τότε γαρ ήμερα χυριαχή και άποκρέα' χ' είχον άδίΐα xat σχόλη εις το να πηγαίνουν 'όλοι, όχι μόνον ε!ς το βλέπειν άλλα και εις το τρέχειν. "Ανωθεν τής παγωμένης λίμνης και χιονισμένης έβλεπες τους σεμεντζίδες αμα τε και χαλίαντζίδες' χρασοπούλοι και τεντζίδες, χρυσικοί καΙ παπουτζίδες' πλήθος των Ίωαννιων τών ανδρών και των παιδιών' έπαιζαν και ταϊς όμάδαις και μαστόροι κα'ι καλφάδες. "Αλλο θαύμα ακουστό ν, φοβερόν κα'ι θαυμαστόν' έβλεπαν μικροί μεγάλοι έναν καβαλάρη πάλιν" έτρεχεν εις το νησί, καθώς τρέχουν το κοσί' έρχουνταν πάλιν οπίσω, πώς να σας τ' ομολογήσω ; Μετά τήν Κρεατινήν έφθασε καΙ ή Τυρνή' θαύμα έβλεπες μεγάλον 260 BIBLIOGRAPHIE HELLENIQUE των «περασμένων μάλλον. Πλήθος ToOpxoi χαι 'Ρωμαίοι, α μα τε χαί'Ιουδαΐοι, έτρεχαν όλοι στο ψΟχος ώς των πετεινών το πλήθος είχαν τύμπανα xal άλλα όργανα μιχρά μεγάλα* ο! μέν ϊρριχναν λιθάρι, έτεροι δέ το κοντάρι" άλλοι έπιναν χρασ'ι πέρνοντάς το στο νησί" έτεροι έτραγωδοΰσαν όσοι* χαίάν ημπορούσαν. "Εβλεπες στο Λειδαοιώτη ώς και εις το Παραπόρτι άρχοντας επαινεμένους άξιους χαί έξαχουσμένους, Μιχαήλ τον Καραγιάννη* χαί ο{ δύο οι χΰρ Πάνοι πήγαν εις το Στροϋνι πέρα' ήτον χαί δευτέρα μέρα. Τότε με τήν αφεντιά τους είχαν χαι τον γείτονα τους, τον Δελήντουρη, μαζύ τους* είχαν xal τον Σουγδουρη" τους, τον 'Αλέξη Παπά Λέχα, τον Γεώργη Ν-χολέτα, άλλους πολλούς χυρτζάδες, χαλογέρους χαί παπάδες. "Ομως ο χύρ Βησσαρίων έτυχε στ* άρχιμανδρεϊον* xal μέ τους άρχιμανδρίταις χαί ολίγους Μεσγουλίταις 1. Lire : Seov. ΛΝΝΕΕ 1778 261 Ιξω ντο μποστάνι έμπη"χαν χαί στο πέραμα εΰγη"χαν. Έχει μέ τον Σουγδουρΐ] χαί μέ τον Παπαθοϊωρϊ[ ήταν χαί ο Παπαπάνος' άλλ' δ Μελανιάς χυρ Πάνος ήτον εις τήν Βενετίαν πδχανε τήν πραγματείαν. Ο! μετά του Καραγιάννη ixacvaet χαλδ σεργιάνι. "Ακουσον χαί νά θαυμάσης" αύτδς δ χυρ 'Ανάστασης πάντα μέ τήν σύνεσίν του /at με τήν διάβεσίν του άνθρωπος χαριτωμένος να είναι χαί ευλογημένος, χάνει χάποιαις δουλε(α·.ς οποβ είναι θαυμασίαις. Έχαμε μίαν τέχνη τότε που τδ ξέρουν οί νησιώται' ίχαμεν ωσάν αμάξι, έδειχνε πως νά πετάξη' χ' έβαναν ή αφεντιά τους τότε τα χοπέλιά τους έφεραν ξύλα άπδ πέρα' σύρε χ' έλα πάσα \Upa' ήφεραν αράδα ipata τότε μίαν εβδομάδα* τόσερναν τότε στδν πάγον, χ' l":ptxat ωσάν στον χάμπον. Τότε δ χυρ Σουγδίυρϊ|ς χαί δ Παπαθοδωρΐ)ς ελεγον τών κοπελιών χα: των άλλονών παιδιών' σύρτε πάλιν, μεταφέρτε, 362 BIBLIOGRAPHIE HELLENIQUE μόνε να όμολογέτε. "Ερχονταν άπο το Στροΰνι ώσπερ cricb το Μπεζντοδνι. "Ηθελα να αναφέρω, άλλα δεν το καλοξίρω, και τον Μπέρκον τον κύρ Πάνον, άλλα πάλιν δεν το χάνω' τάχα ήτον καλεσμένος, δεν εΐμαι βεβαιωμένος' άν ήτον i Κοντζότης, ξεόρει 6 χΰρ Παναγιώτης. Τότε χείνον τον χειμώνα έκαμαν τον αρραβώνα αυτοί ο{ Καραγιαννάταις μέ τους Ίερομνημάταις' πήγαν εις την έκκλησίαν εχαμαν σταυροκο μίαν" 'όλοι τους μικροί μεγάλοι ήρθαν εις το σπη"τι πάλιν είχαν τότες καλεσμένους .. όλους τους διαλεγμένους' ί,ταν έξω στους οντάδες δύο μητροπολιτάδες, ο πανιερώτατός μας i xup Κλήμης εδικός μας' "Αρτης ό Βαρθολομαίος καλεσμένος ήλθε βιαίως. ΤΗταν χαί δύο έξάρχοι πουλθαν έν τω πατριάρχη. Είχαν τότες καλεσμένους φίλους και ήγαπημένους, επισκόπους, διδασκάλους, ψάλτας, ιερείς και άλλους* οί δεσπόται εΰλογοϋσαν χα'ιοί ψάλται έμελωδοΟσαν* ANNEE 1778 263 ο! μέν έφιλοσοφοΰσαν, οι δε έθεολογούσαν έτεροι έτραγωδοΰσαν, κ' ύιτηρέταςις έκερνοΟσαν* ίκα-ναν χαραΐς μεγάλαις, πού δεν Εγιναν ή άλλαις. Έλεγεν ενα; προς άλλον καθώς ήκουε τον άλλον άρχοντα μου, πάντα γιά σου, γιά σου και τής αφεντιάς σου. Κα'ι τον Νώε συγχωρούσαν όσον χα'ι αν ημπορούσαν ένεκεν του άμπελώνος όπου ηύρε πρώτον μόνος, και έποίησε τόν οίνον τον καλώτατον και φίνον. Και δια τόν αμπελώνα εις τόν άπαντα αιώνα έκ θεοΰ ευλογημένος είναι χαί συγχωρημένος. Είχαν δύο έβδομάδαις ποκαναν χαραΐς μεγάλαις· δηλαδή ήταν ή μία δια τήν σταυροκομία' καΐ ή άλλη τοΟ αγίου και μεγάλου 'Αθανασίου. Πάντοτε τόν εορτάζουν, και πολλά τότε μοιράζουν και εις τους φυλακωμένους, χαί εις άλλους πεινασμένους, εις τήν δόξαν τοϋ κυρίου και εις μνήμην του αγίου. Τόν κΰρ Μϊχο Καραγιάννη τίς να μήν τόν άναίάνη ; "Αθρωπος έξακουσμένος BIBLIOGRAPHIE HELLENIQUE χα! πολλά επαινεμένος χαί εις πασαν πολιτεία ν, δια κάθε πραγματείαν, έχει δνομα μεγάλον, σαν αυτόν δεν έχουν άλλον τ' 5νομακαί ή τιμή του ναναι πάντα στην φυλήν του, μάλιστα στ1 άρχοντιχόν του, χαί στό γένος τ' έδικόν του. Και οι δύο οίκΰρ Πάνοι οι υιοί του Καραγιάννη να είναι ευλογημένοι οπού είναι ήγαπημένοι. Πήγαν χαί ol γουναράδες με χήρους χα'ι μέ λαμπάδες ¦κέρχ στον Προφήτ' Ήλίαν, χ* έψαλαν τήν λειτουργίαν' χαί στα μοναστήρια 'όλα, μάλιστα στον Άγιονιχόλα, είχαν τότες οι πατέρες πανηγυρεως ήμέραις' πρώτη ήτον Κρεατινή, ή δευτέρα Τυρινή* 'όμως τότε χέλι, ψάρι, δέν εΰγήχε στό παζάρι. Έστεκες στο Παραπόρτι, μάλλον εις τον Λειδαδιώτη, έβλεπες χαβαλλαρέους Τούρκους γέροντας χαί νέους, και συμά εις τ' άλογα τους εΓχαν τα λαγονικά τους. Και ο μπέης τοδ Δελβίνου τότες τοδ καιροΰ έχείνου Γχαβανόζης ή'τον ούτος ώς ουδείς άλλος τοιούτος. ANNEE 1778 'Έβλεπες πολλούς αγάδες άμα τότε χαί χοντζάδες. Οί τε γέροντες χαί νέοι χαί πολλοί χαίαλαρέοι πήγαν μέσα στο νησί μίαν ώραν χαί μισή' ήλθαν μέ πολϋ χαμάρι άπερνώντας το παζάρι' Ιβλεπες όνους χαί ίππους χα'ι ήμίονας ταχύπους, χαί με ξύλα μαθημένους ¦ σαν τους είχαν μαθημέν:υς" χαί γυναΐχες χαί παιδία μέ ποιμένες χαί άρνία έτρεχαν άνω στους πάγους ώς τα πρόβατα στους κάμπους. "Αλλοι έρχονταν έδώθεν, άλλοι πήγαιναν έχείθεν" ίλεγεν Ινας τον άλλον' « θαΟμα είδαμε ν μεγάλο ν είδαμεν πολλαΐς φοραις αμετραις ύπερβολαΤς, τόσον .χαλοχαιριναΐς όσον χαί χειμεριναΐς, ξηρασίας τε χαί ποντισμους εις τάς λίμνας χαί τους ποταμούς* χαί λιμούς τε χαί σεισμούς μάλιστα χαί κεραυνούς* χαί θανάτους αιφνίδιους, χαί χομήτας ουράνιους* τώρα είδαμεν ημείς' οσα άλλος τις ουδείς τώρα στοάς ήμέραις μας' 1. Peut-£tre φορτωμένου;. BIBLIOGRAPHIE HELLENIQUE οΰτε oi πατέρες μας* όθεν το τοιοϋτον θαΰμβ πρέπει νά βαλθ^ σέ γράμμα' επειδή τα γεννητά είναι πάντα χαί φθαρτά, δια τούτο εξ άρχίίς έτεχνεύθησαν γραφές, ίνα οσα φΟείρη c χρόνος οιά τί)ς γραφές ό χόσμος έχει τα παρωχηχότα ώσπερ χαί τα ενεστώτα' άλλα χα'ι χανόνας είναι 'ότι πράγμα χα'ι αν είναι θαυμαστον χα'ι άχουσμένον νά εύρίσχεται γραμμένον δια τους μεταγενεστέρους χαίτους φιλομαθέστερους, όσοι άγαποΰν χα'ι θέλουν Ιστορίας νά μαθαίνουν, νά εϋρίσχιυσι γραμμένα ολα .τά άπερασμένα. Τοϋτο 2νεχα ενταύθα έγραψα χαΐ τά τοιαύτα* ώς αυτόπτης των πραγμάτων διά μέσου των γραμμάτων δείχνυμ'. τοις έσομένοις χαΐ τοις τούτοις έπομένοις πάντα τά γεγεννημένα ώς δηλοΐτά γεγραμμένα. Συν θεώ άγίω έν μηνί γευρον&ρίω, τι) δεκάτη χαί δευτέρα Samedi 12 fev. 1687 άλλα χαΐ σαβίάτω μέρα, τ?[ς χιόνος χαί κρυστάλλου, χα'ι του ψύχους τοϋ μεγάλου, ANNEE 1778 267 δια μέσον τοΰ βορέως τοϋ φθοροποιοί αέρος, Π αισίου είμαι πόνος, και τηρήσει με ο χρόνος. Έπάγωσε και δεύτερον ή λίμνη πε'ρα πέρα, τή δωδέκατη γενναρίου, παρασκευή ήμερα, Vendredi χίλιοι επτακόσιοι, καθώς έτρεχε τότες, 12janv. 1700. άπο Χρίστου γεννήσεως, και πρώτον οί νησιώταις περιπατώντες ήλθασιν, έμδήκαν εις τήν σκάλα, και βλέποντες τους τα παίδια, μικρά τε και μεγάλα, επήγαν πέρα στο νησί ολα περιπατώντας, έγύρισαν και έρχονταν στον πάγον άπηδώντας' πέρνοντες θάρρος οί πολλοί, μικροί τε καΐ μεγάλοι, έπήγεναν και έρχονταν μίαν φοράν καΐ άλλην και τω σαββάτω τω πρωί, τή τρίτη και δεκάτη, τότε ή λίμνη φαίνεται άπο πολλούς γεμάτη. Στον άγιον Γεώργιον ήμουν και έβιγλοΰσα, να κατεβώ έδούλομουν κα'ι δεν άποκοτούσα' μονόξυλον δέν έδινε χέρι νά άπεράση, στον πάγον κα'ι τίς ημπορεί κύριον νά πειράση; ουκ έκπειράσεις, γέγραπται, κύριον τδνθεόν σου και βάλεις ε'ισέ κίνδυνον ποτέ τον εαυτόν σου. Κα'ι τω πρωί κυριακής, δεκάξη γενναρίου, έτζάκισαν και ήλθαμεν δια τοϋ πλοιαρίου. Δύο φοραΐς έγίνηκεν τούτο εις τους καιρούς μας. και έστω εις ένθύμησιν εις τους ύστερινούς μας' άλλα ή πρώτη έγινε μάλλον κα'ι ψυχρότερα ¦κάρα όπου έφάνηκεν ύστερον ή δευτέρα. *Αν μεταγένη το αυτό εως δποδ νά ζοϋμεν, ημείς ουδέν θαυμάζομεν, ουδέ τό άποροϋμεν' πράγμα όπου έγίνηκε μίαν φοράν κα'ι άλλην, δέν εΓναι τόσον θαυμαστ'ον αν μεταγένη πάλιν. Τδ αίτιον ποΟ γίνονται τά τέτοια μεγάλα, μόνον ή θεία πρόνοια γινώσκει τα ευ μάλα, προς το συμ-φέρον έκαστον άεί οικονομούσα, ώς προ αιώνων άπαντα άχρονον προΐδοΰσαί 268 BIBLIOGRAPHIE HELLENIQUE [Bibliotheque de Georges Baltazzi (a Athenes). Bibliotheque d'Emile Legrand. Bibliotheque du Musee britaimique : 871.e. H.] 911 ΓΝΩΜΟΛΟΓΙΚΟΝ IIEPIEXON Τά χατα Άλφάβητον ΓΝΩ- ΜΙΚΑ ΜΟΝΟΣΤΙΧΑ ΤΟΓ ΧΡΥΣΟΛΩΡΑ. Έτι δέ Συντόμους 'Επιστολές Διαφόρων Παλαιών Συγγραφέων, Και 'Αποφθέγματα των Έχτα Σοφών τής 'Ελλάδος, και άλλων Φιλοσόφων. Τα πάντα χρησι- μώταπα τοις φιλομαθέσι των Νέων. αψοή. ΕΝΕΤΙΗΣΙ, 1778. Παρά Δημητρίω Θεοδοσίου τφ έξ 'Ιωαννίνων. Con Licenza de' Superiori. In-16 de 159 pages. Rariesime. Bibliotheque de S. Marc (a Venise): 9498. EX. 10. [Bibliotheque d'Athanase Bernardakis (a Athenes).] 912* ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΚΡΙΒΕΣΤΑΤΗ. ΠΕΡΙΕ- ΧΟΥΣΑ Των 'Οχτώ του Λόγου Μερών τον Σχηματισμον, χαί τήν Σύνταξιν, ?τι δέ χαι τήν Ποιητιχήν Μέθοδον. ΣΤΝΤΕΘΕΙΣΑ ΠΑΡΑ ΑΝΤΩΝΙΟ Γ ΚΑΤΗΦΟΡΟΥ Του χρημάτισαντος Άρχι- πρεσίυτέρου Ζαχύνθου. Παρ' αΰτοϋ δέ προσφωνηθεΐσα τω Έχλαμπρο- τάτω χαι ένοοξοτάτω "Αρχοντι Hupw Κυρίω ΝΙΚΟΛΑΩ ΚΑΡΑ- ΓΙΑΝΗ ΕΥΠΑΤΡΙΔΗ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ. Και τής τών έν ταϊς Κλειναΐς Ένετίαις Ελλήνων Συνάξεως 'Λξιοπρεπεστάτω Κηδεμόνι. αψοή. ΕΝΕΤΙΗΣΙΝ, 1778. Πάρα Δημητρίω Θεοδοσίου τω έξ Ιωαν- νίνων. CON LICENZA DE' SUPERIORI. In-4" de quatre feuillets non chifTres, 358 pages et un feuillet blanc. Marque de l'imprimeur sur le litre. Bibliotheque nationale d'Athenes : Linguist., n° 1274. Bibliotheque d'Athanase Bernardakis (a Athenes). Bibliotheque de S. Marc (a Venise) : 15214. U. 3.